zaterdag 24 september 2011

Gastcolumn van Chawwa Wijnberg: Pensioen

Pensioen

Katten gaan niet met pensioen. Dat komt omdat ze geen Agnes J. hebben.  Hoewel? Alleen de wilde katten werken door en worden niet zo oud. De katten die een mens houden, hebben dat mens goed afgericht om eten aan te slepen, kattebakken te vullen en weer schoon te maken, en één miauw en de mens rent voor de hoognodige watdanookjes.

Maar wij mensen. Dat is andere boterkoek. Toen men het pensioen bedacht voor de zielige lieden zonder groot vermogen konden ze maximaal twee jaar van hun rust genieten en dan gingen ze geheel versleten dood. Dat was dus betaalbaar. Nu  verwachten we een kleine veertig jaar te werken en dertig jaar of zelfs veertig jaar boter te braden uit genieten. Zeg nu zelf, kan dat? Nee dus.

De mensen die zwaar werk doen, echt zwaar sjouwen en zwaar tillen, weinig verdienen, die door verschillende oorzaken verpieteren, die halen zelden de honderd. Moeten we nu echt op die mensen bezuinigen? Nee toch?

Maar de hoofdwerkers, mogen die alstublieft doorwerken? Die gaan als we niet oppassen nutteloze boeken schrijven of verre reizen maken met veel vervuilkilometers.

Maar wanneer is het gebeurd dat dingen die we mogen, verplicht werden ? Ik ontmoette ooit een slager die verlamd van verveling scheel op z’n welverdiende stoel zat te dromen van zijn vak. Slager was ie. En hij wilde niets anders. Niet lezen, niet reizen, niets en niets dan plakjes vlees voor z’n klanten snijden. Bij het woord worst begon hij te glunderen. En hij verkommerde, want wat hij wilde en kon mocht niet. Genieten zou die.

Ik ken ook professoren die in hun vakgebied willen rondkrummelen. Laat die lui toch. Laat ze dan gratis werken... Waarom niet? Geef de nieuwkomer een kleiner kamertje, of laat die piefen een kamer delen. Jij maandag en ik de andere dagen. Zoiets. Maar dwingelandij is toch bespottelijk?

En dan dat dwaze genieten. Wat is daar zo leuk aan. Nodig zijn is prettig. Zinnig bezig zijn is fijn. Iets voor een ander doen geeft voldoening. Maar verplicht nietsen? Bingo? Hallo, kunnen we niets interessanters verzinnen. Leraren kunnen nog best een halve dag lesgeven. Postbodes daarentegen mogen met hun doorgelopen voeten omhoog zitten en iets anders lezen dan adressen. Voorlezen op school bijvoorbeeld. Iets waardoor ze zich gewenst en gelukkig voelen. We gooien in deze maatschappij al zoveel weg. Laten we nu op mensen maar goed passen. Wij mensen zijn toch geen vlees voor de afvalcontainer?



Zolang onze harten nog kloppen, moeten we elkaar leuk bezighouden. Geen eenzaamheid. Geen verveling. Geen geldverspillen. Hoe langer je actief blijft, hoe leuker je het hebt. En dan bedoel ik geen zinloze rondjes hollen. Of tegen nutteloze ballen slaan. Wat hebben die ballen misdaan?

Leer jongeren iets over je oude vak. Je hoeft niet elke dag vroeg op. Een paar uur per week. En verder blij spinnen als de poezen.


23-9-2011
© 2011 Chawwa Wijnberg. Alle rechten voorbehouden
Nederland BV, 24-9-2011

.

vrijdag 23 september 2011

No retirement home for me

.
I just received this message from my friend in the UK and I think that now things are getting in a state of collective suicide with the latest cuts on Dutch National Health and pensions, we too had better made a deal with Holiday Inn and fast! This is my friends plan for the future. And for the price of Homecare per hour in the Netherlands, we could almost afford a day, not to mention the price of a long stay in a Dutch home for the elderly. And as I read it, we will still be able to afford a private nurse as an extra whenever we need one.

This is what my friend wrote:

I'll be checking into a Holiday Inn!



With the average cost for an old folks' home care costing £188.00 per day, there is a better way when we get old and too feeble.
I've already checked on reservations at the Holiday Inn.
For a combined long term stay discount and senior discount, it's £59.23 per night.
Breakfast is included, and some have happy hours in the afternoon.
That leaves £128.77 a day for lunch and dinner in any restaurant we want, or room service, laundry, gratuities and special TV movies.
Plus, they provide a spa, swimming pool, a workout room, a lounge and washer-dryer, etc.
Most have free toothpaste and razors, and all have free shampoo and soap.
£5 worth of tips a day you'll have the entire staff scrambling to help you.
They treat you like a customer, not a patient.
There's a bus stop out front, and seniors ride free.
For a change of scenery, take the airport shuttle bus and eat at one of the nice restaurants there.
While you're at the airport, fly somewhere.  Otherwise, the cash keeps building up.


It takes months to get into decent nursing homes. Holiday Inn will take your reservation today.

Want to see Scotland?  They have Holiday Inn there too.
TV broken?  Light bulbs need changing?  Need a mattress replaced?  No problem.. They fix everything, and apologize for the inconvenience.


The Inn has a night security person and daily room service. The maid checks to see if you are ok. 
If you fall and break a hip, NHS will pay for the hip, and Holiday Inn will upgrade you to a suite for the rest of your life.


And no worries about visits from family. They will always be glad to find you, and probably check in for a few days mini-vacation.
The grandkids can use the pool.
What more could I ask for?
So, when I reach that golden age, I'll face it with a grin.

I'm not only sending this to my 'old' friends but to all so you can plan ahead!


Just remember:

                                                                             


Thanks Janet!


©Gavi Mensch
Nederland BV, 23-9-2011

.

maandag 19 september 2011

Witty dancers

.

In my childhood, women could dance together, men and women could dance together, but men couldn't do so.
And I always wondered why.

Men could sing together, drink together and talk about sports together. And only Greek and Jewish men seemed to dance with one another, but then they danced folkloric men's dances; women were not supposed to dance them.
And I always wondered why.

And  later everybody started dancing alone.
Dancing alone is moving on the music without any other social interaction than bumping into each other. Men danced alone, women danced alone. They only seemed to dance together for old fashioned fun or as a kind of foreplay. Then even later, men could dance together and so could women. Close and erotic or romantic. It looked more like they just wanted to stay close, but it missed the art of dancing.

I loved to dance, but being a weird mensch, I love to dance with a partner, have fun stepping aside or following, being a twosome in a crowd. And I never found a partner to dance with. A real dance partner.
And I always wondered why.

I enjoy watching people dance for the simple fun of dancing. I love to look at people dancing with grace and a sense of  intelligent humour. Having fun by using music and movements. And I love to dance like that, elegantly and light.

I never thought I would see two men dancing a tango, with a passion for fun, no sign of eroticism, both leading the other, using music for making their feet laugh, together.

Well, I found them! Enjoy Enrique and Guillermo dancing a witty Argentine tango.

http://youtu.be/S-mkR-KoPts

(Use fullscreen and put the volume of your speakers up.)

©Gavi Mensch
19-9-2011


With thanks to my Portuguese friend Victor.

.

zaterdag 17 september 2011

Farmaceutische crimi


Voorbeelden van farmaceutische maffia te over maar dit was wel een hoogstandje: .

Janssen-Cilag,  de grote farmaceut, kan geen Caelyx, een chemotherapeutisch middel ter bestrijding van o.a. eierstok- en borstkanker, meer leveren.


De fabriek in de VS is door de voorraad heen. Door de voorraad heen?
Onbegrijpelijk, als fabrikant produceer je toch continu? En als het verkoopt, produceer je toch genoeg om te kunnen blijven verkopen?

Een 10 ml dosis van het goedje van Meneer Janssen-Cilag kost hier zo'n €520.- ????


In sommige Europese landen is de prijs lager: 10 ml kost bijvoorbeeld in Spanje ongeveer €270, -.


De mededeling stinkt!

Mijn vraag is nu of er alleen geen levering voor Nederland mogelijk is, ik bedoel of er echt geen levering mogelijk is. Of betreft het hier het opdrijven van de prijs van een voor veel vrouwen levensreddend middel?

En heeft de overheid wel aan een eventueel vervangend middel met dezelfde werking gedacht?
Of doet ze alleen aan nut-arme griepvaccinatiecampagnes?

Wil de mevrouw de Minister dat even voor mij navragen, alstublieft?
Of mevrouw de Staatssecretaris!
Of iemand met hersens?


Bij voorbaat hartelijk dank!




Lekkere Update 27-10-2012: Bad Farma geschreven door Ben Goldacre.
http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20121026_00349145

Bijzondere Update : 21-10-2012  Minister speelt Russisch roulette met nieuw medicijn, door Renske Leijten


Handjevol updates over farma maffia en hoe het zo gekomen is: 
 17-2-2013




http://www.nu.nl/beurs/3224105/ophef-vertrekpremie-topman-novartis.html


En nu geen gezever meer over complottheorietjes, this is real........

Update 25-2-2013:
http://www.bloomberg.com/news/2013-02-21/seven-cancer-drug-billionaires-unmasked-as-roche-surges.html

Update:31-3-2013
 http://nos.nl/artikel/490628-richtlijn-medicijnen-vaak-genegeerd.html

Update 27-5-213: Moeders voor moeders? Shameless
http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/nederlandse-farmaceut-bedotte-zwangere-vrouwen

Update 3-6-2013: In Spanje is medicatie vaak veel goedkoper dan hier.
http://www.farmaactueel.nl/nieuws/03-06-2013/3168/europese-consument-betaalt-tot-20-procent-te-veel-voor-medicijnen/

Update 13-6-2013:
Wie bepaalt wat nog krijgt en wie niet.....lees en huiver:
 http://www.farmaactueel.nl/nieuws/13-06-2013/3202/confereren-onder-leiding-pfizer/


Update 21-7-2013: Schering-Plough ziet de inkomsten uit deze medicijnen al geruime tijd dalen omdat de effectiviteit ervan openlijk in twijfel wordt getrokken.
http://www.skipr.nl/actueel/id1638-farmaceuten-boeren-goed-in-crisistijd.html

Update 31-7-2013: hoezo lobby en marketing..... conspiracy theory?  http://www.nytimes.com/2013/07/31/business/pfizer-settles-a-drug-marketing-case-for-491-million.html?smid=tw-nytimesscience&seid=auto&_r=1&


En wat zegt men dan...... Juist,  I kid you not!!!

Het bewijs staat hieronder!

Update 31-1-2014:
http://www.telegraaf.nl/binnenland/22258341/___Kankerpil_alleen_voor_rijken___.html?utm_source=t.co&utm_medium=referral&utm_campaign=twitter 
en enkele maanden later mag hij aankondigen dat hij weggaat, deze erg enge Marijn Dekker, hij had goed gepast in nazi Duitsland!

http://thinkprogress.org/health/2014/01/26/3205861/pharmaceutical-ceo-cancer-drug-westerners-afford/

Update: 4-8-2014 Over EBOLA: 
http://www.gewoon-nieuws.nl/2014/08/het-morele-bankroet-van-de-farmaceutische-industrie/


Update 18-3-2015: Zembla over de druk uitgeoefend door de farmaceutische industrie mbt tot diabetes medicatie: 
http://www.npo.nl/zembla/18-03-2015/VARA_101372905

Update: 20-6-2015: http://www.wanttoknow.nl/gezondheid/big-pharma/farma-industrie-blokkeert-goedkopere-remedies/


Update 2015/2016  met video's (materiaal is al wat ouder maar recent opnieuw uitgebracht
http://healthbytes.me/knagend-geweten-mensen-uit-de-farmaceutische-industrie-doen-boekje-open-2/




©Gavi Mensch
Nederland BV 17-9-2011




.

donderdag 15 september 2011

EPD privé.


Gek word ik van zo'n Ministermevrouw die mijn privé gegevens persé overal te kijk wil zetten. Voor het geval ik een ongeluk krijg of aan het reizen ben.

De ambulancebroeders hebben sowieso mijn ID nodig willen ze er zeker van zijn dat ze de juiste persoon zoeken op de boardcomputer. Ik hoop dan dat hij of zij snel is in het opzoeken en het filteren van info. Want anders lig ik daar, met een gebroken hoofd en een verbrijzeld lijf te wachten op de informatie of ik al dan niet een relevante ziekte heb en of mijn dagelijkse medicatie wel met wat verdoving uit de voeten kan.

Natuurlijk is mijn idee om de hele bups op een chip te zetten op mijn ID, geen goed idee. Ik heb al zoveel tegenwerpingen gehoord. Maar toch blijf ik erbij!
Het ID moet ik verplicht altijd bij me hebben, vergeet ik die, dan kunnen ze ook mijn naam niet verifiëren. Nu past er een wereld op een chip en dat is een makkie voor  de dokter; die stopt hem in de speciale kaartlezer, leest en  kan ook gelijk bijschrijven. Bij de apotheek in de lezer en bij- en afschrijven of veranderen is supersimpel. Bij de specialist in de lezer en dan staat alles er weer op. Bij de ambulancebroeder in de lezer en klaar.

Te eenvoudig voorgesteld? Maar zo doe ik het toch ook met mijn bankzaken. De caissière van de AH kan toch ook niet zien wat ik allemaal uitgeef en waaraan?
Ze kan zelfs het verkeerd afgeboekte bedrag terugboeken op mijn rekening.
Dan moet dat toch ook kunnen met mijn medische gegevens?

Na de lekke beveiliging van de overheidszaken betreffende mijn persoon, zoals mijn super geheime DigiD, lijkt me dat een landelijk EPD helemaal een open boek wordt.
Mijn lichaam en geest op een openbare landkaart?

Er spelen te veel interesses:
De zorgverzekeraar wil wel eens weten of ik een risico ben, de hypotheekverstrekker en de levensverzekeraar ook.
Mijn toekomstige baas wil weten of ik mijn jaren ziektevrij heb doorgebracht, voordat ik een contract voor onbepaalde tijd krijg.
Letselschadeadvocaten kunnen iemand inhuren om in mijn EPD te kijken. Natuurlijk zouden ze dat nooit doen….of wel? Is dat afhankelijk van het bedrag dat geëist wordt?
Mijn eventueel jaloerse ex wil wel naar buiten brengen dat ik een SOA heb gehad, ooit en laat die nu werken bij een zorginstelling….
Ik kon ooit van veel mensen, die opgenomen waren (geweest) in de GGZ, zien hoe hun persoonlijke en sociale achtergronden waren geweest. Of iemand lichamelijk mishandeld had, of was geworden. Of hij of zij cocaïne had gebruikt. Of in de prostitutie verzeild was geraakt.
Dat staat namelijk ook in een EPD. Dat is belangrijk voor de behandeling.
En dus mag iedereen dat weten? Nee, alleen mensen die geheimhouding gezworen hebben.

Ik wil een chip op mijn ID, mijn ID in mijn zak, een back-up op mijn PC met een slotje.
De gezondheidszorg krijgt een kaartlezer, kaart met chip in de lezer en de info is zichtbaar. Kaart met chip uit de lezer en de kijker heeft geen toegang meer tot mijn persoonlijke gegevens betreffende mijn gezondheid, lichamelijk, geestelijk of maatschappelijk.

We moeten maar leren dat we dat ID met chip altijd bij ons dragen.
Er staat een boete op het niet kunnen tonen van je ID, dan dient die dwang tenminste ergens voor.
Nee, niet op het pasje van de zorgverzekeraar, die zijn te commercieel.

De minister doet vast een uitgave van 2,5 miljoen voor een persoonlijk schrijven aan iedereen. Iemand moet ook alle antwoorden weer selecteren en filteren. Dan moet het allemaal nog uitgewerkt worden. Doe er nog maar een miljoentje of wat bij, we hebben geld genoeg!
Mens, als je zo nodig iets wilt doen waardoor je in de geschiedenisboekjes komt, doe het dan gelijk goed.

Gewoon mijn EPD op een chip op mijn eigen ID. En een reserve kaartje.

EPD privé.



©Gavi Mensch
Nederland BV, 15-9-2011


 Update: 28-12-2016 lekkages zijn lopendebandwerk, uw gegevens zijn helemaal niet beschermd....echt niet!

Via Matthijs Pontier 



.

zondag 11 september 2011

Verzet

.
Mijn hart knijpt en mijn hoofd is druk bezig met ordenen. Ik lees en reflectioneer.
Het is niet allemaal zo simpel. Er zijn stemmen die de onze willen uitsluiten en onderdrukken. Ik weiger onderdrukt te worden, nog steeds.

Gisteren las ik een vraag: 'Zou er nog iemand zijn die vandaag de dag een verzetsbeweging zou opzetten? Mijn antwoord daarop is duidelijk:'Ja en met mij velen, gelukkig.' Velen maar niet iedereen.
Ik kom uit een verzetsgeneratie, kleindochter van een verzetsvrouw, Dolle Mina (met BH en zonder tuinbroek), barricademeisje, hippie, eigenwijs en niet meegaand.
Ik heb altijd beweerd ( en bewezen) dat ik zelf kan denken en het niet onderdrukt willen worden hoort daarbij.

Ik laat wel meer over mij heen gaan tegenwoordig, ik stel prioriteiten. Dagelijkse zaken vind ik niet de moeite waard om over te drammen.
Maar 16 jaar na een hersenoperatie word ik alleen steeds emotioneler (dat hoort erbij, volgens de neurochirurg). Dat wil zeggen dat ik sneller geraakt ben, voornamelijk door onrechtvaardigheden. Variërend van een onbeschoft antwoord van een collega of leidinggevende tot het uitzetten van asielzoekers die eigenlijk al lang niet meer passen in het land van herkomst.

En uitermate emotioneel word ik als men (who ever) denkt ons te kunnen behandelen als vee. Ik loop niet de hele dag te huilen, maar zo'n regering met de idiootste bezuinigingen op Zorg, Onderwijs en Cultuur maakt dat ik altijd een voelbaar randje traanwater in mijn onderste oogleden heb.

Van woede?
Ja, woedend over de arrogantie van verhaaltjes-opdreuners. Van napraters die hun (niet met recht verworven) positie misbruiken.
Neem nou een minister. Lijstje bezuinigingen van ambtenaren, afspraken met de politieke ideoloog, niet denken, gewoon voorlezen! Niet gehinderd door kennis van zaken, met alleen een mond en geen oren en zeker geen ogen.

Maar dat geldt ook voor degenen die de aanslag op 11 september misbruiken voor het naar voren brengen van hun haattheorieën. Of die blindelings een peroxidepruik volgen omdat die zo lekker weghapt en voor hen praat. Niet gehinderd door kennis van zaken.

De televisie is er voor de moord en doodslagfilms, realityshows (met weinig echte reality) en voor entertainment-wedstrijdjes met het fameuze plastische chirurgieobject Paaij. Dat is makkelijk converseren en je hoeft er verder niet bij na te denken.

En zo is het gekomen. Gemakzucht, niet meer leren een eigen mening te vormen en te verdedigen, het is simpelweg eenvoudiger om na te praten en mee te zwemmen met de stroom. Maar, o wee als je aan hun centjes komt. Accijns heffen op domme tv programma's zou dus nog een optie zijn om hen uit de hersenlamme situatie te doen ontwaken.


Zijn er nog strijdbare menschen? Ja zeker, er wordt veel geschreven, geblogd en gepraat. Wordt het niet eens tijd dat we de krachten bundelen? Ik vind van wel, ik denk nog na over hoe en wanneer.
Binnenkort in dit theater genaamd Nederland BV.


©GaviMensch
Nederland BV, 11-9-2011

.

donderdag 8 september 2011

Zorgverlenersvee.

.

Gisteren werden we bijeengedreven, 80 verzorgenden en verpleegkundigen in een zaaltje geschikt voor een vergadering van 20 personen. Staande receptie, na een volle morgen werken. Even voor alle duidelijkheid een volle morgen werken is voor ons van 7.00 tot 12.30.

Eitje?

In die paar uurtjes worden 6 tot 10 enkel- of meervoudig zieken persoonlijk verzorgd van top tot teen, d.w.z. wassen op bed, aan een aanrecht of onder een douche( vaak in een doucheruimte waar je staande maar net en eigenlijk niet met zijn tweeën in past). Aankleden en verzorgen. Uitwijken voor gegraai van demente- of gemep van psychiatrische patiënten. Pijnlijke of niet functionerende armen door mouwen halen, steunkousen aantrekken die zo strak zijn dat de gewrichten van je handen wel een half uur nodig hebben om weer in de normale stand te komen. Incontinentie materiaal vol faeces (poep) zo slim mogelijk weghalen en een nieuwe aandoen.

Fluitje van een cent?

Werken in een minuscuul huisje waar het hele jaar door de verwarming op 26 graden staat, omdat de bewoner nog maar een minimale bloedsomloop heeft en altijd kouwelijk is. Onwillige patiënten met tilliften in hun rolstoel zetten, zorgen dat ze daar droog en kreukloos een hele dag kunnen zitten. Preventie van doorliggen en contracturen. Haar kammen in het gewenste model, een opbeurend woord en soms een knuffel.

Of 8 tot 12 patiënten injecteren, verbinden en zwachtelen; zwart geworden voeten van terminale patiënten ontdoen van verbanden, waarbij je nooit weet of er een teen los in het verbandgaas zit. Zwachtelen op je knieën omdat er geen plaats voor en vaak ook geen krukje is om op te zitten. Twee benen met 4 zwachtels. Trachea's schoonzuigen via een canule, waarbij het slijm in een grote glazen pompfles plonst en waarvan je moet bekijken welk kleurtje het heeft en hoe taai het is. Liefst nog voor het ontbijt. 4 tot 6 diabeten spuiten voor 8.30u, want die mensen moeten op tijd eten, je mag er maar 10 minuten binnenblijven, zijn verhaal over hoe slecht het gaat moet hij tot later bewaren. Maar het kan wel van invloed zijn op de bloedsuikerspiegel, alleen houdt het zorgkantoor daar geen rekening mee.

Tussenevaluaties doen bij patiënten die al een half jaar hun zegje niet hebben kunnen doen en die dus met 20 minuten niet geholpen zijn. En die dan toch nog een mooie beoordeling aan de zorgverleners geven.
De open buik- , rug- en beenwonden voor het laatste bewaard. Soms een complete anatomische les. Open buiken waar je van denkt dat ze beter af zouden zijn in een steriele ruimte op een intensive care. Maar daar is een ziekenhuis te duur voor en dus wordt de thuiszorg ingeschakeld. Optimisme tonen, zeggen dat het goed vooruitgaat ook al is die vooruitgang minimaal. Stoma's verzorgen, zakjes vol afvoeren en nieuwe plakken, hopend dat het stoma niet gaat functioneren terwijl; je bezig bent. Handen wassen en nog meer handen wassen en die rimpelig gewassen handen weer in een volgend setje handschoenen wringen. De terminale patiënten verplegen, langzaam en geduldig, met oog en oor ook voor de mantelzorg; contact met de artsen en specialisten, met je collega's, rapportage voor de volgende, alles tezamen binnen de afgesproken tijd.

De rest wordt er gewoon uitgehaald bij de urencontrole. Die tijd heb je niet gewerkt, die reistijd is ook te lang en dat overleg van een uur en een kwartier mag maar voor een uur op de urenlijst. Wel godverdomme!
En vaak komt er na een ochtendroute ook nog een middag of avondroute. De meeste van ons werken toch wel 2 dubbele (8 tot 11 urige) diensten minimaal per week.
En enkele collega's gaan na de 4 uur durende veranderingsmanagement sessie verder met hun middag- of avonddienst. Degenen met een ochtend- én een avonddienst, diegenen die om 7 uur begonnen zijn, halen dan 'met gemak' een werkdag van 7 tot 22.30 u.

Respectloos samengedreven na een werkochtend in een lullig zaaltje om staande te luisteren naar onder andere de volgende uitspraak van het adviesbureau dat de veranderingen binnen de thuiszorginstelling moet bewerkstelligen: P5COM, dat de tijdelijk de scepter zwaait over deze zorginstelling die daarvoor duizenden euro's per dag betaalt.

"Als het bedrijf failliet gaat is er geen geld om salarissen uit te betalen."  sissen ze. En dat is onze schuld?
Als wij stoppen met werken voor het bedrijf, dan zijn er pas geen inkomsten meer, die inkomsten genereren wij, de directe zorgverleners!!!!! Geen cliënten, geen inkomsten. Er wordt slechts betaald voor óns werk. Op elk 5 zorgverleners-uur liften er 2 niet productieven mee. Die veelal een beter salaris hebben, ook dat nog.

Samengedreven als vee in een veel te klein zuurstofarme ruimte zonder stoelen.
Met een miezerig kopje koffie en alleen croissantjes voor het projectteam, luisteren de meesten, zich met moeite anderhalf uur staande houdend, zonder te begrijpen en met de wetenschap dat dit de zoveelste poging is om een verandering door te duwen die als gevolg heeft dat er nog minder gezorgd wordt voor de uitvoerenden en dus productieve werknemers.

"Je wilde alles toch zo graag zelf regelen, plannen dan maar!"
Collegialiteit die vaak ver te zoeken is, moet wel gebruikt worden, reistijden tot een minimum beperkt en alleen maar tevreden cliënten voor het bedrijf. En ook de administratieve handelingen mag je zelf gaan doen in de afgesproken tijdslimiet, bij de cliënt, die betaalt daarvoor.

Flexibel zijn betekent dat je geen eigen tijd hebt, altijd je telefoon aan hebt, altijd beschikbaar bent, geen gezin hebt, geen kinderen of kleinkinderen, geen tijd voor jezelf. Geen tijd voor en nog minder zin in sex. Nooit zomaar een feestje, je kunt niets meer plannen in je eigen tijd. Onenigheid krijgen met je partner, met je kinderen, met je vrienden. Je schuldig voelt als je een weekend weg wilt en je collega is ziek.

Het verschil tussen het uitbetaalde bedrag per uur door het zorgkantoor en het uitbetaalde uur op je salarisstrook is enorm.

Cao thuiszorg2010-2012, salarisschalen, pagina 19 en 20:

http://www.mijnvakbond.nl/Documenten%20MijnVakbond.nl/Zorg/Ouderenzorg%20Thuiszorg%20Kraamzorg/CAO%20VVT%202010-2012%20versie%20april%202011.pdf

De wettelijke vergoeding per uur voor ons werk:

http://www.nza.nl/98174/188542/tariefbeschikking-502-12-1.pdf
Van je parkeergeld krijg je niet alles terug, de belasting int daar een deel van. Zo ook je kilometervergoeding. Die kun je soms het jaar daarop terug vragen, maar niet altijd en niet het hele bedrag. Je pensioenafdracht garandeert nog geen pensioen. Tegen de tijd dat je 65, 66 of 67 bent, ben je afgepeigerd, versleten en dan is er ook nog eens de wetenschap dat tegen die tijd er niemand meer is die jou verzorgt. Logisch want een bruto uurloon van net iets meer dan 7 euro voor een jonge verzorgende is niet genoeg om van te leven. En onredelijk als je er van uitgaat wat er voor gedaan moet worden.

Verpleegkundigen en verzorgenden van 50 jaar en ouder die geen 36 uur meer op de knieën kunnen, worden vriendelijk doch dringend verzocht om minder te gaan werken of krijgen als nieuwe werknemers eenvoudigweg geen vast contract meer voor 36 uur. Die moeten dan ook maar kleiner gaan wonen, minder eten en drinken, de minimale zorgverzekering nemen, begrafenispolis afkopen en op de fiets hun kilometertjes doen.

Ik ben klaar met de respectloze behandeling!

Zorgverlenersvee…… nou nee!


PS. Ik weet dat er meegelezen wordt door collega's (en bazen). Ik weet ook dat 80 % (van de collega's) het niet eens is met de gang van zaken. Ik weet ook dat ik een van de weinigen ben die er over schrijft. Ik weet ook dat dit niet alleen bij 'ons' gebeurt. Het is nu dus een publieke zaak.


Update: 21-12-2012 Van een van mijn lieve collega's kreeg ik vandaag het bericht dat een van de management-slavendrijvers op staande voet is ontslagen omdat ze zorgde voor een angstcultuur. Een jaar na dato kan ik een deel van mijn  burnout van mijn schouders laten glijden. Binnenkort in een nieuw blog meer over deze figuur. Nu Mw. Schippers nog weg en dan kunnen we weer met plezier aan ons werk.


©Gavi Mensch
Nederland BV, 8-9-2011

Ook gepubliceerd op de Reaguurder: http://www.dereaguurder.nl/2011/09/zorgverlenersvee-door-gavimensch-8540

.

dinsdag 6 september 2011

Gelukkige werknemers leveren meer op.

.

Aangezien ik niet weet hoe goed het Engels van míjn bazen en managers is, geef ik een korte samenvatting van wat hieronder staat (Bron: New York Times)

Mensen die gelukkig zijn met hun werk en hun bazen, produceren beter en meer!
[In a 2010 study, James K. Harter and colleagues found that lower job satisfaction foreshadowed poorer bottom-line performance. Gallup estimates the cost of America’s disengagement crisis at a staggering $300 billion in lost productivity annually. When people don’t care about their jobs or their employers, they don’t show up consistently, they produce less, or their work quality suffers. ]

Dat wisten we natuurlijk al. Maar niemand lijkt zich daar iets van aan te trekken. Wil ik het initiatief nemen en stellen dat ik persoonlijk niet gelukkig wordt van werken in mijn vrije tijd.

Ik neem de werklijsten door van één van mijn collega's en zie dat ze reistijd heeft ingevuld tussen het ophalen van een dossier op kantoor en de voorafgaande en volgende cliënt. Ik keur dat goed. Ik neem aan dat ze geen faun is of een geest uit de fles en dat ze gewoon heen en weer moet reizen, door een door wegwerkzaamheden totaal ontwrichte stad. Degene die geen uitvoerend werk doet en boven mij staat, keurt die reistijd af. Het dossier is dus opgehaald in de vrije tijd van de werknemer. Reistijd is immers een onkostenpost die niet verhaald kan worden op de cliënt, die betaalt alleen voor de zorg. Mijn idee is dat dat wel klopt in een ziekenhuis waar de verpleegkundige per dag betaald wordt. Maar daar waar ze per uur betaald wordt, geldt de reistijd als werktijd. Het is al erg genoeg dat de tijd ingaat vanaf het adres van de eerste cliënt en stopt bij de laatste. En dat ze om die reden al weinig verslag doet of interactie heeft met collega's, behalve per telefoon.

Nu mijn werk als uitvoerende.
Mijn leidinggevende laat mij 's middags terugkomen naar kantoor. Daarvoor ga ik om 14.20 van huis af en ben om 14.30 op kantoor. Na 75 minuten ben ik klaar en mag een uur schrijven. Dan mag ik ook weer naar huis waar ik ook weer 10 minuten over doe. Ik had 's morgens de reistijd naar mijn eerste cliënt (10 minuten) en vanaf de laatste (10 minuten) ook al in mijn vrije tijd gedaan.
Kortom op zo'n dagje doe ik 55 minuten in mijn onbetaalde eigen tijd. Ben ik gek? Ik werk 5 dagen in de week en heb minimaal 7 diensten. Dat is 7x 20 minuten oftewel 2 uur en 20 minuten om mijn Florence Nightingale syndroom te voeden. Doe ik daar per week 3 losse intakes bij en rijd ik 2x naar kantoor heen en weer dan komt dat op 100 minuten bij. Kortom ik schenk de goegemeente 4 uur van mijn vrije tijd. De kantoor en coördinatie-uren zijn gebaseerd op 120 minuten per week. Al heen en weer rijdend ben ik die al kwijt voordat ze gebruikt zijn. Stel dat ik die reistijd wegschrijf op coördinatie-uren dan nog kom ik 2 uur per week tekort. In die 4 uur bovengenoemde tijd was ik niet aan het kletsen, ik deed geen boodschappen en ben dus alleen met mijn werk bezig geweest. 4 uur per week is 192 uur per jaar, is ruim een maand (van 48 u per week a 4 weken) salaris. Ik werk een maand voor de kat zijn mooie aangezicht.

Mijn voorstel is dat de intakes gedaan worden aansluitend aan de werktijd, ook al komt dat niet zo leuk uit voor de cliënt. Ook de overleguren op kantoor komen aansluitend aan de werktijd, zo niet dan komt er heen en weer reistijd bij. En na een uur overleg stap ik op. Helaas. Er is ook nog een leven na het werk en mijn tijd gaat in als ik van huis ga, dan ben ik niet meer voor mij bezig. Als ik thuiskom gaat de prikklok uit en kan ik aan mijn eigen tijd beginnen. Nu kan ik nog over de reistijd naar de eerste cliënt en vanaf de laatste heenstappen, dat heeft iedereen nodig om van en naar zijn werk te komen.

Maar daar houdt het op. De bestuurder van de instelling waar ik voor werk krijgt erg veel geld aan het eind van elke maand. En hij speelt golf in zijn vrije tijd. En een oprotpremie als hij onverhoopt weggaat. Evenals de vorige en die daarvoor. Ik ben niet jaloers, maar ik wil hen er nogmaals op wijzen, dat als de uitvoerenden niet werken er geen geld binnenkomt bij de instelling. Samen met mijn collega-uitvoerenden 'verdienen' wij het geld voor alle niet productieven binnen de instelling.

Ik ben dus uitermate ontevreden over het roven van mijn vrije tijd ten bate van zijn golfclublidmaatschap. Ik voel me minder verbonden aan het bedrijf. Ik doe niet graag meer iets extra, het zal me vaak worst zijn of het bedrijf overleeft. De patiënten en cliënten moeten toch verzorgd worden, door mijn instelling of door een andere. En verpleegkundigen zoals ik die je kunt oproepen naar believen en het verpleegkundige en coördinerende werk goed doen zijn er niet meer zoveel. Voor mij 10 anderen gaat dus niet op.

Ik heb mijzelf als voorbeeld genomen. Ik werk er niet 'bij', ik ben de enige kostwinner en alle onkosten die ik maak komen ook ondeelbaar op mijn schouders terecht. Energie en huur en verzekeringen en de auto en gemeentebelastingen en, en, en….

Voor wie denkt dat mijn salaris toereikend is voor een maand vrijwilligerswerk per jaar, ik kom het met plezier een keer voorrekenen. Dat is gratis!

En ondanks dat ik mijn cliënten en patiënten en de kwaliteit van mijn werk altijd in ere houd, is de lol van het 'werken' er wel vanaf.
Vanaf nu werk ík met stopwatch. Eens kijken of 'men' daar gelukkiger van wordt.
En voor de zorgeloze politici: No pay, no cure!

Tarieven die de instelling vangt voor elk uur dat wij werken….
http://www.nza.nl/98174/188542/tariefbeschikking-502-12-1.pdf


Kortom er moet overhead af wil ik gelukkig worden!



©Gavi Mensch
Nederland BV, 6-9-2011
.

donderdag 1 september 2011

Update: langdurig zieken en handjeklap

.

Nog niet zo lang geleden hebben zorgverzekeraars en brancheorganisaties waaronder het beruchte ActiZ afgesproken met de overheid, dat er extra geïnvesteerd zou worden in de langdurige zorg.

Dat is mooi zult u zeggen! Dat geld gaat o.a. naar scholing en het aantrekken van nieuwe medewerkers. Meer handen met meer kwaliteit. Meer handen waarvan we nog niet weten of ze zich wel aanmelden.
(Zeg, PVV, waar blijven die 10.000 verplegenden nou? Ja, ja, nadat de oppositiepartijen hun mond hadden opengetrokken deed Fleur ook nog vlug een duit in het gedoogzakje, erg origineel)

Langdurige zorg. Die is voor de ouderen en chronisch zieken. Dat zijn de mensen die langzaam, een beetje of niet meer beter worden. De overheid heeft slechts
één 'maar' ingebouwd. Dat geld komt ter beschikking voor de patiënten/cliënten met een verblijfsindicatie. Dat wil zeggen dat ze opgenomen zijn in een verpleeg- of verzorgingshuis of op de 'nominatie' (lees wachtlijst) staan. Zolang ze er zitten beheert de instelling het budget en zolang ze er nog niet zitten ook.

Nu wil het geval dat langdurige zorg steeds meer thuis gegeven wordt, want dat was de bedoeling van de overheid, langer thuis wonen! Dan komt de thuiszorg en die geeft langdurig hulp bij mensen die langdurige zorg nodig hebben. Maar de thuiszorg krijgt niets. Alleen als die thuiszorgcliënten op de lijst van een verpleeg of verzorgingshuis staan, kunnen ze bij die toekomstige zorginstellingen gaan bedelen om wat geld voor de toekomstige cliënten die er nog niet wonen. En instellingen zijn niet gek, die zijn blij met de investering. De tarieven gaan met 5% omhoog.

Terug naar de langdurig zorgbehoeftigen. PGB? Nee. Huishoudelijke hulp? Amper en met eigen bijdrage Thuiszorg? Nou alleen als ze niet opgenomen hoeven te worden en met een eigen bijdrage. Want als ze wel opgenomen willen worden, krijgt de Thuiszorg van de budgethouder (de intramurale ) maar net genoeg om het minimale te leveren. Is er meer nodig, dan moeten er vette argumenten uit de kast gehaald worden en de aanvraag ingediend bij de budgethouder.

Komen we terug bij ActiZ, waarover vanmorgen weer te lezen viel bij o.a. Zorgvisie:
Andere kwaliteitsmetingen om de medewerkers van ActiZ en de zorgbranche lekker bezig te houden met weer nieuwe formuliertjes?
http://www.zorgvisie.nl/Kwaliteit/Van-Montfort-wil-af-van-CQindex-en-Zichtbare-Zorg.htm
Kwaliteitsmetingen? Laten we nu eerst eens voor voldoende kwaliteitshanden aan die bedden zorgen

Handjeklap met de commercie. MARKwerking!
De veel te dure zorginstellingen (en ziekenhuizen, beide met hun vastgoed perikelen en hun bonussen en behoud-van-topsalaris-ook-al-doe-je-niks-afspraken http://www.zorgvisie.nl/Nieuws/1-miljoen-voor-personeelsadviseur-De-Tjongerschans.htm ) samen met de zorgverzekeraars, die van: de eigen-bijdrage-moet-omhoog en dit wezenloze-en-for-ever-gezonde-en-stinkendrijke-en-zich-dus-geen-zorgen-makende Kabinet. Lekker trio!

Waar blijven we dan met de thuiszorg? Waar blijven de investeringen? Het geld voor meer opleiding en dus meer kwaliteit?
Wie zei U? Thuiszorg? Wat is dat?
Dat, meneer Overheid, is waar al die chronische en langdurige nu hun zorg vandaan halen en dadelijk nog meer, als de PGB's niet meer uitgedeeld worden.
Dus, zo lees ik vanmorgen, die langdurig en chronisch zieken worden nog een stukje verder gekort. Dat is logisch!
http://www.skipr.nl/actueel/id8478-kabinet-zet-mes-in-tegemoetkoming-chronisch-zieken.html

Gelukkig kwam er een reactie:
http://www.skipr.nl/actueel/id8485-hevige-kritiek-op-korten-chronisch-zieken.html

Thuiszorg was toch de zorg die in de toekomst moest gaan zorgen voor alle ouderen en chronisch zieken? Zorginstellingen waren toch te duur? En de mensen moesten toch zo lang mogelijk thuis blijven wonen? Waarvan moeten ze dat dan doen?

Moeten we die mensen dan maar laten rotten, wij thuis-zorgverleners? Moeten we dan maar 16 uur werken voor de prijs van 8?

En denkt u dan meneertje Overheid, dat wij zorgverleners in de thuiszorg geen behoefte hebben aan scholing? Aan nieuwe collega's? Aan betere materialen?
Dat we wel met wat minder salaris toe kunnen, dat we geen huur hoeven betalen, dat onze kinderen niet hoeven te studeren, dat we allemaal maar op straat moeten gaan wonen?
Bedenkt u wel, meneertje Overheid, dat de mensen altijd hun eigen behuizing betalen, ook al hebben ze een verblijfsindicatie zonder opgenomen te zijn?
http://zorgzwaarte-pakket.nl/index.php/zzp-wat
(Zie punt 2 Thuis wonen)

Vindt u dat we iedereen maar structureel aan moeten melden voor zo'n dure zorginstelling, die pas plaats heeft voor ons als we waarschijnlijk allang dood zijn?
In de wetenschap dat thuiszorg altijd nog beter is voor de meeste langdurig en chronisch zieke cliënten en patiënten en bovendien een stuk goedkoper dan de opname in een verpleeghuis?

Ik ben hard op weg om hier (langdurig) ZIEK van te worden. Langdurig en zoals het er nu uitziet, chronisch!



©Gavi Mensch
Nederland BV, 1-9-2011

.