Quiero que sepas
una cosa.
Tú sabes cómo es esto:
si miro
la luna de cristal, la rama roja
del lento otoño en mi ventana,
si toco
junto al fuego
la impalpable ceniza
o el arrugado cuerpo de la leña,
todo me lleva a ti,
como si todo lo que existe,
aromas, luz, metales,
fueran pequeños barcos que navegan
hacia las islas tuyas que me aguardan.
Ahora bien,
si poco a poco dejas de quererme
dejaré de quererte poco a poco.
Si de pronto
me olvidas
no me busques,
que ya te habré olvidado.
Si consideras largo y loco
el viento de banderas
que pasa por mi vida
y te decides
a dejarme a la orilla
del corazón en que tengo raíces,
piensa
que en ese día,
a esa hora
levantaré los brazos
y saldrán mis raíces
a buscar otra tierra.
Pero
si cada día,
cada hora
sientes que a mí estás destinada
con dulzura implacable.
Si cada día sube
una flor a tus labios a buscarme,
ay amor mío, ay mía,
en mí todo ese fuego se repite,
en mí nada se apaga ni se olvida,
mi amor se nutre de tu amor, amada,
y mientras vivas estará en tus brazos
sin salir de los míos.
Mocht
je me vergeten
wil
ik dat
je
één ding weet:
Als
ik kijk naar de kristalmaan,
de
rode tak van trage herfst
bij
mijn raam,
als
ik, bij het vuur gezeten,
de
ongrijpbare as neem
of
rimpelig lijf van brandhout,
weet
je,
dat
alles mij tot jou voert,
alsof
alles wat bestaat,
geuren,
licht, metalen,
scheepjes
zijn die varen
naar
jouw eilanden
die
me verwachten.
Welnu
dan,
als
beetje bij beetje
jouw
liefde voor mij minder wordt,
zal
beetje bij beetje
mijn
liefde voor jou minder worden.
Als
je me plotseling vergeet,
zoek
me niet,
want
ik zal je reeds vergeten zijn.
Als
je de wind van vlaggen
die
door mijn leven waait
waanzinnig
en lang vindt,
en
je besluit
me
aan de oever te laten
van
het hart waarin ik wortel
bedenk
dat
op die dag, op dat uur,
ik
mijn armen op zal heffen,
dat
mijn wortels naar buiten komen
om
andere grond te zoeken.
Maar
als je dag na dag,
uur
na uur, voelt
-
onverzoenlijk lief -
dat
je voor mij bestemd bent,
als,
dag na dag, een bloem
aan
je lippen ontstijgt
om
mij te zoeken,
ach
dan, allerliefste,
komt
dat vuur weer in mij op,
in
mij blust niets
of
wordt vergeten,
mijn
liefde voedt zich
aan
jouw liefde:
zolang
je leeft
zal
mijn liefde
in
jouw armen zijn
zonder
mijn armen
te
verlaten
Lee todo en:
Si tú me olvidas - Poemas de Pablo Neruda http://www.poemas-del-alma.com/pablo-neruda-si-tu-me-olvidas.htm#ixzz2V2RNmafQ
Met
dank aan :
Gavi Mensch
Jerez / Maastricht, 23-5-2013 / 2-6-2013
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten