Je kunt er alle kanten mee op, van iets positiefs iets negatiefs maken en een enkele keer ook andersom. Maar het leukste van het woordje mis is het woordje zelf, mis, het mis-doen van iets. Ook de katholieke mis bleek een misser voornamelijk door miscalculaties. Men had zich er op verlaten dat iedereen zijn mond zou houden over de misgrepen en de misdaden begaan met misdienaartjes.
Ook in het normale leven is niets mis met mis, je kunt het gebruiken voor verzachtende omstandigheden. Integendeel tot het missen van het doel bij de katholieke misstanden. Als ik iets kwijtgeraakt ben heb ik het misplaatst, als ik iets miszeg was het misschien een misplaatste opmerking, een misser van mijn kant! Een misser van mijn werkgever is dat ondanks het feit dat ik nu even niet gemist kan worden, misplaatste gedachten heeft over mijn noodzaak om elke maand salaris te krijgen voor het gewerkte. De H&R functionaris miskent zijn eigen plaats binnen het bedrijf door zijn misvatting dat hij bepaalt wanneer ik een voorschot (?) krijg voor gewerkte uren. Dat hij voor zijn salaris afhankelijk is van mijn werk had hij net even gemist. Moet ik het dan misgelden?
Mis ik nog iets?
Ja, het niet hebben van een leuke verloofde is een gemis ik ben hem misgelopen en dat geeft me het gevoel dat ik ook de boot gemist heb. De misbaksels van de misantropische vorm mis ik natuurlijk niet, een relatie met zo iemand was pure misère geworden. In mijn vorige baan hoorde ik van de misdragingen van misantropen die vaak vervormen en misdadigers worden zonder geweten. Een miskleun van relationele aard met zo’n mislukkeling kan ik dus missen als kiespijn.
Ik voel mij geenszins misdeeld, ik heb lieve vrienden en ook al mist er iets extra’s, het scheelt misnoegen en misstappen heb ik eigenlijk al genoeg begaan. Mijn missie is dus het leven aanvaarden zoals het komt en geen vaste verbindingen meer; op den duur wordt je van al die mispassen misogaam, toch? Ik misgun niemand zijn geluk, maar bij mij mislukken die zaken.
Miswassen is niet met het onderwashandje je gezicht poetsen, dat is een misstelling; miswassen zijn missionarissen met een mislukte missie, vaak door een misprijzende houding ten opzichte van het missiewerk dat ze zouden moeten verrichten, met alleen het missaal in de hand en niets anders.
Zo kom ik toch weer terug bij de misselijk en mistroostig makende misstanden van de miserabele misleider of moet ik eigenlijk mis-lijders schrijven.
Tja , het zijn en blijven mispunten en het idee over verjaring van de misdrijven komt voort uit een misprijzend idee over de menselijke ziel, eens misdaan blijft misdaan en het enige dat niet misplaatst zou zijn is een openbare mis met een misbruikte misdienaar als paus.
Zo dat was weer niet mis!
©Gavi Mensch
Nederland BV, 27-3-2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten