Maanden had ik gespaard voor de APK keuring en de eventuele
daar uit voortkomende kosten. Met doodsangst reed ik mijn 14 jarige naar de
garage, mijn Twingo, mijn trouwe vriendin. Een lekke band repareren, een
afgebroken lampje en een kleine beurt waren
mijn onkosten geweest van het afgelopen jaar. Mijn menopauze autootje moest wel
haast gebreken hebben opgelopen.
De jongeman die de sleutel en de papieren van mij overnam
reed de auto naar binnen en kwam terug om mij een kop koffie aan te bieden.
Vast voor de schrik, dacht ik. Ik dook en de regionale krant; Onno Hoes kan
zich niet zo rot gevoeld hebben als ik daar in die garage koffiehoek.
Een doe-het-zelf-garagehouder, die iets niet zelf kon en
daarvoor naar mijn garagist moest, zei me in Arabisch Maastrichts dat ik in het
vervolg beter bij hem kon komen; dat was veel goedkoper en hij schoof me een
visitekaartje toe.
Veel goedkoper. Vreemde concurrent, niet helemaal mijn
stijl.
Ik had nog een praatje met de schoonmaakmevrouw, een dame
met paars rode handen van het uitwringen van dweilen en sopdoeken. Ik dacht dat
dat middeleeuws was maar nee dus.
Het duurde lang, erg lang; de kassa telde vast uurlonen bij
elkaar op.
En opeens stond daar de jonge man om te vragen of hij iets
mocht repareren.
Er zat iets los aan de vooras en dat moest vastgezet, iets
met een pakking en een schroef. En het nummerplaatlichtje was doorgebrand. Bij
het woord pakking zag ik mijn spaargeld ernstig verdampen.
Ik vroeg wat de kosten waren en hoorde iets 25 euro. Ik was
heel erg opgelucht en riep dat dat er nog wel afkon. Toen de monteur wegwas,
siste de doe-het-zelf-man dat ik dat lichtje er wel zelf had kunnen inzetten en
dat van die vooras…daar kwam vast dat uur arbeidsloon nog bij. Een beetje
domper op mijn feestvreugde maar ik grinnikte stoer en zei dat zelf de
onderdelen kopen vast al veel duurder was.
Na een poosje kwam mijn monteur vertellen dat de auto klaar was.
Met het hoofd tussen de schouders getrokken vroeg ik hoeveel het allemaal bij
elkaar was. APK keuring én de kleine reparatie én een bon voor een autowasbeurt
(inclusief winterbescherming, met de hand gewassen) en gratis gebruik van de
stofzuiger, totaal €49, - negenenveertig euro ja!
Ik betaalde, gaf 5 euro fooi en kreeg een kerstpakketje mee,
met daarin autopoetsdoekjes, autowellness, glasdoekjes en een kalender.
Ik heb de auto direct laten wassen, leuk, met flapslierten
die als in een spookhuis over de auto trokken. Ramen waren weer doorzichtig, de
lieverd deed ook de binnenkant en gaf me nog wat dashboarddoekjes
De finishing touch kwam na het stofzuigen, ik had dat al
heel lang niet gedaan, namelijk een applausje van de wasmeneer en een vleugje 'nieuwe
auto parfum'.
Even een kleine reclame voor deze aardige heren die mijn
spaargeld in takt hebben gelaten:
Gavi Mensch
Maastricht, 15-12-2015
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten