donderdag 19 maart 2015

Poeponderzoek



Nadat ik het bevolkingsonderzoek borstkanker vrijwillig doch gedwongen heb verlaten (nadat ik meerdere keren beschadigd werd bij het pletten van mijn borsten en een 'jammer dan' als excuus kreeg), ben ik nu toe aan het poeponderzoek volgens de overheid.

Ik doe er niet aan mee. Ik vind de risico's en de consequenties niet echt opwegen tegen de voordelen. Bovendien ben ik zeker van een oproep van aan mijn poep kleeft wat bloed van de alom aanwezige aambeien die door elk stukje cruesli wel een druppeltje bloed lozen. Ook een anusfissuur verergerd na de laatste coloscopie, zorgt voor de nodige bloedsporen.
Ja maar…. Men zoekt naar oud bloed? Welnee, men constateert bloed en that's it.

Bij het vinden van bloed in de poep is een coloscopie  de volgende stap.
Geen virtuele coloscopie maar een buis met camera die langs al die al zo kwetsbare onderdelen wordt geduwd en waarbij je verweten wordt dat je je aanstelt als de 'buigzame' slang niet de bocht wil nemen zoals die in je darm aanwezig is. Gillen van de pijn, verdoven was niet nodig. Ik heb me wel afgevraagd of men met verdoving gewoon doorgeduwd had en mij ook nog een darmperforatie had bezorgd.

Begrijpelijk is dus dat als ik me bij voorbaat met al niet meer laat penetreren door zo'n camera op een stokje, ik ook niet zit te wachten op het bevolkingsonderzoek.
Ik ben niet de enige. De winst is maar matig. De gemoedsrust is volkomen weg en de kans op darmkanker is uiteindelijk maar klein.

Net zoals bij het borstkankeronderzoek doe ik aan auto-onderzoek. Ik controleer wat ik deponeer, ik snuffel en bekijk kleur en consistentie zoals ik dat als verpleegkundige geleerd heb. Over de frequentie kan ik al heel lang geen zinnig woord meer uitbrengen. Het gebruik van medicijnen die effect hebben op mijn poepgedrag (defecatiepatroon) hebben mij er van overtuigd dat alles wat er in gaat er op de ene of op de andere manier weer een keer uitkomt.

Ik heb het anonieme formulier (hahahahahaha, met mijn naam en adres erop) weer netjes teruggestuurd naar de onderzoekers met de mededeling dat ik in de toekomst wel mee wil doen aan het bevolkingsonderzoek.
Ze weten alleen nog niet dat ik dan wel eisen stel aan het vervolgonderzoek. Een door de zorgverzekeraar vergoed virtueel (CTscan) darmonderzoek en echte anonimiteit!
Het meest waarschijnlijke is dat ik de dood door darmkanker niet ga halen. En het doen van dit darmkanker onderzoek is geen garantie!

Verder moet iedereen het zelf maar weten. Komt het in je familie voor dan zou ik zeker een onderzoekje laten doen.

Hieronder vind je wat pro en anti artikelen.





https://www.jeroenboschziekenhuis.nl/Website/Verwijzer/Nieuws/Cura/2008_Cura_Maart.pdf  (Zie artikel: Virtuele coloscopie maakt dikke darmonderzoek minder onaangenaam)





Virtueel darmonderzoek mogelijkheid 2:
 Omdat bij de MRI-techniek geen Röntgenstralen worden gebruikt is hier geen speciale voorzichtigheid geboden ten aanzien van het ongeboren kind. De sterke magneten van het apparaat kunnen echter stukjes metaal in het weefsel doen verschuiven, wat ernstige gevolgen kan hebben als het gaat om clips die voor de behandeling van aneurysma's in het hoofd zijn geplaatst, of metaalsplinters die bijvoorbeeld tijdens laswerkzaamheden in het oog zijn geraakt. Verder kunnen de magneetvelden pacemakers voor het hart op hol doen slaan. Bij deze mensen mogen derhalve geen MRI-scans worden gemaakt.

MRI scans zijn dus voor mijn soort geen optie, nooit meer. Ik heb mijn clipje zeer lief.
Een van mijn beste vriendinnen heeft darmkanker gehad en leeft met een stoma. Ze kan er goed mee omgaan nu maar heeft een vreselijke tijd gehad. Mijn ex-partner had bijna het weghalen van poliepen niet overleefd vanwege een ongecontroleerde bloeding.


Ik ben niet ongenuanceerd tégen dit onderzoek, ik heb er over gelezen en nagedacht. En dat beveel ik iedereen aan. Informeer je eerst voor je in de poep gaat prikken.

Veel wijsheid en geluk!





©Gavi Mensch
Patiënt en verpleegkundige.

19-3-2015

Geen opmerkingen:

Een reactie posten