Volgens de sukkel van een of andere ambtelijke zonde-van-het-geld
instelling ben ik alleen en eenzaam en zou ik wat sociale activiteiten moeten
gaan ontplooien, het liefst werkzaamheden doen waar ik niet voor betaald word.
Nu word ik al bezig gehouden door en met kleinkinderen, ik
spreek in zelfs verkleinwoordjestaal. Ik heb het over appeltjes en peertjes en
natuurlijk over eitjes. In mijn werk ben ik bezig met mijn patiënte, de
mantelzorger, de zieke dochter en de rest. Ik sta op de markt met mijn curiosa en
luister naar de verhalen, klaagzangen en anekdotes en vaak geef ik ook nog gratis
verpleegkundig advies.
Maar dat is niet sociaal genoeg en betaald werk; ik moet vrijwilligerswerk
doen, ook dat nog. Gratis niet-te-drinken-koffie schenken bij de oudjes en een
gezellig praatje maken met een ouwe knorrepot.
Ik zeg het nog één keer. Ik wil niets meer MOETEN dan dat ik
al moet.
Ik heb mijn hele leven gezorgd, geholpen, gedaan en
meegedacht. Ik kook nog mee voor deze en gene en ik let op mijn overbuurvrouw,
dat doe ik als het mij uitkomt en anders niet. Ik heb nog nooit nee gezegd als
ik men om hulp vraagt.
Ik ben nu gewend om alleen te rommelen als ik niet werk of
oppas. Ik knutsel en schilder, ik maak mooi van lelijk.
Kras dus op met narrige of onverstaanbare oudjes en vieze
koffie, ik heb niets met buurthuizen, die tijd heb ik gehad.
Participeren doe ik volop en ik geef altijd fooi als ik
koffie ga drinken. Ik wens in mijn leven geen bemoeienis van een of andere
ambtenaar of semi-droefkeutel.
Ik ben helemaal niet eenzaam en helemaal niet asociaal. Ik
ben graag alleen (het heeft me wat tijd gekost om me dat te realiseren) en wil
dat zo houden.
Ah, men is bang dat ik een zonderling word? Ik ben altijd al
een zonderling geweest, daar is niets meer aan te doen.
Ik werk maar 12 uur in de week, verdeeld over ochtenden en
avonden. De eerste de beste die mij durft te bellen met de mededeling dat ik daar
maar eens wat vrijwilligerswerk bij moet gaan doen, krijgt van mij te horen, dat
hij zijn salaris maar moet inleveren omdat hij er toch niets zinnigs voor doet.
En als je dit leest, egghead, delete mijn telefoonnummer.
Bij het volgende telefoontje smeer ik je over je bureau heen.
En nu weer aan de slag, vanavond om 21.00 ben ik klaar.
©Gavi Mensch
Maastricht, 29-10-2014
.