Waarom ik geen tulpen koop voor mijn moeder, vraagt mijn dochter. We gaan op bezoek bij een oude vrouw die zich nooit veel gelegen liet liggen aan haar dochter; die ooit haar kleinkinderen liet tobben met een doodzieke moeder. Die daarmee een deel van haar rechten verspeelde. Die altijd te veel bezig was met materiële zaken en met zichzelf. Die daarvoor waarschijnlijk wel haar excuses had; voor ons geen enkele geldige overigens.
De oude vrouw die nu te oud en ziekjes is.
Die haar achterkleinkind ziet omdat we haar daar brengen.
Die weet wie haar kleindochter is omdat die de baby vast houdt.
Die aan haar kleinzoon vraagt wie hij is.
De oude vrouw die nog steeds op zieltjes trapt.
En de vierde generatie stoort zich nergens aan, gelukkig maar.
De prachtige achterkleindochter is van de geweldige kleindochter.
De vereeuwiging van de ontmoeting is van de fantastische fotograaf, de geweldige kleinzoon.
En van mij kreeg ze alles, de kleinkinderen en de achterkleindochter.
En fresia's, omdat ik nog weet dat ze daar meer van houdt dan van tulpen.
©Gavi Mensch
26-2-2011
Foto by Jaime D'May, 26-2-2011
.
5 opmerkingen:
"oooh, echte fresias..." Ik hoorde het wel...
omdat ze daar meer van houdt dan van tulpen..... jij weet het
Ik vind jou een bijzonder Mensch.
Los daarvan weer erg goed geschreven.
Ik ben even stil..heel mooi omschreven. Pijnlijk, maar ook heel eerlijk.
ik blijf het herkennen... maar het blijft ook pijn doen....
Een reactie posten