Respect

De wereld gaat aan zogenaamd respect ten onder.

Regels zijn regels en dat respecteer ik, tot op zekere hoogte. Als die regels onzinnig zijn, ondoordacht overgenomen, ingesteld ten bate van de happy few, dan lap ik ze aan mijn laars. Van respecteren kan dan geen sprake zijn. Onzin respecteer ik niet. Waarom zou ik?

Bij mensen gebeurt me ongeveer hetzelfde. Ik respecteer de keuzes van mijn mensen omdat ik die begrijp en de keuzes van anderen pas als ik ze begrijp. Dat begrijpen ligt aan mij, niet aan de ander. Die ander krijgt gewoon mijn respect niet voor keuzes die hij of zij maakt en niet kan uitleggen waarom hij of zij dat doet. Waarom-vragen die met daarom beantwoord worden gaan de prullenbak in.

Waarom moet ik een minister respecteren, een paus of de koningin? Waar staan die precies in mijn leven? Of iemands God of Goden? Wat moet ik daarmee? Ik respecteer de keuze van iemand die mij uitlegt waarom hij in God of Goden gelooft. De persoon zelf respecteer ik hoogst waarschijnlijk om zijn of haar duidelijke keuze en uitleg.

Ik respecteer niemand voor de rijkdom of de armoede waar ze in leven. Ik respecteer de strijd die ze leveren en de ontberingen die zij accepteren als het niet anders kan.

Waarbij het voor mij begrijpelijker is en ook respectabeler om een mens die het hoofd boven water houdt te respecteren. Voor mensen met meer geld dan ze op kunnen maken heb ik eigenlijk geen respect, zij zijn respectloos tegen anderen die ploeteren voor weinig of niets.

Ik respecteer mensen voor het vertrouwen dat ze schenken en waarmaken, voor hun inzicht en hun levenslessen die mij een stapje dichter bij een waardevol leven brengen.

Al met al houd ik van heel veel mensen om wie ze zijn, houden van is voor mij de ultieme vorm van respect en vertrouwen, van loyaliteit aan elkaar, van geborgenheid en tegelijkertijd de kracht om te beschermen.

Maar zonder houden van ontbreekt er al een stukje om iemand te kunnen respecteren. Tolereren is dan de eerste stap.

Het laatste woord is hier nog niet over gezegd. Velen van ons worden gepasseerd door een handvol lieden die ons niet respecteren, niet tolereren, doen alsof wij gek zijn. De ellende is dat die lieden elkaar zouden moeten controleren en bekritiseren en zich dan zouden moeten aanpassen aan wat wij wensen maar dat doen ze niet.

Met dat slecht opgevoede, arrogante zooitje ben ik klaar. Ik stem alleen nog maar op iemand die contractueel vastleg dat hij of zij mijn wensen respecteert en dat, als hij of zij dat niet doet, ik naar de rechter kan stappen wegens contractbreuk.

Als ik mijn werk niet goed doe, word ik ontslagen en in het ergste geval vervolgd wegens nalatigheid. De corrupte lieden versjitteren mijn en ons bestaan, doen niet wat beloofd was en walsen zonder er ook maar een moment bij na te denken over ons leven en de jaren die we nodig hadden om het op te bouwen, heen. Ik bedank daarvoor. Het gebeurt me niet meer.

Respect moet echt van twee kanten komen.

©Gavi Mensch

Maastricht, 16-2-2016.