Interview met Eveline. De gebroken levenslijn.

Een deel van het verhaal......

-Hoe oud ben je?

Ik heb twee leeftijden. Ik ben 61, vanaf mijn geboorte leef ik al 61 jaar. Maar op 6 mei 2013 werd ik 18, een mooie leeftijd.

_Twee leeftijden, dat is als het hebben van een vorig leven?

Nee, ik heb een gebroken levenslijn, letterlijk en figuurlijk.

Voor die 6de mei 1995 was ik enige tijd niet aanwezig. Een week of drie vier ongeveer. De helft van die tijd werd ik in coma gehouden. De andere helft was om te wennen aan een kaalgeschoren hoofd, het leven met gewone pijnstillers en het trainen van mijn brain.

-Hoe verliep de revalidatie?                                  

Er is geen revalidatie voor mensen die met onzichtbare ongemakken doorleven.

Ik liep elke dag een stuk verder, mijn vrienden op de route stonden aan de deur en riepen hoera als ik er aan kwam. Dan mocht ik daar rusten voor de terugweg.

-Maar de impact was toch wel groot zeker? Onzekerheid?

In een maand trainde ik alles weer opnieuw: kijken waar je loopt, leven met 2 D beelden, lezen met extra licht en de regels volgen met mijn vinger. Ik deed maandenlang elke dag bergen kruiswoordpuzzels, elke week een niveau hoger. In een maand tijd was ik terug op een redelijk niveau; bij een test bleek ik 75% van de Nederlandse woorden te kennen. Ik blijk een roestvrijstalen geheugen te hebben.

Binnen enkele maanden waren alleen mijn veel te korte haar en mijn onzekere lopen de enige zichtbare overblijfselen.

- Dus terug naar zoals je was voor het aneurysma in je hoofd knapte?

Zo ongeveer. De jaren daarvoor had ik mijn schouders onder het leven gezet met de broodnodige en alle kleuren humor en veel mooie en aardig wat nare herinneringen.

De jaren daarna heb ik niets anders gedaan. Binnen 9 maanden was ik weer 'gewoon' aan het werk als wijkverpleegkundige.

-Veel te zwaar natuurlijk?

Tillen deed ik nog even niet. Maar mijn eerste patiënt was een jonge vrouw in een volledige gemotoriseerde rolstoel die alleen haar hoofd nog kon bewegen. Ze had hetzelfde gehad als ik. Dan word je emotioneel. Dat is moeilijk in de zorg. Emotionaliteit is een kenmerk van mensen met hersen- en hoofdletsel. Na 45 jaar werk en allerhande ellende zien is dat vervelend. Tranen zitten hoog. En ik ben moe, doodmoe.

-Je bent geopereerd, heb je daar nog last van?

Jawel, de gaten in mijn schedel zijn gevoelig en ik ben gevoeliger voor herrie. Ik ben sowieso gevoeliger voor veel dingen. Wreedheden raken mij meer. Maar ook liefde komt gelukkig sterk over. Het compenseert. Hoofdpijn is beangstigend en oorsuizen is blijvend. En de verwondering dat niemand begrijpt dat doodgaan en weer terugkomen je leven veranderd.

-Doodgaan?

Ja, ik was 2 keer op weg,  de eerste keer door de bloeding en de hersendruk en daarna door een anafylactische shock tijdens het eerste onderzoek. Doodgaan was mooi de eerste keer. De pijn was weg, er was niets meer. Behalve toen ik besef kreeg van mijn kinderen die stonden te roepen. Ik moest terug. Gelukkig kon dat.
De tweede keer hebben ze me terug gehaald met reanimatie. 
Het verandert je kijk op het leven en de rijkdom van het hebben van kinderen en het meemaken van kleinkinderen is ongelooflijk. Elke dag is een bonus......

- Wat doe je op dit moment?

Ik geniet van alle jaren overleven en ben bezorgd over de toekomst van ons allen. Ik help en schilder en schrijf. Ik pieker over hoe het verder moet.

Ik werk aan een lesbrief over omgang met mensen met o.a. een narcistische persoonlijkheidsstoornis en hun omgeving. Een praktische benadering eigenlijk. Er is al veel theorie geschreven, in de praktijk heb je daar als verpleegkundige weinig aan. En ook de familie, de begeleiders en de rest van de omgeving van de patiënt hebben een steuntje in de rug nodig.

En verder ik werk aan de rest van mijn boek. Over de gebroken levenslijn en mijn leven ervoor en erna. Er is altijd een leven voor een ernstige gebeurtenis en ik heb het geluk dat ik ook kan verhalen over het leven 'erna'.

©\EYvD 2003 notdead. 

Wordt vervolgd........

©GaviMensch

6-5-2013

All rights reserved 2013. 
Bonus is van Joost Brands: http://pianotweets.wordpress.com/

https://www.hersenstichting.nl/steun-ons/sponsoracties?page=1


Voor hen die meer willen weten over dood en leven: http://www.wired.com/wiredscience/2013/04/consciousness-after-death