.
Ik vermoed dat ze weinig weg hoeven te gooien. Ze verkoopt
ook brood, die schappen zijn elke dag leeg. Ook verkoopt hij voor Nederland vreemde fruit en groentesoorten, zo introduceert hij in een volkswijk de broodnodige variatie op spinazie a la crème, hoop ik.
Mijn kleinkinderen zijn groente en fruitsnoepers. Als ik de
boodschappen bij elkaar heb mogen ze uit de bak met verrassingen een zakje
uitzoeken. De verassingen hebben een plekje of een buts of staan al iets
langer. Een hele zak oranje paprika's voor 1 euro is voor hen een feest. In reepjes gesneden met een dip van humus, met zo'n schaaltje voor vitaminen zijn ze lekker gezond zoet.
Of
kleine komkommers, 1 kilo voor 50 cent, alles moet op. Zo eet ik witlof, 2
zakjes van 4 stronken voor 1 euro, de buitenste blaadjes zijn dan verwijderd en
de rest is gewoon goed en gezond. Ik ben ook blij met al iets gerimpelde appels
voor de appeltaart.
Hij verkoopt het liever voor
een miniprijsje dan dat hij het weggooit.
Ik vind ook dat het zo hoort. Er wordt hier veel gequeauckt, iets nieuws maken van restjes.
Eten weggooien doe ik niet, maat
bekers van de AH hoef ik ook niet. Gezond verstand krijg je van niets weggooien
en van het gebruiken van seizoensgroenten en -fruit.
We hebben gisteren de laatste boerenkool uit Buurman's (onbespoten)
moestuin gegeten.
En of we vast willen bedenken hoeveel bloemkool en prei we
kunnen verspreiden.
Mijn dochter accepteert zijn gulle hand en deelt ruimhartig.
Ik zoek de nieuwe recepten erbij. Geen uitgekauwde menu's bij ons.
Afval van groenten en sla gaan niet in de vuilnisbak maar naar de dieren in het park. Oud brood wordt toast, paneermeel of vogelvoer. Van oudere yoghurt maak ik nog hangop, heerlijk met walnoten en een druppeltje honing. Tuinkruiden die ik teveel heb geplukt gaan gesneden en wel in een zakje in de diepvries. Eten is een geschenk, veel mensen hebben niet genoeg. Voor Maastrichtenaren kan ik bovenstaande groenteboer aanbevelen.
Misschien is zijn 'alles-moet-op' systeem een suggestie
die je kunt doen aan je eigen groenteboer of supermarkt of in andere systemen-
Alle overvloed heeft ons gemaakt tot dwaze consumenten.
En om even terug te komen op de zorgkosten: Medicijnen beter
inkopen of uitleveren. Materialen, disposables, een gekreukeld doosje of een
open verpakking in het verzorgings- of verpleeghuis kan prima worden gebruikt.
Daar wordt meer weggegooid dan waar dan ook.
Alles moet op geldt natuurlijk niet voor de onproductieve
graaiers. De salarissen van iedereen die niet op de werkvloer of niet direct
met de patiënten/cliënten bezig is, voor die lieden is 'op' echt 'op'; die
moeten zelf zuiniger worden op de zorggelden.
Daar kunnen de buitenste blaadjes wel vanaf halen en ze weer
terugplaatsen op de werkvloer. Helaas is de binnenkant vaak ook al verrot.
Gavi Mensch
Maastricht, 5-4-2014
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten