Ambtelijke droefkeutel

Volgens de sukkel van een of andere ambtelijke zonde-van-het-geld instelling ben ik alleen en eenzaam en zou ik wat sociale activiteiten moeten gaan ontplooien, het liefst werkzaamheden doen waar ik niet voor betaald word.

Nu word ik al bezig gehouden door en met kleinkinderen, ik spreek in zelfs verkleinwoordjestaal. Ik heb het over appeltjes en peertjes en natuurlijk over eitjes. In mijn werk ben ik bezig met mijn patiënte, de mantelzorger, de zieke dochter en de rest. Ik sta op de markt met mijn curiosa en luister naar de verhalen, klaagzangen en anekdotes en vaak geef ik ook nog gratis verpleegkundig advies.

Maar dat is niet sociaal genoeg en betaald werk; ik moet vrijwilligerswerk doen, ook dat nog. Gratis niet-te-drinken-koffie schenken bij de oudjes en een gezellig praatje maken met een ouwe knorrepot.

Ik zeg het nog één keer. Ik wil niets meer MOETEN dan dat ik al moet.

Ik heb mijn hele leven gezorgd, geholpen, gedaan en meegedacht. Ik kook nog mee voor deze en gene en ik let op mijn overbuurvrouw, dat doe ik als het mij uitkomt en anders niet. Ik heb nog nooit nee gezegd als ik men om hulp vraagt.

Ik ben nu gewend om alleen te rommelen als ik niet werk of oppas. Ik knutsel en schilder, ik maak mooi van lelijk.

Kras dus op met narrige of onverstaanbare oudjes en vieze koffie, ik heb niets met buurthuizen, die tijd heb ik gehad.

Participeren doe ik volop en ik geef altijd fooi als ik koffie ga drinken. Ik wens in mijn leven geen bemoeienis van een of andere ambtenaar of semi-droefkeutel.

Ik ben helemaal niet eenzaam en helemaal niet asociaal. Ik ben graag alleen (het heeft me wat tijd gekost om me dat te realiseren) en wil dat zo houden.

Ah, men is bang dat ik een zonderling word? Ik ben altijd al een zonderling geweest, daar is niets meer aan te doen.

Ik werk maar 12 uur in de week, verdeeld over ochtenden en avonden. De eerste de beste die mij durft te bellen met de mededeling dat ik daar maar eens wat vrijwilligerswerk bij moet gaan doen, krijgt van mij te horen, dat hij zijn salaris maar moet inleveren omdat hij er toch niets zinnigs voor doet.

En als je dit leest, egghead, delete mijn telefoonnummer. Bij het volgende telefoontje smeer ik je over je bureau heen.

En nu weer aan de slag, vanavond om 21.00 ben ik klaar.

©Gavi Mensch

Maastricht, 29-10-2014

.