Een rustig Carnaval gewenst.

Carnaval maakt dat het heerlijk rustig is op straat, hier in een buitenwijk van Maastricht. Ik heb er helemaal niets mee. Ik zie het als verplicht plezier maken. Ik kan geen feestjes bouwen, al heel lang niet meer. Feestjes ontstonden bij mij thuis altijd spontaan. Hoe minder je regelde, des te leuker werd het.

Als nu een niet-Limburgse burgemeester-mevrouw op tv een mestreechs liedje zingt zonder de bijbehorende zachte g, vraag ik me af hoe ik zo iemand nog serieus zou moeten nemen tijdens een raadsvergadering.

Ik ben niet zuur, gewoon een realist die zich in het dagelijks leven al vaak genoeg belachelijk schijnt te maken, realisme is niet hip! Reality shows wel, maar daar is realiteit niet echt een item. Ik hoef het niet dik over te doen tijdens Carnaval.

Eens leerde ik een Prins Carnaval kennen, een leuke man met goede ideeën die het hele jaar door zichzelf is; hij zou van mij zo burgemeester kunnen worden. Ik ken ook hele spontane mensen die ook zichzelf blijven. Maar zij vormen een uitzondering. Maastrichtenaren zijn normaal gesproken niet open en écht vrolijk. Ze beschermen hun feest met het excuus dat er heel veel gedaan wordt voor goede doelen, die ik op drie na niet kan vinden.

Weten we wat zo'n Carnaval kost? Weten hoeveel mensen zich dagelijks melden bij de voedselbank? Weten we ook hoeveel kinderen of een carnavalsoutfit aanhebben van duizenden euro's en hoeveel ouders en grootouders zich daarvoor in de schulden hebben gestoken. Mensen die het normaal gesproken al niet zo breed hadden?

Holadiejee Holadiejoo?

Mijn ex patiënten uit de armste buurt van Mestreech waar nog veel ouderen analfabeet zijn of geen Nederlands spreken/ verstaan, hebben moeite met het hoofd boven water houden. Lijkt het niet logisch dat ipv auto met chauffeur, de prins uit die wijk op zijn minst zijn wijkgenoten uitnodigt voor een gratis feestavond, inclusief eten en drinken? Wat hebben ze aan een bezoekje?

Iedereen mag van mij iemand anders zijn tijdens Carnaval, of als ze dat het hele jaar door al doen, even een paar dagen zichzelf zijn.

Ik vind het heerlijk om mijn kleintjes verkleed te zien, ze hebben er plezier in, ze zien gelukkig nog niet hoeveel verloren geld er zit in enorme optochten, praalwagens geproduceerd voor een paar uur en ik zal niet degene zijn die hen dat uitlegt.

Maar Carnaval is niet echt voor de kleintjes. Als de groten dronken worden en doordraaien van drank en andere zaken, moeten de kleintjes maken dat ze weg komen. Verplichte vrije dagen met Carnaval? Krijgt iedereen er dan gewoon twee vrije dagen naar keuze bij?

Ik ben het verkapte religieuze gedoe zat; de dwang om je te vermaken en vrij te hebben met kerstmis, pasen, carnaval, goede vrijdag, pinksteren, hemelvaartdag. Ik heb niet veel vrije feestdagen gehad, als zorgverlener bestaat dat niet. Ik kon er ook niet om treuren, het leverde me andere dagen op waarin ik bij mijn kinderen kon zijn en iets extra's kon doen. Ik volg die tradities nog steeds maar half. Misschien is dat het, ik heb het niet zo op de tradities van anderen.

Even terug naar Carnaval, ik zap telkens de beelden van het carnaval weg. Ik schaam me een beetje voor volwassenen die met een narrenkap en een smoking een polonaise doen. Wat bezielt die mensen?

Ik heb het gevraagd en krijg er geen wetenschappelijk verantwoord antwoord op. "gewoon leuk, lekker uit je dak, je lekker bezatten, gewoon hopsen en springen en keihard meezingen" zijn nog de meest intelligente antwoorden.

"Het nog even uit de band springen voor je gaat vasten" heeft nog enigszins een poot om op te staan. Maar de meeste mensen vasten niet, de kinderen hebben geen vastentrommeltje waarin ze hun snoepjes bewaren tot Pasen. En de volwassenen, drinken en vreten vrolijk door tot ver na Pasen, dan pas moet het lijf weer gemarteld worden voor de pasvorm van bikini en zwembroek.

Dat was allemaal grappig in de vorige eeuwen. maar wat te doen met de mensen die verplicht vasten omdat er geen eten is? Het hele jaar door? Geen voedsel en geen water?

Ben ik nu een moralist in plaats van een realist? Ik weet wel een paar mensen die hier ja op antwoorden. En als ik dan in discussie zou gaan met hen, komen ze met clichés en dooddoeners en bergen gebakken lucht. En als ik die discussie uit zou willen diepen zal ik dat moeten doen voor de spiegel.

Vaak denk ik dat het al zoveel moeite kost om de voeten in rem stand te zetten om je niet te laten meeslepen door de waanzin van de dag en om te blijven dwarsliggen. Maar dan lees ik over de Limburgse politiek en weet weer waarom ik het doe en ook waarom ze hier Carnaval zo intens vieren. Om alles even te vergeten.

Ik kan niets met malle fratsen, ik gun wel iedereen zijn feesie.

Vandaag lees ik, luister ik naar kunstige muziek en kijk naar National Geographic, gewoon omdat het kan.

Gavi Mensch

Maastricht 13-2-2018

Dit is het 5 de deel van Carnaval blogs. de andere vier zijn te vinden onder het lebal Carnaval.

Organen krijgen of behouden

Over ja en nee tegen 'wettelijke' orgaandonatie en de "houd je mond nou maar en teken wet" van D'66.  

Ik ben blij dat de Senaat nog vragen heeft.

Bijna 23 jaar geleden ging ik een beetje dood door een geklapt aneurysma in mijn hoofd gevolgd door een flinke bloeding, had ik een adem- en hartstilstand, werd ik gereanimeerd en de vraag was hoe ik daar uit zou rollen. Ik had niet veel kans.
Ik was in coma en werd in coma gehouden om te stabiliseren. Daarna ben ik geopereerd, heb nu een clip in mijn hoofd en enkele gaten in mijn schedel.

Ik had destijds een donorcodicil, eigenlijk gewoon omdat ik ook vanaf mijn 18de bloeddonor ben geweest, omdat ik vond dat ik 2 of 3 keer per jaar een halve liter kon missen.

Ik heb mijn donorschap ingetrokken. Ik ben een neezegger. Waarom? Orgaandonatie is nog niet duidelijk. Wel voor de ontvanger, niet voor de donor.

Omdat ik er niet van overtuigd ben dat iedere arts even goed op de hoogte is wat hersendood is, wat het inhoudt. En ook niet met het buiten, onder- en onbewust zijn.

Een bijna-dood-ervaring is geen BIJNA DOOD ervaring maar een DOOD ervaring.
Hersendood is niet dood maar bijna dood, dat wel. Hart en ademstilstand leiden tot de dood, een blijvende dood als er niet gereanimeerd wordt.

 https://www.youtube.com/watch?v=Oy-vQ2uISVo

Tijdens de keren dat ik dood ging of was, was er geen rust of stilte. Ik hoorde mijn dochter gillen, en ik weet nog dat ik dacht dat hoe fijn het wegglijden ook was, de kinderen het nog niet alleen af konden. De volgende keer zag ik alles van bovenaf, dat bleek nadat ik mijn nachtmerries had uitgelegd aan de anesthesist. Van de laatste keer weet ik alleen dat er veel schaduwen waren die in mijn licht stonden en dat er een zeker paniek voelbaar was.

Soms horen we van diep-comateuze patiënten dat ze van alles gehoord en gevoeld hebben tijdens de periode dat ze in coma waren. Als verpleegkundige heb ik ook geleerd om met comapatiënten te praten alsof ze bij bewustzijn zijn, soms reageren ze op pijnprikkels, soms op het stemgeluid van iemand die hen lief is. Ik heb een traan zien rollen op het uitdrukkingsloze gezicht van een diep-comateuze man wiens dochter vertelde dat ze een dochter had gekregen en dat ze die kwam laten zien. De man stierf een week erna, na een longembolie.

Even terug naar de hersendood, die bepaalt of we kunnen dienen als

donormateriaal.

1.     Wanneer een operatie om de levende organen eruit te halen begint, stijgen hartslag en bloeddruk significant. Als je in een stoffelijk overschot gaat snijden gebeurt er niets. Hartslag en bloeddruk zijn immers gestopt.

https://www.wanttoknow.nl/gezondheid/orgaandonatie-wil-je-zonder-verdoving-geopereerd/

Hieronder een deel van discussies op sociale media:

Ik ben tegen de nieuwe wet; het is een breuk in ons zelfbeschikkingsrecht. Of ik iets zal doneren is aan mij en niet aan de overheid. Wel eens bedacht dat als je de organen haalt uit een nog levende patiënt, je die patiënt doodt om een andere zieke patiënt in leven te houden. Ik ben vóór het klonen van organen. Deze wet is een farce van politici die ver van de patiënten afstaan. Stel je Pia Dijkstra voor na een val van de trap, in coma. In het ziekenhuis wordt 'besloten' dat dit lijf met twee mooie nieren een nog kloppend hart, functionerende longen en een lever en alvleesklier, hersendood is. Is dat wel zo of is ze pas echt dood als het kloppende hart verwijderd is? Denk na! En kijk dan met je te doneren ogen of het verhaal volgens Dijkstra anders is gepresenteerd.

AG Je kunt toch gewoon van te voren laten registreren dat je het NIET wil. Probleem opgelost! 🤗

Ik wil dit soort wetten niet A, dit soort wetten zijn een schande voor de democratie. En wie regelt de wens van mensen die dat zelf niet kunnen, de familie? De maatschappelijk werker? De huisarts? Ik denk het niet. Van al die mensen is de ja dus al gewoon binnen zonder dat ze daar op hebben kunnen reageren.

AG Beste G, we verschillen van mening en dat mag!🙏

Het is geen mening. Het zijn onze argumenten om tegen deze wet te zijn. Als je gewoon een andere mening hebt had je niet op het argument hoeven reageren. We hebben er meer aan als je kijkt of je de argumenten kunt weerleggen. Ik hoor het graag.

BT Ik reageer nooit op discussies op fb maar deze cartoon geeft heeel goed weer hoe dubbel alle discussies over deze wet zijn. Als het er op aan komt zal iedereen blij zijn met een donororgaan!!!! En daar zijn donoren heel hard voor nodig!!!! Het mes snijdt aan 2 kanten: en vergeet niet je hebt altijd een keus!!!!een niet-donor is dat ook een niet-ontvanger??? Deze wet doet een beroep op je sociaal maatschappelijk denken🤨

Het gaat niet om wel of niet, B, maar om het feit dat de overheid mensen die niet 'kunnen' reageren, het zelfbeschikkingsrecht ontneemt. Gelukkig is er geen wet op verplichte bloeddonatie, dat heb ik sinds mijn 18de gedaan. Zou ik ook geweigerd hebben als het moest van de overheid. Dit is gelukkig Noord Korea niet. Donor worden doe je uit eigen vrije wil. Nooit omdat je geen papiertje met Nee hebt ingestuurd. Dat is wat er fout aan is. Verder zou ik blij geweest zijn als iedereen, net als ik, een donorcodicil bij zich had gedragen. Maar tot nu toe waren er dat niet zoveel. Mensen laten zich duidelijk liever dwingen door een wet. Vreemd toch?

https://www.nporadio1.nl/1-op-1         uitzending gemist van 5-2-2018

Sven Kockelman in '1op 1 met oa een Belgische hoogleraar Patrick Ferdinande over orgaandonatie.

Luister hier eens naar....

Het is niet mijn bedoeling om donorschap tegen te werken maar slechts om er over na te denken; het is niet goed als we alleen Pia Dijkstra horen jubelen over haar behaalde succes. De Nederlandse arts die in 1 op 1 aan het woord komt zegt niets over de vragen die ik heb en die ik onderaan zal stellen. 

Hieronder ook nog een duidelijk beeld over het onderwerp van een medisch ethicus. 

https://www.youtube.com/watch?v=eqT0Uz5XYDY

Het waarom we wél allemaal donor zouden moeten zijn is duidelijk, we houden zo veel van onze medemens dat we hen graag willen laten voortleven door onze organen te doneren. Dat is natuurlijk heel mooi. Dat is prachtig.

Een islamitische lever in een PVV'er of een PVV alvleesklier in een moslim. Het hart van Trump en Kim Jung-un wil natuurlijk niemand, maar wel de hoornvliezen voor een immigrant of een Zuid Koreaan?

We zijn, denk ik allemaal bereid om als we op leeftijd zijn te doneren aan onze kinderen en kleinkinderen, of niet? Zitten er tussen de neezeggers ook mensen die zelfs dat niet zouden doen? Vast wel. Dat vind ik persoonlijk ook niet zo ethisch.

Of draait het niet om houden van?

http://orgaandonorjaofnee.nl/

https://www.nemokennislink.nl/publicaties/orgaandonatie-waarom-niet/

Er zitten meer kanten aan het verhaal

Er zijn nog veel onduidelijkheden die men graag onduidelijk houdt.

Zoals bijvoorbeeld deze:

Wie houdt je hand vast als je de dood tegemoet gaat?

Wie bepaalt of je dood genoeg bent?

Zijn er onderdelen van je lijf die ook na (totale) dood kunt doneren?

Wat als je nieren en hart, lever en alvleesklier, niet patiënt compatibel zijn?

Hoe ziek moet een patiënt zijn om voor orgaandonatie in aanmerking te komen?

Waarom is de dood van de donor minder erg dan de dood van de ontvanger?

Wie ziet er persoonlijk op toe dat alles volgens de regels gaat?

Kun je na de donatie het operatierapport inzien van de donor?

Hoe groot is de kans op afstoting van donororganen?

Hoeveel medicatie slikt een ontvanger om een orgaan te kunnen behouden?

Wat zijn de bijwerkingen van die medicijnen?

Waar komen de extra artsen en verpleegkundigen vandaan?

Hoe lang kun je 'kunstmatig in leven' gehouden worden?

Wie garandeert dat ik als donor geen enkele last zal hebben van de uitneming?

Kun je ook alleen doneren aan je naaste omgeving?

Is een nierdonatie goedkoper dan lang dialyseren?

Is doneren sowieso goedkoper dan zieken gaande te houden?

Wat vinden de zorgverzekeraars van orgaandonatie?

Is de farmaindustrie blij of niet blij met wel of niet doneren?

Is de D'66 actie 'voltooid leven' een onderdeel van de donorregistratie?

Wie ook nog vragen heeft kan ze kwijt bij de reacties.

Ik ben benieuwd.

Kortom ik ben tegen de dwang wet. Ik vind dat de overheid niets te vertellen heeft over ons lijf. De bemoeizucht van de overheid heeft het leven al zo vreselijk lastig gemaakt dat ik verlang naar een democratische opruiming van idiote regeltjes en verzinsels van ambtenaren en politici. 

Eveline van Donkelaar

Nederland BV, 5-2-2018

Zie ook een blogpost over dit onderwerp uit 2014
https://gavimensch.blogspot.nl/2014/07/verplicht-donor.html