Behalve de
nieuwe woorden zoals vet en kiwi en megaas (nieuw door de veranderde
betekenissen van de woorden), zijn er namen van dingen die er blijkbaar al
lang zijn, maar waar ik nog nooit van gehoord had en me erg intrigeren.
Ik lees in
mijn krant een stukje over exoten,
heerlijk lijkt het me om onder de exoten te vallen. Wat een vrijbrief! Helaas
gaat het niet om anders-dan-anders mensen maar om uitstervende of zich op de
verkeerde plaatsen voortplantende flora en fauna. Jammer dat we daarvoor de
naam exoten moeten gebruiken, ik ken ze net en nu al zijn ze niet welkom of
sterven ze uit. Maar hun benaming is een voedingsbodem voor mijn fantasie, er
staan geen plaatjes bij het artikel, dus ik mag van mijzelf op mijn verbeelding
afgaan. Dat is eenvoudig.
Een langlob-ribkwal, die vanuit Amerika
als verstekeling mee gereisd is naar de Nederlandse kustwateren. Zie je hem
zich al met die lange lob vastzuigen aan dat grote schip, zo mager als
eigenlijk alle verstekelingen zijn, de ribben zichtbaar? Weg uit de Verenigde
Staten waar zelfs kwallen niet meer willen wonen. Geef hem eens ongelijk. In
Nederland wonen er genoeg, daar valt hij niet op. Wilders zal hem wel terug
willen sturen, die is er vast van overtuigd dat anders zijn positie als
hoofdkwal in gevaar komt.
De lapsnuitkever heeft zich
vastgeklemd aan struiken en is vanuit Italië via de rivieren bij ons
beland. Wat een slimme voddenbaal. Weg bij Berlusconi, zo’n kever met lappen om
haar snuit is óf zigeunerin óf een islamitische allochtoon; ze is vast dringend
verzocht om niet in Italië te blijven. Wel zielig dat zij ook
hier een belastingaanslag kan krijgen voor die lappen.
Niet alle
exoten worden met uitsterven bedreigd. Ons kikkerlandje staat in eerste
instantie open voor een nieuwe exoot, maar de groep invasieve exoten wordt met
argusogen bekeken. Invasief is een eng woord. En toch, denk ik dan, gaaf
eigenlijk dat we hier ook een Japanse
duizendknoop als tuinplantje aan kunnen treffen. Hebben we
ook een Nederlandse duizendknoop of zijn duizendknopen bij ons vervangen door een
rits?
De grote waternavel is door onze
aquariumhouders gedumpt in open water en nu hebben we een overvloed aan navels
en navelstaarders. Voor grote waternavels moet je dus in Nederland zijn.
Wat te denken
van een muntjak,
een Chinees hertachtig diertje. Het gaat de volgende editie van de exotenlijst
niet halen, lees ik. Tja, dat lijkt me ook, Chinese zaken schijnen onze
economie in te dammen, een muntjak is dubbelop natuurlijk. In tijden van
recessie kan dat niet meer en helpt het diertje zichzelf om zeep; zo niet, dan
doen wij dat gewoon met wat aanpassingen aan de natuur.
Verder snap
ik de bezorgdheid niet helemaal over de opmars van grauwe ganzen. Ons land zit er vol
mee lees ik. Maar dat wisten we toch al? Al die mensdieren die maar
niet boven de middelmaat willen uitsteken, niets origineels meer hebben,
allemaal het bankstel en de tv op dezelfde plaats hebben staan en allemaal
zeuren over de politiek en nooit eens een alternatief aandragen! Wat nou ‘de
grauwe ganzen rukken op’? Gaan we nu ineens allemaal bewegen?
En hoe sta ik
dan tegenover de ruigpootuil?
Hij lijkt me wel een stoere wijsgeer, er was ook een berichtje over
hem. Hij was jammerlijk gepakt door een Hollandse arend; de plek was nabij Sint
Walrick. Was dit een pelgrim die zijn Waterloo heeft gevonden bij de sacrale
heilige eik, beter bekend als de zakdoekenboom? Een paar regels en ik heb een
eng modern sprookje voor handen. Ik schaaf mijn idee over 'stoere' wijsgeer bij
en houd het er op dat de arenden potenrammers zijn, die bij de zakdoekenboom
allemaal huilende uilen aangetroffen hadden. Zo gaat dat.
Het lijkt bij
nader inzien niet allemaal zó exotisch, door hun benamingen komen de exoten te
dicht bij de dagelijkse werkelijkheid. Mijn fantasie is geïnvadeerd door andere
berichtgevingen. Ik laat het maar voor wat het is en hoop op betere tijden.
Misschien dat
ik ooit bij de Amerikaanse
zwaardschede weer simpelweg iets prikkelends kan bedenken.
Ik wil ooit nog een keer kunnen dromen van de Amerikaanse vogelkers, kersen die zo
mijn mond invliegen terwijl ik uitrust tegen de stam van de boom, na
een lange wandeling met mijn Amerikaanse
hondsvis.
Rest mij
alleen de vraag of ze in Amerika en Japan ook exoten van Nederlandse bodem
hebben.
Ik zoek het
op. Je hoort van me.
@ Gavi Mensch
Uit: Vette
klei en rode aarde, 2009
Aangepast:
25-2-2011.
Update: 3-8-2017
Niet al mijn
geliefde exoten zijn vermeld op de blacklist. Stel je voor dat we alles
wat niet van hier is gaan verdelgen, dat zijn de reinste puhvuhvuhpraktijken. Kan
het peroxideding misschien wel op de donkergrijs/zwartelijst?
Ik ben een groot natuurliefhebster maar wil even
relatieveren: Nederland is relatief jong, zijn niet al onze planten en dieren
van uitheemse afkomst?
Of dachten we soms dat een god ons landje had
gebouwd in 7 dagen inclusief het verzinnen van 'inheemse' flora en fauna?
Het Nederlandse landschap is vooral
gevormd gedurende de laatste twee ijstijden uit het Pleistoceen en het Holoceen. De verdrinkingsgeschiedenis tijdens het Holoceen van de Schelde, Rijn, Maas en Eems en omgeving is van groot belang geweest voor de
bewoningsgeschiedenis van Nederland. Ruim twee derde van het oppervlak wordt
gevormd door Holocene afzettingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten