De huisarts hevelt steeds meer handelingen over naar de verpleegkundige. De verpleegkundige doet steeds vaker handelingen waar zij, zonder uitvoeringsverzoek (van de specialist of van de huisarts) niet toe gemachtigd is. De eindverantwoordelijke ( in het geval van het uitvoeringsverzoek) is de arts. In het andere geval moet je maar hopen dat de baas zijn afspraak wat betreft de eindverantwoording (die dan voor de baas c.q. het bedrijf zou zijn) en de wettelijke bescherming van de verpleegkundige heeft nakomt. Men licht voortdurend de hand met dit soort verantwoordelijkheden. In de thuiszorg, in zorginstellingen en ook in ziekenhuizen. Het wordt tijd dat men de inspectie weer eens op pad stuurt, de rekeningen goed controleert, en de vakbonden wakker schudt.
Ik doe maar weer eens een poging:
Laat ik het even van twee kanten bekijken, niet als huisarts maar als verpleegkundige die de huisartsenhandelingen uitvoert. Eén die tevens patiënt van een huisarts is.
1. Ik ga nu in de baas zijn tijd handelingen uitvoeren waarvoor ik geen uitvoeringsverzoek heb, omdat de cliënten/ patiënten in een instelling van mijn baas wonen. Officieel doet de huisarts daar de handelingen of anders de thuiszorg. Mijn baas vindt in overleg met de huisarts dat ik die handelingen wel erbij kan doen, mijn taak verzwaard danig en ik verdien geen cent extra natuurlijk. Mijn baas hoeft de thuiszorg niet in te schakelen, dat geld spaart hij uit en de huisarts hoeft geen verpleegtechnische handelingen uit te voeren. Die heeft dan tijd voor andere dingen.( zie 2) Mijn baas rekent de handelingen door aan de huisarts. De grote oen ben ik, met de (ijdele) hoop dat ik er voor de geïnde bedragen een collega bij krijg, of hoger ingeschaald wordt met meer uren.
2. Als patiënt zie ik de huisarts nog maar zelden. De meeste handelingen worden uitgevoerd door een doktersassistente of de verpleegkundige van de huisartsenpost. Ik moet die enkele keer dat ik bijvoorbeeld nieuwe medicatie nodig heb, de huisarts wijzen op een artikel waarin voor mij belemmerende bijwerkingen naar voren komen; ik houd mijn werk goed bij, veel medische en verpleegkundige (meest buitenlandse)nieuwsbrieven en een aanvulling op het vademecum. Verder word ik, onder protest verwezen naar de verpleegkundige. Ik weiger, daarvoor hoef ik niet van huis. De huisarts accepteert dat wel. Patiënten met diabetes, COPD, stoma's, incontinentie problematiek, over- en ondergewicht etc. zien de huisarts vaak helemaal niet meer, de praktijkverpleegkundige doet dat allemaal.
Het is dus wel redelijk als de huisarts de rekening krijgt. Ik wil extra betaald worden voor het werk dat ik voor de huisarts doe, met name zodat ik me kan bijverzekeren.
Opdrachten zonder uitvoeringsverzoek mag ik weigeren, maar dat betekent dat ik een opdracht van mijn baas weiger, die zegt dat hij achter mij als verpleegkundige staat als er iets gebeurd. Ik wil dat graag zwart op wit, maar met geen mogelijkheid. Ik moet ook nog uitkijken dat ik mijn baan niet kwijtraak wegens werkweigering. Mijn baas heeft ook nog eens veel meer advokaten dan ik.
Natuurlijk gaat het niet overal zo, maar in veel gevallen wel. Ik heb collega's er over uitgehoord en instellingen gebeld. Bij thuiszorg organisaties gevraagd en ik heb het zelf ervaren.
Nu zou ik hieronder toch zó graag de reacties en de opinies zien van specialisten en huisartsen (met bijvoorbeeld een zorgcentrum in zijn pakket), van patiënten en van mijn collega verpleegkundigen….ik ben benieuwd….
©Gavi Mensch
Overal in Nederland, 17-6-2010
Thanks to Kazcartoons
Cartoon 1."I'd be delighted to make a house call. What's a house call?"
Cartoon 2."Mrs. Brown is fully recovered. She's ignoring our bill."
For other great Kaz cartoons, go to kazcartoonstore.com
7 opmerkingen:
wat ben je toch een ongelofelijke zeikerd!!!
Het enige wat jij kan is tegen alles en iedereen aanschoppen. Mens je hebt het over fatsoenlijke afspraken die gemaakt zijn, en jij begint te sodemieteren over dingen die je er allemaal bij moet doen!!
Als ik naar je postuur kijk valt het me reuze mee hoe jij moet rennen.
Probeer eens wat positiever in het leven te staan.
Jammer dat ik je reactie niet serieus kan nemen Anoniem, had ik wel gedaan als je je naam had vermeld. Alhoewel.....
En mijn lijf geeft me de nodige energie om als 55+er nog 40 uur per week te werken, mijn patiënten te verzorgen en mijn collega's te ondersteunen en te protesteren voor al diegenen die hun mond dicht houden. De afspraken zijn geenszins fatsoenlijk, erger nog er zijn geen afspraken..... het is een kwestie van continue chantage. Het matige woordgebruik laat ik ter beoordeling staan voor de rest van de lezers als je het niet erg vindt.
Als je BIG-geregistreerd bent en voorbehouden handeling uitvoert zonder uitvoeringsverzoek neem je aanzienlijke risico's. Erg interessant vind ik ook je opmerking dat de huisarts een rekening krijgt en ik neem aan ook betaalt voor handelingen die hij niet uitvoert.
Soms zijn huisartsen praktijken overvol, de onkosten zijn hoog en de huisartsen veelal dichtbij burnout....
Maar hetzelfde geldt voor verpleegkundigen, snap ik wel, zeker als je je werk zo serieus neemt, gelukkig zijn die er nog.
Protesteer maar, je goed recht, alleen jammer dat er te weinig mensen zijn die protesteren.
Mocht ik ooit een verpleegkundige nodig hebben dan weet ik al wie dat dan moet worden
Goed zo, dat scheelt!
Ik hoop alleen dat je er nooit een nodig zult hebben, a stong mind even moves the body!
Ik heb het in principe niet zo op uniformen, ze stralen altijd een soort gezag uit wat mij geld kost behalve met verpleegsters.
Wanneer ik een verpleegster zie ben ik direct verliefd en dan maakt het eigenlijk niet uit wie er in het uniform zit.
In mijn gedachte zit een verpleegster in de rangorde net onder een engel
Een reactie posten