het is het alleen zijn niet
het verdriet is over chaos
die ontstaat doordat je leeft
en geeft en niet de juiste handen
hebt om te vangen wat achteloos
toegeworpen niet in je leven
past en dat waar je voor koos
in je dromen niet blijkt
te bestaan
toch blij met de merel ik denk
dat hij zingt voor mij en daarna
vraag ik me af of dat alles
is waarmee ik altijd weer
tevreden moet zijn.
chaos en dan proberen orde
te scheppen in troosteloze
en pijnlijke vermoeiende zaken
handen om te werken
niet om te vangen
uitzichtloos lachen in jezelf
stompzinnig wandelen
door een gesloten stad
altijd luisterend om te horen
het merellied gaat door en door
steek ik haakjes en daaraan
hang ik nieuwe bellen
die simpelweg vertellen
dat een mensch zo jong
is als zij zich voelt
in haar handen alle kansen
vangt en nog niet heeft verloren.......
©Gavi Mensch
Maastricht,13-6-2011
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten