Eigenlijk ben ik een verouderd goed bewaard doch slecht geconserveerd meisje, ik heb nog zaken tegoed van het leven.
Mijn touwtje kan ik nog springen, mijn pop is nu een levend model.
Meisjes mogen kroelen met hun vadertje, ik ben van die herinnering nog niet losgekoppeld.
Ik was en ben het meisje van Anna, mijn oma, nog steeds! Zij waakt over mij, met haar zondagse hoed een tikkeltje scheef.
Meisjes leven in een wereld die veel mooier is dan deze, zijn verdrietig om plagerijen, die nog steeds hard aankomen.
Wat ik tegoed heb?
Een lief voor de rest van mijn leven, verder heb ik bijna alles.
Maar ook dat is een meisjesdroom.
Evenals de rode schoentjes, een belofte aan mijzelf.
©Gavi Mensch
Maastricht,3-5-2011
Reeds gepubliceerd op: http://120w.nl/
Cartoon: Peter van de Wiel: www.peterscartoons.nl
© All rights reserved 2011
.
1 opmerking:
Mensch, wat prachtig! Vooral die rode schoentjes. Maar 'een lief' voor de rest van ... is ook fijn!
Ik ben nu wel jaloers op de cartoon. Dat zou mij ook zo passen.
Een reactie posten