Haat

Ik lees en herlees stukken van columnisten, van schrijvers en bloggers, ik lees boeken en de kranten en ik communiceer met de mensen om mij heen. Ik lees mijn oude schrijfsels van lang geleden, over verdriet en ellende, de mijne en die van anderen. En ik huiver soms van wat ik lees.

Wat zijn we gefrustreerd en bozig, zurig en dovig en slechtziend........ Een fout geplaatste komma kan leiden tot een oeverloze discussie over hoe je iets wel of niet schrijft (hetgeen de keuze van de schrijver was en niet van de lezer) en de persoonlijke aanvallen op wel of niet intelligent zijn.

Daar stopt het niet, je deugt niet als je niet denkt zoals de meerderheid, je bent vreemd en raar en je moet eigenlijk maar eens even haarfijn uitleggen wat er in je verleden allemaal heeft plaatsgevonden, dit alles als verklaring voor die komma, die niet staat op de plaats waar men hem hebben wil.
Progressieve denkers, nooit dogma's, vooruitstrevend en met oog voor de toekomst, dat hoop je en je hoopt dat je met die schrijvers en lezers een dialoog aan kunt gaan.
Niets is minder waar! Men noemt elkaar linksmensen en rechtsmensen en veel verschil is er uiteindelijk niet, het zijn mensen die elkaar mensen noemen. Perfect zijn ze, perfect links en perfect rechts.

Tja, de meesten zijn dan ook nog geen menschen…..
De mensch is goed omdat ie niet perfect is. Het steven naar perfectionisme leidt af.
Ik zag mijzelf als een linksmensch, sociaal voelend, sociaal denkend en ook nog eens sociaal werkend. Maar ik wil niet te verwarren zijn met linksmensen of als je de politiek uit hun monologen haalt, rechtsmensen, die allemaal star lijken te zijn in hun doctrines, gefrustreerd en altijd wel iemand of iets hebben om boos op te zijn.

Die grofweg HATEN, omdat haat blijkbaar een duidelijke emotie voor hen is. Daar kan niemand om heen, om haat, je kunt het met niets anders verwarren. En die uitgesproken haat gaat vaak samen met gemeenplaatsen zoals: PVV'ers haten buitenlanders, UltraLinks haat de PVV, Rechts haat Links, Links haat de Israëli's, Israëli's haten Palestijnen. Amsterdammers haten Rotterdammers en Feyenoord haat Ajax. De Limburgers haten Holland en Nederlanders haten de Duitsers.

Haat stimuleert het (verkeerde ?) saamhorigheidsgevoel en het kuddegedrag, mensen verworden tot haatdragers. En haat draagt niet makkelijk, haat is zwaar. Het kost bizar veel energie om haat vooruit te slepen, om het de hele dag mee te sjouwen. De ene haat wordt weg geschrapt tegen de andere haat. Soms lijkt het wel of de ene haat beter is dan de andere.........

Mijn bloggernaam Mensch komt uit het Jiddisch ( hetgeen al weer aardig wat haatgevoelens bij anderen kan losmaken) en mensch betekent: een mens met al zijn tekortkomingen, een niet perfecte mens, een intense mens met het goede voor ogen, ook al bereikt ie dat niet. Voor mij is een mensch dus een persoon van vlees en bloed, één die zijn leven lang probeert om het zo goed mogelijk te doen, voor zichzelf en voor anderen. Wie niet goed is voor zichzelf kan dat moeilijk voor anderen zijn. Je moet eerst van jezelf leren houden voor je kunt houden van een ander. Anders scheep je die ander op met je frustraties. 

"Zoek eerst eens naar wat je allemaal voor goeds kunt bijdragen"…. Wijze woorden van mijn overleden vriend Kees, de Katholieke, Protestantse Boeddhist die ook iets had met het Jodendom en verder filosoof was en dromer en een goed mensch, een lieverd. Een mensch waar je een dialoog mee kon aangaan, een boom mee kon opzetten, waar je nooit zomaar gelijk van kreeg en die zich ook nooit zomaar liet overtuigen.

Ik heb meer van dat soort leermeesters gehad. Mijn grootmoeder met haar strijdbare levenslessen. Mijn grootvader, die doof was en zich niet van de wijs liet brengen door onverstaanbare gesproken woorden. Hij las gelaatsuitdrukkingen. Met zijn verzetsachtergrond gaf hij mij een standje omdat ik altijd mopperde over het moeten leren van Duits, een weerstand ingegoten met de paplepel. Opa vond dat larie, zijn argument was dat als je Duits kon spreken en lezen, je een dialoog aan kon gaan, kon communiceren, ook met de vijand! Zeker met de vijand!

De kleine lesjes van filosofen uit voorbije tijden, de boeddhistische uitspraken, idealistische handvatten voor een beter bestaan, er zijn er genoeg.

Ik lees en probeer toe te passen. Voor veel heb ik geen mogelijkheid, de tijdgeest staat dat vaak niet meer toe; het overleven heeft niet meer alles te maken met de dood.

Wel kan ik gelukkig zijn met wat ik heb en ongelukkig zijn over wat ik niet kan bieden. En aan beide zaken, geluk en ongeluk, niet voorbij gaan, maar er even bij stil blijven staan en me afvragen waarom. Ik leer nog elke dag wat ik van het leven kan maken. Ik heb alleen weinig geduld met mensen die mij expres verkeerd willen begrijpen. Ik laat het vaak zo, ik zeg niet altijd maar vaak!
Er zijn ook grote lessen bij die ik gelukkig wel heb geleerd: Jaloezie is een moordwapen! Haten is dood en verderf zaaien. De dood is het einde van al mijn beste bedoelingen, als mensch!

Twee keer ben ik dood geweest en twee keer kon ik terug naar leven. Voor haat is dus geen plaats, ik kom tijd tekort. Houden van is een betere optie en als dat niet zomaar op het gevoel kan, dan is er de dialoog, het aftasten en zoeken bij de ander naar de beweegredenen. Ik hoef die niet te accepteren, zij zijn niet mijn drijfveren, maar ik wil ze graag begrijpen.
Ik vraag dus en vaak moet ik het zonder antwoord doen. Dan keer ik me om en vergeet, ook wraak hoort niet bij mijn levenswijze.

Passie en compassie, passie voor menschen en compassie met degenen die dat nog niet zijn en misschien nooit worden. Ik ben verre van perfect, ik ben maar een mensch met het streven tot verbetering van mijzelf en de omstandigheden van anderen. Ik kan meer met liefde doen op deze manier. Dat is mijn ervaring.

Ik kan echt h e l e m a a l  n i e t s met h a a t!









©Gavi Mensch
Dordrecht 19-7-2006
Nederland BV 18-7-2010

Werkeloosheid in Spanje

Spanje heeft een werkeloosheidsprobleem dat niet vergelijkbaar is met het onze en aangezien er deze dagen veel over de Spaanse werkeloosheid gepraat wordt, vond ik het nodig om op eigen wijze een duit in het (collecte)zakje te doen.
Het ontstaan van de werkeloosheid aldaar, in het land van Wereldkampioenen, sinaasappeltjes en zon, is volgens mij aan het volgende te danken. Let wel ik ben geen econoom, slechte een ervaringsdeskundige, ik moest terug naar Nederland vanwege de werkeloosheid, na jaren daar gewerkt en gewoond te hebben.

Daar gaat ie, stukje nare geschiedenis:
Door de dictatuur van Franco die onder meer gesteund werd door de grootgrondbezitters zijn er nooit regels afgesproken in die tijd over verdiensten en contracten. De enige vakbond was ook door Franco in het leven geroepen en dus een farce. Vergeet niet dat Spanje pas sinds 1978 een grondwet heeft en dat de overgangsregering nog vol zat met oude franquistische ministers, dat werknemers nog steeds weinig contracten hadden en dat dus het enige zekere werk dat van ambtenaar was (totdat je een corrupte ambtenarenbaas trof, of links gedachtegoed aanhing, dan verloor je geheid elke rechtszaak met betrekking tot ontslag). Dat is onder meer de reden dat Spanje zoveel ambtenaren heeft.

De landarbeiders werkten soms voor twee keer niks voor de grootgrondbezitters, een miniem dagloon, ze waren onverzekerd en mochten in een huiskamer wonen naast de varkensstal, hun eten verbouwden ze zelf en daarvan stonden ze een deel af aan de baas. Ik heb het over 20 jaar geleden.
De generatie erna heeft deze truc goed afgekeken. De eerste socialistische regeringen hebben een deel van de republikeinse waarden (van de tijd voor Franco) voor de arbeiders in ere hersteld, zeer tot ongenoegen van de Partido Popular, de conservatieve en uiterst rechtse en zeer katholieke partij. Toen deze weer aan de macht kwamen is weer een deel van het arbeidsrecht verloren gegaan, misschien niet officieel, maar er waren ( en zijn) zo weinig inspecties ( niet van belasting en niet van arbeid) dat veel werkgevers en zelfstandigen weer snel naar het oude systeem van corruptie en zwartwerken over gingen.

En nu 35 jaar na de dood van de dictator, krijgen nog steeds veel mensen geen goed contract. Een voorbeeld, iemand die 40 of meer uren in de horeca werkt krijgt een contract voor 8 uur en de rest zwart uitbetaald, dat is om de sociale lasten te drukken en het zwarte geld wit te wassen, van de werkgever wel te verstaan. De werknemer is ook maar voor 8 uur werkeloos als hij zijn baan verliest. En als hij protesteert, voor hem 50 anderen.
Sinds een jaar of drie is er een noodsituatie doordat alle zwartwerkers ( bouw en constructie) ineens geen werk meer hadden na het instorten van de woningmarkt. Huizenprijzen waren torenhoog ( de werkelijke waarde van de huizen lag veel lager, maar met een tekort aan woningen was dat snel verholpen), hypotheken idem dito.
Men schat dat op dat moment 35% van de economie 'ondergedoken economie' was. Veel niet als werkeloos geregistreerd staande arbeiders hebben zich toen alsnog geregistreerd, zij kregen geen WW, maar telden nu wel mee voor de cijfers. De armoede onder de werkeloze laagopgeleiden is groot, er bestaat namelijk geen bijstandsuitkering in Spanje, slechts een kleine tegemoetkoming voor mensen zonder inkomen, voornamelijk de ouderen. De inkomsten worden per gezin geteld en met de woningnood wonen ook veel oudere jongeren thuis, één inkomen is ook een inkomen en de staatskas is leeg, net zoals de gemeentekas en de deelstaatskas. De mensen met een WW uitkering hebben ook niet veel en dus klussen ze er zwart bij. De grote middenmoot worden 'mil-euristas' genoemd, naar het bedrag van hun maand salaris, ca 1000 euro.
En degene die altijd het zwarte geld vrolijk lieten rollen zijn behoudend geworden. Ze hebben bizarre hypotheken en leningen te betalen en worden nu gecontroleerd op het werkgever zijn.
De Spaanse crisis is net even anders als de Nederlandse. Veel mensen zijn nog gewend om op afbetaling te kopen, credist cards zijn een must en sparen is nooit Spaans geweest.
De Spaanse werkelozen zijn dus niet allemaal zonder werk ( in Nederland is daar net iets meer controle op), maar de ellende is een stuk groter. Er zijn natuurlijk nog veel meer oorzaken, ik schets maar een beeld van wat zichtbaar is.
De huidige PSOE (equivalent van de PvdA) krijgt tegenwerking bij elke maatregel die ze moeten nemen, rechts maant nu zelfs aan tot stakingen……(?)
Zapatero heeft een dubbele klus, als het niet een driedubbele is.
Regulering en controle van het werk, contracten en afdrachten in tijden van recessie
De mensen zonder enig inkomen voorzien van het hoogst noodzakelijke.
En last but not least
Vechten tegen de rechtse bierkaai.
Zo maar even een deel van het verhaal, in een notendop.
Kortom een andere situatie dan het onze, toch?

@Gavi Mensch

Voor de opiniesite JOOP.nl
Maastricht, 13-7-2010


PS Dinsdag de 13de is in Spanje net zoiets als vrijdag de 13de bij ons, maar dat terzijde.

firmeza y con amor

Sobre la importancia de firmeza en questiones de educación os sirvo este plato, un archivo que me mando mi amiga Internauta Jessica desde Chile. Desde aquí se lo agradezco.

Creo que el mundo se vuelve cada dia mas loca porque educar a los generaciones de ahora es una lucha continua, elegir entre modernismos y la firmeza de antes; amor hay en las dos maneras, la base de la forma de educar de antes ha resultado mas firme.

Si no teneís hij@s  en edades educables ( ¿que edad es esa?) ya tendraís niet@s , primito@s o vecinit@s ..... sirva para todos y para refexionar, nosotros,……..¿ lo hicimos bien?

El archivo:
http://www.scribd.com/doc/3384048

Saludos cariñosos para todas y todos.

Gavi Mensch
Holanda, 3 de julio del 2010