Over werknemerstevredenheid in de zorg.

.

Naar aanleiding van een artikel in Zorgportaal:
http://site.zorgportaal.nl/index.php/zorgkrant/nieuwsl-lijst/2516-verbazing-over-tevredenheid-werknemers-zorg-en-welzijn

Mijn verbazing over de uitslag van het onderzoek:

Ik kan me voorstellen dat de opdracht was om een mooie uitkomst van het onderzoek te fabriceren. Al was het alleen maar om meer mensen te verleiden om in de zorg te gaan werken.
Is er niet goed onderzocht of zijn alleen tevreden mensen ondervraagd (managers bijvoorbeeld)?

Ik werk al meer dan 40 jaar in de zorg. En mijn werk, mijn eigen verpleegkundigenwerk doe ik nog steeds met 'plezier'. Maar het werken in de zorg is een ramp. Het is nog nooit zo slecht geweest als nu.

Roosters die nergens rekening mee houden, praatjes van zorgbazen over onze salarisvermindering, welwillende noodhulpjes overal. Altijd jakken en gestrest zijn. Veel in eigen tijd doen. Veel wanorde zien en er niets aan kunnen doen. Regels die met voeten getreden worden. Ter wille van wat? Wie wordt daar beter van?

Dit gebeurt overal, ziekenhuizen, thuiszorg, verzorgingsinstellingen, ggz, jeugdzorg, gehandicaptenzorg. Mijn werk kan niet overweg met een chronometer, mijn patiënten niet met de papierberg i.p.v. verzorging.

En wat vaak het meest irriteert is dat de werkvloer het geld bij elkaar werkt en dat het grootste deel daarvan gaat naar alles behalve patiëntenzorg. Het grote gebrek aan goed opgeleiden betekent dat je als verpleegkundige continue aan het checken bent, bezig met het aanleren van vaardigheden; vaak moeten er kleine foutjes hersteld worden op het gebied van wondzorg en de communicatie is knudde. Weinig tijd voor werkoverleg, want dat is niet productief. Communicatie is te haastig. Het is droevig gesteld. Bovendien worden patiënten agressiever, velen zijn 'verwend' en de meeste hebben het idee dat ze zelf kunnen bepalen hoe, wat en wie, daarbij niet gehinderd door enige kennis van zaken. Tijd om hen rustig uit te leggen is er immers ook niet.

Maar vraag me of ik met plezier mijn werk doe, dan zeg ik ja, ondanks alle narigheid doe ik mijn werk nog steeds met plezier, zeg 80 % van de tijd. Waarom? Ik heb bewust voor dit werk gekozen, ik ben degelijk en veelzijdig opgeleid en zie veel doordat ik geleerd heb te observeren. Ik zie de resultaten ervan. En daar ben ik trots op.

Helaas heb ik minder vrije tijd, er wordt altijd van me verwacht dat ik inval, mijn ouderenuren zijn grotendeels weggevallen en vakantie of vrije dagen opnemen is vaak niet mogelijk. Ik werk dus meer uren als vroeger en die uren hebben vaak 80 minuten werk in 60. En ik word maar niet jonger!

Mijn enthousiasme voor het vak probeer ik nog steeds over te brengen op jongere collega's en op de leerlingen. Helaas zien die al snel dat mijn drijfveer een andere is dan die van hen. Ik ga voor de patiënt en de te verlenen zorg, zij voor de binnen de tijd uit te voeren opdracht. Mijn drijfveer levert, naast het flutsalaris, tevredenheid op voor het werk dat ik doe, Bij hen valt, naast het gebrek aan voldoening, het salaris ook nog eens tegen.

In het ziekenhuis werken wil ik al niet meer. De zorgverlening is over het algemeen van een dusdanig laag niveau dat ik me zou schamen. Veel van de patiënten in verpleeghuizen en thuiszorginstellingen komen na 4 dagen ziekenhuis al terug met doorligplekken. De ouderen die er wat langer lagen hebben een slechte voedingstoestand, infecties en contracturen. Ik wijt dat niet altijd aan ondeskundigheid maar aan gebrek aan personeel, tijdgebrek en onvoldoende inzicht. Ooit kreeg ik uit een Academisch Ziekenhuis een ingestuurde doodzieke, dementerende patiënt gewoon retour gestuurd, de artsen en verpleegkundigen konden er niet mee omgaan en de patiënt veroorzaakte onrust. Natuurlijk had er uit het verpleeghuis een verzorgende mee gemoeten maar die kunnen niet van een afdeling weg, soms zijn ze maar met twee. Dat soort zaken.

Of we tevreden zijn en het werken in de zorg een 7.4 geven (aldus onderzoeker van: 'Medewerkerbeleving in Nederland 2011'. Integron)? Ik durf daar een volmondig nee tegen te zeggen en met mij veel collega's. Wie het werk zoals het nu gedaan wordt en 7.4 gemiddeld geeft, weet dus eigenlijk niet hoe het werk gedaan had moeten worden.




Zie ook: http://gavimensch.blogspot.com/2011/06/de-zorg-mijn-zorg-en-ook-de-uwe.html


              
©Gavi Mensch
Nederland BV, 21-8-2011
 
.