Mijn vader was een man die altijd bezig was. Druk, druk en nog eens druk. Hij had een enorm doorzettingsvermogen. Na de oorlog bouwde hij zijn door de bezetters in brand gestoken ouderlijk huis en bedrijf weer op, werkte als een paard en deed dat alles met slechts één long en een stukje. Toen hij geopereerd werd gaven ze hem nog een paar jaar. Die paar jaar bleken er achteraf 33 te zijn geworden.
Hij was vaak ziek, elke verkoudheid werd een bronchitis, elke luchtweginfectie een longontsteking. Maar het weerhield hem er niet van om te genieten van het leven.
Hij was een Dordtenaar in hart en nieren. Hij had daar heel zijn leven gewoond en zijn vader en grootvader voor hem.
Mijn vader was van het type gentleman. Vanwege zijn zwakke gezondheid droeg hij altijd een mooie sjaal en een hoed. De hoed die hij afnam voor hem bekende dames die hij op straat tegenkwam; een gebaar dat jammer genoeg helemaal verdwenen is.
Hij gebruikte een Rolleiflex en ik zie hem nog staan, naar beneden kijkend in plaats van naar voren. Het beeld werd geprojecteerd op een plaat onder de bovenkap.
De Rolleiflex, daar gaat het nu om. Ik heb hem geërfd en hij was vrijwel helemaal in tact. De lenzen zaten nog in de originele doosjes en de kleurenfilters in het vloeipapier.
Alles was opgeborgen in een voor die tijd compacte fototas van leer. Ik heb de camera nooit gebruikt. Ik had een Canon gekregen van mijn vader en die heb ik slechts een keer vervangen door een modernere uitgave en van mijn kinderen kreeg ik die ik nu heb, ook een Canon.
Die is fotograaf, mijn vader heeft dat niet mogen meemaken, die stierf drie weken na zijn geboorte.
Mijn zoon heeft behalve de camera ook het talent van zijn grootvader gekregen. En hij gebruikt de Rolleiflex voor speciale gelegenheden.
Zoals het fotograferen van de oudste en jongste generatie.
Het blijft allemaal in de familie
©Gavi Mensch
Maastricht, 27-3-2011
De bovenste foto is van mijn vader, de andere zijn van mijn zoon, gemaakt met dezelfde camera.
.
6 opmerkingen:
Prachtig. Mooie herinneringen en talent dat
doorgegeven wordt. Schoonheid is kwetsbaar.
prachtig verwoord.. geeft me een melancholisch gevoel..
Mooie herinneringen :-)
Bedankt voor jullie mooie commentaren, het voegt een extra waarde toe aan mijn schrijfsel.
Mooie foto die van het water, een ouderwets zwembad, wat een reflexies. Past op een speciale manier bij het stukje.
Bernt
Hallo Gavi, ik ben metname benieuwd naar de foto's die je Vader maakte van de Dordtse Biesbosch. Ik hoop n.l. dat daar die fruitbomen nog op staan. Je moet weten mijn Moeder en oudste broer werkte daar en ik mocht daar ook een paar keer helpen met plukken dat was rond 1963.
Zal je mij die kunnen mailen? Als je het wil doen heel graag!
via fldewit@tiscali.nl
Een reactie posten