donderdag 8 september 2011

Zorgverlenersvee.

.

Gisteren werden we bijeengedreven, 80 verzorgenden en verpleegkundigen in een zaaltje geschikt voor een vergadering van 20 personen. Staande receptie, na een volle morgen werken. Even voor alle duidelijkheid een volle morgen werken is voor ons van 7.00 tot 12.30.

Eitje?

In die paar uurtjes worden 6 tot 10 enkel- of meervoudig zieken persoonlijk verzorgd van top tot teen, d.w.z. wassen op bed, aan een aanrecht of onder een douche( vaak in een doucheruimte waar je staande maar net en eigenlijk niet met zijn tweeën in past). Aankleden en verzorgen. Uitwijken voor gegraai van demente- of gemep van psychiatrische patiënten. Pijnlijke of niet functionerende armen door mouwen halen, steunkousen aantrekken die zo strak zijn dat de gewrichten van je handen wel een half uur nodig hebben om weer in de normale stand te komen. Incontinentie materiaal vol faeces (poep) zo slim mogelijk weghalen en een nieuwe aandoen.

Fluitje van een cent?

Werken in een minuscuul huisje waar het hele jaar door de verwarming op 26 graden staat, omdat de bewoner nog maar een minimale bloedsomloop heeft en altijd kouwelijk is. Onwillige patiënten met tilliften in hun rolstoel zetten, zorgen dat ze daar droog en kreukloos een hele dag kunnen zitten. Preventie van doorliggen en contracturen. Haar kammen in het gewenste model, een opbeurend woord en soms een knuffel.

Of 8 tot 12 patiënten injecteren, verbinden en zwachtelen; zwart geworden voeten van terminale patiënten ontdoen van verbanden, waarbij je nooit weet of er een teen los in het verbandgaas zit. Zwachtelen op je knieën omdat er geen plaats voor en vaak ook geen krukje is om op te zitten. Twee benen met 4 zwachtels. Trachea's schoonzuigen via een canule, waarbij het slijm in een grote glazen pompfles plonst en waarvan je moet bekijken welk kleurtje het heeft en hoe taai het is. Liefst nog voor het ontbijt. 4 tot 6 diabeten spuiten voor 8.30u, want die mensen moeten op tijd eten, je mag er maar 10 minuten binnenblijven, zijn verhaal over hoe slecht het gaat moet hij tot later bewaren. Maar het kan wel van invloed zijn op de bloedsuikerspiegel, alleen houdt het zorgkantoor daar geen rekening mee.

Tussenevaluaties doen bij patiënten die al een half jaar hun zegje niet hebben kunnen doen en die dus met 20 minuten niet geholpen zijn. En die dan toch nog een mooie beoordeling aan de zorgverleners geven.
De open buik- , rug- en beenwonden voor het laatste bewaard. Soms een complete anatomische les. Open buiken waar je van denkt dat ze beter af zouden zijn in een steriele ruimte op een intensive care. Maar daar is een ziekenhuis te duur voor en dus wordt de thuiszorg ingeschakeld. Optimisme tonen, zeggen dat het goed vooruitgaat ook al is die vooruitgang minimaal. Stoma's verzorgen, zakjes vol afvoeren en nieuwe plakken, hopend dat het stoma niet gaat functioneren terwijl; je bezig bent. Handen wassen en nog meer handen wassen en die rimpelig gewassen handen weer in een volgend setje handschoenen wringen. De terminale patiënten verplegen, langzaam en geduldig, met oog en oor ook voor de mantelzorg; contact met de artsen en specialisten, met je collega's, rapportage voor de volgende, alles tezamen binnen de afgesproken tijd.

De rest wordt er gewoon uitgehaald bij de urencontrole. Die tijd heb je niet gewerkt, die reistijd is ook te lang en dat overleg van een uur en een kwartier mag maar voor een uur op de urenlijst. Wel godverdomme!
En vaak komt er na een ochtendroute ook nog een middag of avondroute. De meeste van ons werken toch wel 2 dubbele (8 tot 11 urige) diensten minimaal per week.
En enkele collega's gaan na de 4 uur durende veranderingsmanagement sessie verder met hun middag- of avonddienst. Degenen met een ochtend- én een avonddienst, diegenen die om 7 uur begonnen zijn, halen dan 'met gemak' een werkdag van 7 tot 22.30 u.

Respectloos samengedreven na een werkochtend in een lullig zaaltje om staande te luisteren naar onder andere de volgende uitspraak van het adviesbureau dat de veranderingen binnen de thuiszorginstelling moet bewerkstelligen: P5COM, dat de tijdelijk de scepter zwaait over deze zorginstelling die daarvoor duizenden euro's per dag betaalt.

"Als het bedrijf failliet gaat is er geen geld om salarissen uit te betalen."  sissen ze. En dat is onze schuld?
Als wij stoppen met werken voor het bedrijf, dan zijn er pas geen inkomsten meer, die inkomsten genereren wij, de directe zorgverleners!!!!! Geen cliënten, geen inkomsten. Er wordt slechts betaald voor óns werk. Op elk 5 zorgverleners-uur liften er 2 niet productieven mee. Die veelal een beter salaris hebben, ook dat nog.

Samengedreven als vee in een veel te klein zuurstofarme ruimte zonder stoelen.
Met een miezerig kopje koffie en alleen croissantjes voor het projectteam, luisteren de meesten, zich met moeite anderhalf uur staande houdend, zonder te begrijpen en met de wetenschap dat dit de zoveelste poging is om een verandering door te duwen die als gevolg heeft dat er nog minder gezorgd wordt voor de uitvoerenden en dus productieve werknemers.

"Je wilde alles toch zo graag zelf regelen, plannen dan maar!"
Collegialiteit die vaak ver te zoeken is, moet wel gebruikt worden, reistijden tot een minimum beperkt en alleen maar tevreden cliënten voor het bedrijf. En ook de administratieve handelingen mag je zelf gaan doen in de afgesproken tijdslimiet, bij de cliënt, die betaalt daarvoor.

Flexibel zijn betekent dat je geen eigen tijd hebt, altijd je telefoon aan hebt, altijd beschikbaar bent, geen gezin hebt, geen kinderen of kleinkinderen, geen tijd voor jezelf. Geen tijd voor en nog minder zin in sex. Nooit zomaar een feestje, je kunt niets meer plannen in je eigen tijd. Onenigheid krijgen met je partner, met je kinderen, met je vrienden. Je schuldig voelt als je een weekend weg wilt en je collega is ziek.

Het verschil tussen het uitbetaalde bedrag per uur door het zorgkantoor en het uitbetaalde uur op je salarisstrook is enorm.

Cao thuiszorg2010-2012, salarisschalen, pagina 19 en 20:

http://www.mijnvakbond.nl/Documenten%20MijnVakbond.nl/Zorg/Ouderenzorg%20Thuiszorg%20Kraamzorg/CAO%20VVT%202010-2012%20versie%20april%202011.pdf

De wettelijke vergoeding per uur voor ons werk:

http://www.nza.nl/98174/188542/tariefbeschikking-502-12-1.pdf
Van je parkeergeld krijg je niet alles terug, de belasting int daar een deel van. Zo ook je kilometervergoeding. Die kun je soms het jaar daarop terug vragen, maar niet altijd en niet het hele bedrag. Je pensioenafdracht garandeert nog geen pensioen. Tegen de tijd dat je 65, 66 of 67 bent, ben je afgepeigerd, versleten en dan is er ook nog eens de wetenschap dat tegen die tijd er niemand meer is die jou verzorgt. Logisch want een bruto uurloon van net iets meer dan 7 euro voor een jonge verzorgende is niet genoeg om van te leven. En onredelijk als je er van uitgaat wat er voor gedaan moet worden.

Verpleegkundigen en verzorgenden van 50 jaar en ouder die geen 36 uur meer op de knieën kunnen, worden vriendelijk doch dringend verzocht om minder te gaan werken of krijgen als nieuwe werknemers eenvoudigweg geen vast contract meer voor 36 uur. Die moeten dan ook maar kleiner gaan wonen, minder eten en drinken, de minimale zorgverzekering nemen, begrafenispolis afkopen en op de fiets hun kilometertjes doen.

Ik ben klaar met de respectloze behandeling!

Zorgverlenersvee…… nou nee!


PS. Ik weet dat er meegelezen wordt door collega's (en bazen). Ik weet ook dat 80 % (van de collega's) het niet eens is met de gang van zaken. Ik weet ook dat ik een van de weinigen ben die er over schrijft. Ik weet ook dat dit niet alleen bij 'ons' gebeurt. Het is nu dus een publieke zaak.


Update: 21-12-2012 Van een van mijn lieve collega's kreeg ik vandaag het bericht dat een van de management-slavendrijvers op staande voet is ontslagen omdat ze zorgde voor een angstcultuur. Een jaar na dato kan ik een deel van mijn  burnout van mijn schouders laten glijden. Binnenkort in een nieuw blog meer over deze figuur. Nu Mw. Schippers nog weg en dan kunnen we weer met plezier aan ons werk.


©Gavi Mensch
Nederland BV, 8-9-2011

Ook gepubliceerd op de Reaguurder: http://www.dereaguurder.nl/2011/09/zorgverlenersvee-door-gavimensch-8540

.

10 opmerkingen:

Gavi Mensch zei

Enkele twitterreacties:

@Heldinne: #respect
@Eric_Engerd: *applaudiseert*
@ellenvanree: Ik heb je blog gelezen, zit hier van verontwaardiging te hyperen (bijna) Ik heb zo'n RESPECT voor jullie werk.

Anoniem zei

Er is ( gelukkig ) altijd iemand die zijn of haar kop wel boven het maaiveld uit durft te steken..
Terwijl het hele team het met zo iemand eens is, houdt iedereen zijn of haar mond als het erop aankomt.
Gevolg ? Degene die tegenspreekt wordt overgeplaatst,verzocht om weg te gaan, weg gestuurd vanwege "te weinig basis voor een goede samenwerking"

En ondertussen lopen de mensen op de werkvloer het snot voor ogen, om daarna inderdaad als een stel niet gestudeerde idioten aangesproken te worden.

Diep respect voor Gavi, omdat ze het werk doet, zorgt dat het goed gebeurt en er vervolgens ook nog eerlijk haar mening over durft te geven.
Dat zijn de mensen waar de zorg dus op draait!

Van mij mogen de hoge heren het allemaal zelf gaan doen.
Spreken wij jullie over een maandje wel, in het zelfde lullige hokje, om eens te horen hoe het beviel.
Helder ?

Nella

Anoniem zei

Het moet wel héél ernstig zijn, als er uit jouw mond godverdomme klinkt.
En dat blijkt wel.

Xiquet

Gavi Mensch zei

Als ik zo de mailtjes bekijk en de reacties op twitter, is mijn ervaring niet op zichzelf staand en dus verre van uniek. Reacties uit o.a. Amsterdam, Groningen, Den Haag, Harderwijk en Goes geven aan dat het verandermanagement vooral ten koste gaat van de werknemer, lees uitvoerende. De werkdruk nog verder omhoog en kletspraat over salarisverlaging.....
Blijven daarmee zitten of gaan we er iets aan doen?

Bert Seinstra zei

Ik las je verhaal op "De Reaguurder" en ben met je eens. Het is te gek hoe personeel in de zorg behandeld wordt. Ergens zijn wij gek om er maar mee door te gaan.

Anoniem zei

Misschien ook inzenden naar pers / joop.nl?

Hippo zei

Ik ben het hier zo verschrikkelijk mee eens.
Zelf in de verpleging gewerkt, inmiddels zelf klant van thuiszorg in Utrecht en ook daar wringt het.
Er wordt bezuinigd op de daadwerkelijke zorg en de bureaucratie wort steeds krankzinniger.
Ja, zorg is duur. Maar kennelijk is dat het 'ons' (lees: Den Haag) niet waard. Wat zegt dat over 'ons'?

Gavi Mensch zei

@Hippo,
Zorg is duur en onhandig georganiseerd. Zoals het er nu uitziet, met alle nog steeds conservatieve zogenaamde innovaties zoals weer zelf roosteren en plannen( na een nieuwe client klopt het niet meer) enalle mensen die zonodig 's morgens gedoucht moeten worden, wordt het als maar duurder. En de eeuwige wens om alles maar face to face te moeten hebben en doen is een zorgneurose. Er zijn fantastische hulpmiddelen op de markt, maar in de thuiszorg moet alles handmatig worden gedaan, dat kost tijd en geld en energie. Ik wil eigenlijk alleen maar naar de client als hij mij echt nodig heeft en dan de tijd hebben om te doen wat er gedaan moet worden. Nu drink ik pleegzusterbloedwijn om op krachten te blijven en nog is niet iedereen geholpen of tevreden.;-)

Gavi Mensch zei

@Anoniem De pers en ook Joop.nl mogen het zo van het blog halen, maar een (terecht) klagende verpleegkundige is niet interessant!

Experimien zei

Dit zou in elk dagblad, in elke krant, eigenlijk op en in alle media gehoord én gezien moeten worden. Is er niet iemand die voor je kan gaan "leuren". Iemand die een ingang ergens heeft en het aan kan kaarten?

Jouw verhaal, waarvan ik vind dat het confronterend, helder en met onderkoelde woede maar vooral diepe verontwaardiging is geschreven, legt niet alleen de vinger aan de pols maar peurt diezelfde vinger ook nog eens diep in de zwerende wond van wet, regering en management.

Na je aanklacht te hebben gelezen heb ik nog meer respect dan ik al had voor de mensen die dit mooie, dankbare, onderschatte en onderbetaalde, ondergewaardeerde werk doen.

Complimenten voor jou en al je collegae.

En blijf alsjeblieft doorgaan, zolang je de fut en energie nog kan opbrengen, met het aan de kaak stellen van het wanbeleid in de zorg! Welke zorg dan ook!

Een reactie posten