Berichten van alledag, voornamelijk over de gezondheidszorg, politiek, gastcolumns en niet literaire rariteiten uit eigen en andermensch's brein
vrijdag 26 maart 2010
Commentaar op het (kerk)vorstelijke nieuws van vandaag.
Net nu ik van plan was om iets leuks te gaan schrijven, met humor en plezier, zomaar voor het lekker, valt mijn oog op deze kop uit de digitale Volkskrant: 'Blog in godsnaam'.
Blog in godsnaam, hilarisch toch? Maar ja, opdracht is opdracht, ik heb gewikt en de paus beschikt.
Eerst dan nog maar één stukje paapse ellende, ik kan wel een boek schrijven in gods naam!
Om te beginnen met iets diepzinnigs doe ik even verslag van een interview met de Ierse Sinead O’Connor in the Los Angeles Times van 24 maart 2010: De zangeres heeft ooit al eens publiekelijk een foto van de paus verscheurd en is een fervent activiste op het gebied van kindermisbruik. Het artikeltje liegt er niet om. Aan het eind van het vraaggesprek stelt ze het volgende: dat de heilige geest waar ze nog steeds van houdt (?, nou, ok dan…), gegijzeld wordt door de katholieke kerk en dat deze de christelijke waardes en gedragsnormen absoluut niet vertegenwoordigd. Dat, als de roomse geestelijkheid lang geleden alles zouden hebben opgebiecht, wij nu de deur niet zouden hoeven intrappen en ook geen bloed van de steen zouden hoeven proberen te wassen, hetgeen onmogelijk is.
Misschien krijgt haar hit ‘Nothing compares 2U’ nu ineens een andere betekenis. De prachtige tekst lijkt nu niet alleen te gaan over het verlies van liefde, maar over het verlies aan houvast. Compares moet dan eigenlijk in de verleden tijd. En ook al ben ik een ongelovige hond, ik kan wel iets met de uitspraak van Sinead! Hoe vreselijk moet het wel niet zijn als je je hele leven opgehangen hebt aan de leidraad van je godsdienst belijdenis en je ziet nu dat het kan leiden tot het weg halen van het krukje waar je opstond met die leidraad om je nek….. Als je eenmaal bungelt, waar klamp je je dan nog aan vast?
Ik meen het, mijn gedachten gaan uit naar al die mensen die de paus en zijn maten op een hoog voetstuk hadden staan, voetreizen naar Rome hebben gemaakt en de paus elke dag in hun gebeden betrokken en nu?
Maar niet alleen met het stukje over Sinead ga ik de paus een plezier doen, ik zet zelfs de volgende regeltjes er nog bij.
Er zijn ook slachtoffers afgereisd naar Rome en hebben aldaar op het plein van heilige pieter ( die hoofdletters willen even niet, te veel eer) geprotesteerd, maar zij zijn direct opgepakt door de politie van dat andere lekkere ding, die gefacelifte mediabaas en rokkenjager, premier B. van Italië (feestjes met te jonge meisjes zijn ook deze machtswellusteling niet vreemd).
Zij, de slachtoffers, zitten in afwachting van een aanklacht op het politiebureau van Rome, vanwege het verstoren van de openbare orde en het geven van een niet geautoriseerde persconferentie over het feit dat de paus het proces tegen de priester die 200 dove jongens had misbruikt destijds stiekem had gestopt. Je gelooft het niet!
Zie je Benedict, ik ben braaf en je hoeft mij maar één keer te vragen: ‘blog in godsnaam!’ en het staat er al.
En om via een ander nieuwsbericht van vandaag nog even terug te komen op de woorden van zijn vriend S.: ‘Ich habe es nicht gewusst’,….. jongens, ‘Mijn Kampf ’ is nu ook verboden in Rusland, het is maar dat je het weet!
©Gavi Mensch
Maastricht, 26-3-2010
Labels:
2010,
kindermisbruik,
leed,
machtswellust,
religie,
RKkerk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten