Mensen spreken in reclameslogans. Ze zeggen: `Geniet.´ Gebiedende wijs. Eigenaardig. Waarom moeten we zo genieten? Bij de foto’s van de kleinzoons: `Geniet nu!’ En dan dreigend: `Want later is ie groot.’ Is de pret dan over? Heeft dat met later als ik groot ben te maken? En valt dat tegen? Of komt dan de gelukspolitie? Mevrouw, u heeft niet genoten, u krijgt een boete van het huidige kabinet. Want cultuur hoeft niet, maar genieten potdomme zúllen we?
Willen we niet meer lijden? Of mógen we niet meer lijden?
Bij rampen geven we feesten. Vrolijke feesten met dans en gezang, korte stukjes met ach zielig, en dan een prijslijst van wat we opgehaald hebben. Allemaal hossers en kunstemakers en maar lol maken om geld op te halen. Tralala boemdiee. En helpt dat? Nee. Dat wil zeggen, mij lijkt het niet. We halen miljarden schuldgevoelgeld op en nog krijgen de slachtoffers cholera en andere leuke ziektes, terwijl ze al geen huis en geen riolering hebben. Bedoelen ze dat met genieten?
Crisis bij de banken. Geniet! Sommige mensen zijn er erg rijk van geworden tenslotte. Zij genieten, terwijl anderen creperen. Maar, zeggen ze, contracten, en het kan niet anders, echt niet. Wij geloven het. Want anders? Wij moeten niet zeuren, wij hebben televisie, die houdt ons zoet. Er is een hoop platte pret tegenwoordig. Hoeveel dans-, stamp-, kook-, vreet- en andere vrolijke programma’s kan een mens verdragen? En maar gillen van de lol. Laatst hoorde ik koken op de radio. Lekker? Nou ja, je wordt niet dik van radiokoken.
Ook de betere kranten komen met korte teksten en grote plaatjes om maar niet tot de elite gerekend te worden. Want dat willen we niet. NOU IK WEL. Verdomme.
Er zijn plaatjesdraaiers die één keer perjaar in een glazen kooi gaan zitten hongeren om te muzakken. Het publiek hoopt dat ze bezwijken. Het geeft geld voor zo’n lalala-plaatje. Voor een zielig goed doel. Dat is pas echt genieten.
De cultuur wordt met minus tweehonderdmiljoen subsidiegeld om zeep geholpen. Net zoveel geld als we voor een klein stukje snelweg nodig hebben. Fijn hè, hard rijden?
Wij worden dus het patat- en- frikandellenvolk. Dat is pas genotzucht. Obesitas voor iedereen. Hebben we geschreeuwd in 60 steden om cultuur? Jawel, jazeker, maar ook uit wanhoop! Maar of het helpt? Deze regering is onbeschaafd en dom, een fatale combinatie.
Patjepeeërs en proleten maken de dienst uit. Leuk á la Wilders. Moeten we nu gaan gillen op de golfbaan? Daar genieten de VVD-stemmers van lekker buiten zijn in die duur aangelegde natuur. Schreeuwen om cultuur? Schreeuwen om iets anders dan golfcultuur. Hè ja, poëzie op de golfbaan. Bijna verkommerde dichters bij elke hole, met petje-op-petje-af om geld op te halen. Krijsen in de kerken. Om klassieke muziek. God houdt daar namelijk van. Je denkt toch niet dat dat meedreinen met ’t urgel voor ons opperwezen zo mooi is?
Bee-enners. De supergenieters. Op het nieuws horen hoe ene dinges getrouwd is met een andere dinges. In een te dure jurk en met ruzie. Om het in mooi Nederlands te zeggen: Who gives a shit? Geld, genot, genoten. Geld is de toekomende tijd van geniet. Het moet van de gelukspolitie. Geniet of ik schiet. Ik zou bijna zeggen, schiet dan maar, verdomme.
Chawwa Wijnberg
26-11-2010
http://www.chawwawijnberg.nl/
Tekeningen, Chawwa Wijnberg
© 2010 Chawwa Wijnberg. Alle rechten voorbehouden
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten