.
Leven in een notendop 14
Ze heeft een grote zwarte stamboomloze hond, Max genaamd,
verder heeft ze niemand.
Ze woont al 62 jaar in aangepaste stoelen, met en zonder
wielen.
De hulpverlening vermoeit haar veel te veel. Ze kan ook niet
meer met de verzorgenden overweg: “Ze worden steeds slechter opgeleid, al die
mooie hulpmiddelen en ze snappen er niets van”.
Martha moet bijna elke dag instructies geven aan een 'nieuwe',
over de tilliften en de speciale matten en spalken.
Eigenlijk wil ze niet meer. Vaak wordt ze somber, zegt ze.
Dan vertelt ze over Max, die met zijn kop scheef zo
verdrietig kan kijken als ze huilt
Om dan grijnzend te vervolgen: “Maar ik besluit telkens weer
om door te leven tot ná Max”
10-7-2012
 |
| Foto D'May |
Leven in een notendop 15
Pas stond ik bij de Marokkaanse supermarkt in mijn
geboortestad toen ik een hand op mijn schouder voelde.
Een vrouw op leeftijd met prachtige ogen keek mij blij aan.
“Soeste”, zei ze met kracht en gebaarde iets tegen de jonge vrouw die naast
haar stond. Deze glimlachte en zei: “U hebt moeder 20 jaar geleden verpleegd na
een hersenbloeding; u sprak Frans met haar en zette ons aan het huiswerk.”
Ik hoefde niet lang te denken. Een gezin met vier kinderen
en een astmatische vader. Ik vroeg naar de andere kinderen.
“Allemaal een vak geleerd”, zei ze lachend terwijl haar
moeder een klinkende kus op mijn arm drukte.
Het enige woord dat ze nog kon uitspreken bleek ‘zuster’ te
zijn.
25-7-2012
Leven in een notendop 16
Sloffend liep ze naar de gang, draaide de hoofdschakelaar
om, haalde de zekering eruit en ging naar buiten.
Daar zat ik dan, in het schemerdonker.
Op het nachtkastje stond een kaars; ik stak hem aan en ging
weer zitten.
Ik moest het even tot mij door laten dringen.
De vrouw die zojuist vertrokken was, was al 50 jaar
echtgenote van mijn patiënt.
Ik begreep haar zo goed, ik had zo erg met haar te doen. Ik
keek naar de tiran die blijkbaar nog steeds angst aanjoeg, belde de
begrafenisondernemer en vroeg om de patiënt toch maar snel op te halen omdat de
elektriciteit afgesloten was en de koeling niet functioneerde.
Zijn laatste pesterijtje, dat van ‘thuis opgebaard’, zou
niet doorgaan,
29 -1-2013
Eerder gepubliceerd op www.120w.nl
©Gavi Mensch
Nederland BV, 30-1-2013
Fotografie ©DMAY All rights reserved 2013.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten