zondag 15 november 2015

Bloedende aarde


.
Soms lijkt het alsof ik de hele dag meegesleurd word in het getouwtrek van agressoren en andere agressoren en de volgers van agressoren. De bewijzen van zogenaamd gerechtvaardigde haat vliegen me om de oren. De zielige martelingen en nog zieligere martelingen. Het racisme en het fascisme, het super-nationalisme, het neonazisme, de oorlogs- en wapenfinanciers, de aanzetters, de landjepikkers en de bemoeiallen, de aan beide of meer zijden leverende multinationals. Ik heb het al een tijdje gehad met al die onmogelijke dwingelanddwazen.

Ik geloof niets, ik geloof bijna niets. Ik weet en ik weet niet genoeg. Maar van meer geloven en weten word ik ( en volgens mij niemand) wijzer als het gaat om al die enig zaligmakende geloven en wijsheden. Al jaren schud ik mijn hoofd en al jaren keur ik niets goed van vechtjassen. Al jaren beweer ik dat kinderen niet gebaard worden om te sterven voor een god, een heerser of een 'vader'land. Ik heb besloten me niet meer te laten ophitsen om te oordelen.

Ik huil om doden die niet pijnloos en ongepland zijn gestorven, om doden die 5 minuten ervoor nog gezond waren. Ik heb ooit beloofd om te zorgen voor de kwaliteit van leven en daarmee ook de kwaliteit van sterven. Ik ben boos om alles wat daar tegenin druist. En boos op mensen die wel geld storten in fondsen van kerken en geloven en niet in fondsen om kinderen en volwassenen beter te maken. Alsof je hun god kunt betalen voor het beter maken van een kind. Ik ben woedend om al die miljarden die uitgegeven worden aan oorlogstuig en niet aan educatie of de ontwikkeling van medicijnen.

Ik ga nog vaker proberen om me afzijdig te houden van de rampenveroorzakers.
De rampen gaan me aan het hart en ontnemen me de lust in veel zaken. Omdat de veroorzakers hopeloos dom, ziek en gestoord lijken.



Bloedende aarde, origineel in het bezit van J.W, de Meij

Diep in mij is een bron die altijd borrelt om excuses te zoeken en soms te vinden in een grootse mondiale domheid: veel (mannen) begrijpen niet dat de aarde van ons allemaal is, dat je ze zee niet kunt opdelen in territoriale wateren en dat het luchtruim helemaal niet bestaat, de lucht boven de aarde is de lucht boven de aarde, verder niets. Dus vervuilen we onze zee, we vervuilen onze lucht en bovendien versjitteren we onze aarde, die flora en fauna waar ik me persoonlijk zoveel beter mee kan. 



Ik heb kinderen gebaard en opgevoed, ik heb mijn kleinkinderen bij me alsof ze van mij zijn, ik houd van de mijnen, mijn vriendinnen en vrienden en ben daar ruimhartig en loyaal in. 
Ik blijf steeds vaker uit de buurt van de rest en dat is niet voor niets. Ik vind de bezitterige domheid of de domme bezitterigheid steeds vaker onaanvaardbaar.

Volgens mij ligt de oplossing nog steeds in respect en promotie van hoe leuk het is om iets goed te doen, voor anderen, voor jezelf. En het nee zeggen tegen alles wat zweemt naar ophitsing en kantenkiezen. Gewoon nee, NEE, ik wil er niets over horen, houd alsjeblieft op met je gestook. Russell Brand heeft het over liefdevolle tolerantie van elkaar. Moeilijk. Maar met een beetje goede wil moet dat lukken. En als je de haatzaaiers niet liefdevol kunt tolereren, negeer hen dan.

Laten we daar mee beginnen, nu. We negeren de haatzaken die voornamelijk van de politiek gerichte media komen en we maken alleen nog melding van wat wel goed gaat. Ik ga deze propaganda, van oorlog en mishandelingen van alle kanten, negeren en uit mijn TL's verwijderen. Ik lees wel het nieuws en denk daar het mijne van. Ik ben tegen geweld en ophitsen en het in stand houden van haat. Ik ben tegen de PVV en tegen alle andere haatzaaiers. Hun domheid verpest ons leven. Het woord tolerantie is hen vreemd. Zolang dat kan negeer ik hen.

Ik weet wel wat er gebeurt en wil daar geen deel van uitmaken.




©Gavi Mensch
Centrum van de Aarde
15-11-2015


.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten