zaterdag 16 augustus 2014

Doof


.

Sinds 3 dagen begrijp ik waarom die lui als Rutte, Schippers, Jetta en Teeven gewoon blijven zitten waar ze zitten. Ik kan nu ook al naar de meest schrijnende dingen luisteren zonder dat ik daar ongelukkig van word of me er zorgen over maak.
Zolang ik geen televisie kijk of larie lees, leef ik in een roze wattenwereld met alleen een continue hoge zoem, die ik overigens al 20 jaar hoor maar daar heb ik mee kunnen leven tot nu toe.
Op dit moment ben ik voor ongeveer ongeveer 75% doof aan beide oren. 

 De wereld is stil. Stiller dan normaal, dat komt omdat het nog vakantie is hier. Er passeren weinig auto's op de anders zo drukke weg. Af en toe kijk ik even naar buiten om me ervan te overtuigen dat er überhaupt nog iemand in leven is. Zodra ik een auto geluidloos voorbij zie rijden ben ik gerustgesteld.

Als je doof bent lijkt het alsof je alleen op de wereld bent. Een bijzondere gewaarwording. Geen vogels, geen stemmen, geen bovenburen en ook geen tijdelijke huurder die het hek van de berging met een klap dichtgooit. Ze zijn er allemaal wel maar ik hoor het niet.


Mijn grootvader was 40 toen hij echt doof werd van een enorme klap. Gesprongen trommelvliezen waar in die tijd weinig aan te doen was. Met een gehoorapparaatje hoorde hij wel iets maar vaak ook het vervelende piepen van het apparaat. Het was veel rustiger met die 'dingen' uit, beweerde hij.

En dat is ook zo, behalve dat ik geluid nodig heb om niet gek te worden van de tinnitis.  http://nl.wikipedia.org/wiki/Tinnitus 
Zodra ik daar niet aan denk lijkt het of ik me er ook niet van bewust ben. Ik heb er ook minder last van als andere geluiden hoor. Ik heb dan ook 's nachts de radio zachtjes aanstaan zodat ik niet wakker hoef te liggen van het gepiep in mijn oren. Daar is weinig aan te doen, dat is een van de kleine erfenisjes een hersenoperatie.

Wat ik vreselijk mis is de muziek, het gezang van de vogels en de muziek die ik dagelijks aan heb staan. Mijn Cd-speler staat te ver weg. De radio die dichterbij staat hoor ik nog net, hij kan niet harder vanwege de buren. De muziekzenders draaien veel muziek waar ik niet van houdt. Ik moet huilen van Nederlandstalig en overgeven van doefdoef en andere elektronische herrie. Die echoën namelijk via de nooit helemaal dichtgegroeide gaten in mijn schedel. Als ze vragen heb je een gaatje in je hoofd soms, kan ik altijd lachend antwoorden dat ik er niet 1 heb maar drie.

Ik hoor mijn eigen stem nog net en ook die van anderen als ze dichtbij genoeg zijn en letterlijk in mijn oor toeteren. Ik hoor mezelf niet bewegen, ik hoor mijn voetstappen niet, ik zweef. Het zou geweldig zijn als mijn ene oor niet zo pijnlijk onder druk stond

Doof, met alleen verkeerde geluiden. Als ik lees heb ik er het minste last van, dan zit ik in mijn verhaal, maar bij televisie kijken moet ik het hebben van liplezen, van lichaamstaal en van mijn fantasie. Mijn gebarentaal is blijven steken bij de 'middelvinger'en nee en genoeg. Ik oefen met een video op internet. Het is allemaal veel logischer dan wanneer je alles gewoon hoort, zonder ' mensenruis' word je niet zo snel afgeleid.

Gelukkig is het niet voor lang, maandag heb ik een afspraak bij de dokter. Eerst de oren laten uitspuiten en als dat niet helpt, moet ik verder zoeken. 
Dit wordt een geluidarm weekend. Ik ga mijn best doen om te beleven wat iemand meemaakt doof geboren is. Met dat verschil dat ik weet hoe dingen klinken, alleen hoor ik ze nu even niet.
Ik begrijp nu al dat veel dove mensen de dagelijkse herrie niet willen horen en soms hun gehoorapparaat uitzetten. Het is ook wel lekker om te zeggen dat je het echt niet verstaat als iemand tegen je praat zonder je aan te kijken.


De wereld is veel liever zonder geluid.




©Gavi Mensch
Maastricht, 15-8-2014
All rights reserved 2014

Update 22-8-2014:  maandag zijn mijn oren uitgespoten en omdat er in 1 oor nog wat achtergebleven was kreeg ik van de huisarts Panotile druppels 3x3 per dag.
De eerste dag kreeg ik last van vreselijke oorpijn en toen in per ongeluk in het verkeerde oor druppelde s morgens vroeg had ik twee pijnlijke oren. Ik kon wel janken. '
Panotile op internet opgezocht want de bijsluiter is summier en daar staat dat het eigenlijk nooit meer gebruikt wordt vanwege de bijwerkingen.
Ik ben al snel overgevoelig voor antibiotica en in dit geval kon ik dus zowel de Neomycine als ook de polymyxini B aan mijn lijstje verboden middelen toevoegen. s' Nachts zoete olie in beide oren gedruppeld om de pijn te verzachten en te proberen wat van de oorduppels te verwijderen..  
's Morgens terug naar de huisarts met tranen in mijn ogen van de pijn. Hij keek in mijn goede, nu ook slechte oor en zei dat het geen overgevoeligheid was. In het slechte oor heeft ie niet eens meer gekeken. Het kwam door de diabetes? Ineens?
En de Panotile werd per direct vervangen door de ouderwetse zure oordruppels met een corticosteroïd; de watjes of gaasjes moet ik nat en zo ver mogelijk in het oor duwen en dan die watjes nat te houden.
Het is uitermate lastig om in je eentje een van allergische reactie dichte en gezwollen gehoorgang te voorzien van druppels maar het watje is een praktische onmogelijkheid. Uiteindelijk lukte het met een  deel van een gaasje en een wattenstaafje, zo een die je eigenlijk niet mag gebruiken. Mijn ene oor, dat eerst het slechte was is nu veel minder gezwollen, maar het andere, het niet slechte oor, is door de antibiotica dusdanig geïrriteerd dat ik er nog een week mee bezig ben voorlopig.
De ladingen paracetamol moet ik zelf betalen.
Die huisarts is mij al weer vergeten. Ik hem niet, die zwelling kwam niet door de Panotile, welnee..... daarom is het goede oor nu zo gehavend?
Het blijft stil om me heen!


Wordt vervolgd.



.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten