Sweet seventy

 Ben ik nou toch nog op de valreep ouder geworden dan mijn vader die op 69 jarige leeftijd overleed!

Gisteren vierde ik mijn 70ste verjaardag en ik moet eerlijk zeggen dat ik van de leeftijd niets kan zeggen, ik heb geen idee wat het inhoudt. Ik voel me mij en tussen de goede tijden en de slechte tijden ben ik alleen een jaar rijker en armer geworden. Hoeveel je kunt meemaken in een jaar? Heel veel. Daarvoor verwijs ik naar elders op dit blog. 

Gisteren, 5 mei 2022, hingen als vanouds weer alle vlaggen voor mij uit. 

Het is een verrassingsdag geworden vol prachtige herinneringen aan al mijn verzamelde rijkdommen.

Mijn twee kinderen en hun partners, mijn vier kleinkinderen,  mijn vriend en mijn hond natuurlijk. Nooit krijg je 10 zulke bijzondere mensen bij elkaar, allemaal even uniek, liefdevol, eigenwijs, zelfdenkend en prachtig.

Het is een van de mooiste dagen van mijn leven geworden.

Om 10 uur werd ik opgehaald door mijn vriend, waar ik een prachtige vogelklok van kreeg, elk heel uur een vogelgeluidje. 

En dan op weg. Iets warms meenemen en anderhalf uur rijden, dat was het enige dat ik wist. 

En wat bleek? Koffie drinken en poffertjes eten in Visser's in Dordrecht! Mijn oude stamcafé waar ik zoveel mensen ontmoeten en zoveel vrienden  heb gemaakt. 

Mijn cadeautjes uitgepakt, met veel tekeningen en kaarten, een boek en kleine flesjes wijn, een thermosflesje, bijzondere thee, tuinhandschoenen, een boek en een cadeaucheque voor een rondvaart door mijn Biesbosch.

Op naar jachthaven de Westergoot op de Staart waar de kinderen een boot hadden gehuurd 

en mijn zoon ons de Biesbosch door zou varen  met slagroomhazelnoottaart van Brokking en de picknick ter plekke bereidt door mijn dochter. 

Het was een prachtige tocht vol met watervogels, zoals reigers, kuifeenden, grazende ganzen, wilde eenden, zwaluwtjes en meerkoetjes, zwanen en duikertjes, om er maar een paar te noemen. Het oerbos, met de halve stronken in het water en bloeiende takken, het riet en de wilgen, de kalveren in het de weilanden aan het water. 

Het was  ook een tocht vol jeugdherinneringen: mijn kano waarmee ik de Biesbosch rond peddelde in mijn eentje, de boot van mijn vader, de zwempartijen bij de door getijdenwisseling ontstane strandjes.

 

De fietstochten lang de dijken en de historie van de Biesbosch zoals ook verteld in de film Het Zwartboek. Mijn vader kende elke kreek, ook uit zijn onderduiktijd. 

Na de heerlijke tocht reden we  naar het Wantijpark om de kleinkinderen een beetje te laten uitrazen. 

 

En vervolgens naar Villa Augustus, een bijzondere locatie met een een prachtige entourage. Heerlijk geborreld en gegeten. Door de moestuinen gewandeld en de in de winkel rondgeneusd. Wonderlijk mooie keramische producten. En natuurlijk op onze borden de groenten en kruiden uit hun eigen moestuin. Je kunt er makkelijk uren doorbrengen.

Het was een bijzondere om nooit te vergeten dag. niet wat betreft de leeftijd maar wel wat betreft de prachtige mensen die mijn leven voortgebracht heeft, de vele avonturen en memorabele gebeurtenissen. Dit was er één van.

van vriendin Ale

Eveline van Donkelaar op het blog van Gavi Mensch, 6-5-2022.