vloeibaar niets klatert
geluidloos de leegte in
onzichtbaar uiteen spattend
nergens, nooit, niets
heeft tijd zo weinig
ontelbare seconden geduurd
wat achterblijft is
wat tastbaar leven was
geboren en gegroeid
gehuild, gelachen
alsof het ooit meer was
alsof het ooit meer was
dan niets, altijd blijven zou
onzichtbaar, altijd…..
©Gavi Mensch
4-11-12
Aquarel : Blanca RvD
All rights reserved 2012
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten