maandag 15 december 2014

APK-angst


Maanden had ik gespaard voor de APK keuring en de eventuele daar uit voortkomende kosten. Met doodsangst reed ik mijn 14 jarige naar de garage, mijn Twingo, mijn trouwe vriendin. Een lekke band repareren, een afgebroken lampje en  een kleine beurt waren mijn onkosten geweest van het afgelopen jaar. Mijn menopauze autootje moest wel haast gebreken hebben opgelopen.

De jongeman die de sleutel en de papieren van mij overnam reed de auto naar binnen en kwam terug om mij een kop koffie aan te bieden. Vast voor de schrik, dacht ik. Ik dook en de regionale krant; Onno Hoes kan zich niet zo rot gevoeld hebben als ik daar in die garage koffiehoek.

Een doe-het-zelf-garagehouder, die iets niet zelf kon en daarvoor naar mijn garagist moest, zei me in Arabisch Maastrichts dat ik in het vervolg beter bij hem kon komen; dat was veel goedkoper en hij schoof me een visitekaartje toe.
Veel goedkoper. Vreemde concurrent, niet helemaal mijn stijl.
Ik had nog een praatje met de schoonmaakmevrouw, een dame met paars rode handen van het uitwringen van dweilen en sopdoeken. Ik dacht dat dat middeleeuws was maar nee dus.

Het duurde lang, erg lang; de kassa telde vast uurlonen bij elkaar op.
En opeens stond daar de jonge man om te vragen of hij iets mocht repareren.
Er zat iets los aan de vooras en dat moest vastgezet, iets met een pakking en een schroef. En het nummerplaatlichtje was doorgebrand. Bij het woord pakking zag ik mijn spaargeld ernstig verdampen.

Ik vroeg wat de kosten waren en hoorde iets 25 euro. Ik was heel erg opgelucht en riep dat dat er nog wel afkon. Toen de monteur wegwas, siste de doe-het-zelf-man dat ik dat lichtje er wel zelf had kunnen inzetten en dat van die vooras…daar kwam vast dat uur arbeidsloon nog bij. Een beetje domper op mijn feestvreugde maar ik grinnikte stoer en zei dat zelf de onderdelen kopen vast al veel duurder was.

Na een poosje kwam mijn monteur vertellen dat de auto klaar was. Met het hoofd tussen de schouders getrokken vroeg ik hoeveel het allemaal bij elkaar was. APK keuring én de kleine reparatie én een bon voor een autowasbeurt (inclusief winterbescherming, met de hand gewassen) en gratis gebruik van de stofzuiger, totaal €49, - negenenveertig euro ja!
Ik betaalde, gaf 5 euro fooi en kreeg een kerstpakketje mee, met daarin autopoetsdoekjes, autowellness, glasdoekjes en een kalender.

Ik heb de auto direct laten wassen, leuk, met flapslierten die als in een spookhuis over de auto trokken. Ramen waren weer doorzichtig, de lieverd deed ook de binnenkant en gaf me nog wat dashboarddoekjes
De finishing touch kwam na het stofzuigen, ik had dat al heel lang niet gedaan, namelijk een applausje van de wasmeneer en een vleugje 'nieuwe auto parfum'.

Even een kleine reclame voor deze aardige heren die mijn spaargeld in takt hebben gelaten:





Gavi Mensch
Maastricht, 15-12-2015

.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten