Marktperikelen 1

Vandaag weer naar de zaterdagse antiek- en curiosamarkt.... de Rolls Royce is al weer afgeladen.

Vorige week vroeg een mevrouw die 'staat' met oud zilver, wat er dan wel antiek of curiosa was in mijn kraam. 
Heb ik het maar verklapt aan haar: 
"Mevroi, het enige stuk curiosa ben ikzelf, de rest is sjieke meuk die ik probeer te slijten aan leuke mensen om al doende mijn niet al te florissante inkomen op een redelijk en sociaal-maatschappelijk verantwoord peil te houden." 
"O", zei ze. 

Deze keer heb ik wel een zeil bij me, afgelopen zondag is mijn waar volkomen verregend.

De zondagsmarktdames en -heren hebben nooit een stukje zeil over, daar ga ik dus niet meer staan, weinig collegiaal volk. Nu kijk ik niet meer naar het weerbericht. Vorige week zou het hier niet regenen, die wolkbreuk had men over het hoofd gezien. En morgen regent het een klein beetje, dus met mazzel blijft het droog. 

                                         

Hebben ze dit weekend hier ook nog het Preuvenemint.

Mijn schoonzoon is aan het werk met zijn Spaanse hammen (als importeur en hamsnijder) in zijn Spaanse outfit. 

En mijn kleintjes luisteren de stand van hun vader op in de originele Andalusische klederdracht die van oorsprong afstamt van de jaarmarkten.

Ik ga dus iedereen die van de trein naar het centrum loopt ook nog naar het Vrijthof sturen naar naar stand 22. Het wordt een drukke dag, hoop ik.;-)) 

Het wordt een koninklijk gebeuren met de hoogheden van alle ons omringende landen die samen met het hier heersende Oranjestel het 200 jaar koninkrijk's feestje vieren. In Maastricht. Joost mag weten waarom, want de meeste authentieke Maastrichtenaren voelen zich niet echt Nederlands.

O ja en ik heb nog een mooie Laura Ashley jurk voor Máxima, met die dure speedboot van Alex moet Máxima aan de tweedehands. Misschien wandelt ze nog even langs.

PS  Het miezert nu niet meer maar je waait uit je laatste verschoning.

Matige verkoop....men komt om den Koning en die zijn Koningin te bespieden. 
Opruimen en wegwezen.

De jurk voor Máxima en de bijpassende sombrero heb ik laten ophalen door één van vele helicoptères die boven ons hoofd vlogen. Mét de rekening natuurlijk. 200 euries is een peulenschil vergeleken bij de prijs van haar pyjama. De grijze jurk is peperdure Laura Ashley. De sportschoentjes stonden Máxima niet leuk. Lex wilde ook zo'n jurk...helaas ik had er maar een. Wat een stampvoeter!

Los daarvan heb ik van mijn verdiensten in ieder geval weer groenten, fruit en saliethee bij mijn Turkse winkel kunnen inslaan.

©Gavi Mensch

Maastricht, 30-8-2014.

.