dinsdag 10 augustus 2010

Zorgroverij

Ik klaag vaak over de exorbitante bedragen die uitgegeven worden in de zorgsector en jammerlijk genoeg gaat het altijd over de eindverantwoordelijken.

Verantwoordelijk ben je voor je bedrijf, als manager of bestuurder, als je je werk doet en daarvan alle aspecten meeneemt. In de zorg praten we dan onder meer over aankoop en inkoop, over inkomsten en over verdeling van budget, over HR en over onderhoud van materialen en locaties. Over overleg en klantenwerving. En over de salarissen van de managers en de raad van bestuur en de toezichthouders.

Ben ik nog iets vergeten?
Het zal best, het is al weer een tijdje geleden dat ik management studeerde en ik moet zeggen dat ik in de praktijk nooit veel heb terug gezien van wat ik destijds leerde. Die verantwoording voor het reilen en zeilen is me wel bijgebleven.

Maar vandaag de dag heeft elke zorginstelling een ludieke afdeling financieel beheer, met een manager, een afdeling inkoop, restauratie en catering met eigen manager, schoonmaak met manager, een technische dienst met manager een afdeling Human Resources met eigen manager, verzorgings en verplegingsdienst met locatiemanagers, stafmedewerkers, unitmanagers en zorgcoördinatoren. Die doen allemaal hun werk en leggen verantwoording af aan de zorgbestuurders, direct of indirect.

Cartoon René Krewinkel aka  KrewinkelKrijst


Ben ik hier nog iets vergeten? Vast wel!
Ik zie het al, het bedrijf, de instelling, wordt bevolkt door mensen die allemaal een zorgpremie betalen en belasting, geld dat geïnd wordt door de zorgverzekeraar en de overheid. Verder zijn mensen niet zo belangrijk in de zorgsector.
O ja, ik heb toch nog wat mensen gevonden: een groot deel van de geldschieters (in de wandelgangen ook wel cliënten of patiënten genoemd) worden persoonlijk verzorgd door een handje vol helpenden, verzorgenden, verpleegkundigen en (para)medici die op de loonlijst staan.



Leest u even mee terug?
De cliënten/patiënten betalen voor zorg, de zorgvrager worden verzorgd door het hierboven genoemde handje vol zorgverleners. Daar draaide het om, toch? Deze zorgverleners zorgen ervoor dat de patiënten en cliënten, wat hen betreft, krijgen waar ze voor betalen, zo werkt dat!
En wat blijkt? Dat deze twee groepen dus de inkomsten genereren. Vraag en aanbod. De een betaald en de ander ( die ook vast betaalt ) levert het product. Het werk levert geld op en het geld levert zorg op. Een simpele wet van commerciële uitwisseling. Ik koop en betaal en ik krijg daar iets voor terug.
Helaas is het dus niet waar. De patiënten/cliënten krijgen maar een kleine compensatie voor hun afdracht. Verzorging, verpleging, de dokter en de fysio, de logopedie en de psycholoog, om maar wat te noemen.
Ik kom als verpleegkundige maar even terug op wat verzorgenden, helpenden en verpleegkundigen 24/7 doen. De patiënt/cliënt waar voor zijn geld geven, net zoals op de markt of in het warenhuis. Met dat geld worden dus alle diensten betaald, helaas in de laatste plaats de directe diensten aan het bed, terwijl die zorgverleners daar wel hun best voor doen. Ze verdienen dus ook het geld voor de niet zorgverleners bij elkaar.

Even een klein voorbeeldje: minuten registratie ( gaat er gelukkig een beetje uit, maar is er nog steeds in de thuiszorg).
Globaal en even simpel uitgelegd komt het hier op neer:
Mevr. J. krijgt naar aanleiding van de ZZ ( geïndiceerde zorgzwaarte) 30 minuten zorg per dag, dat heeft een slimme vogel zo berekend. Verpleegkundige A en verzorgende B verdelen dat in respectievelijk 10 en 20 minuten. Om Mevrouw te kunnen helpen met douchen is de verzorgende al minstens 40 minuten kwijt. De wondbehandeling kan ook niet in 10 minuten en wordt dus om de dag gedaan. Mevrouw krijgt dus één douche beurt per week en een dag minder zorg. Haar medicatie wordt apart verrekend met de apotheek.

Nog een voorbeeldje:
Dhr. P ligt in een verpleeghuis op de afdeling psycho-geriatrie en krijgt daar behalve zorg ook eten en drinken en medicijnen (op naam en via de apotheek). Op een unit van 30 mensen lopen zes verzorgenden en helpenden en één persoon in de keuken,
Iedereen moet geholpen worden met wassen en aankleden en iedereen moet voor 10 uur zijn ontbijt hebben. Alle wonden moeten verbonden zijn, de medicijnen gedeeld en gegeven, de verdeling is dus 1 op 5, gedurende enkele uren. Er zijn verzorgenden die na de ochtendspits weg gaan en voor de avondspits komt er een nieuwe ploeg van één of twee voor enkele uren werken. Ook hier gaat Dhr. P. slechts één maal per week onder de douche, er is één douchedag voor elke patiënt.
30 patiënten eten geven met 6 man personeel betekent dat men 2 patiënten tegelijk probeert te helpen zodat ze de warme maaltijd nog enigszins warm naar binnen krijgen op de afgesproken tijd. Dat betekent dan weer dat men vroeg begint met het eten geven en laat eindigt. Tijdens de lunchpauze is er even geen werk, dan gaat het personeel de meegebrachte boterham eten, "ze zijn nooit op de afdeling en zitten altijd aan de koffie", hoor je dan. Eten doen ze weliswaar in hun eigen tijd, van een 8 urige werkdag wordt er maar 7,5 betaald. Wie niet tijdens dat halve uur gaat eten heeft pech gehad.

De verpleegkundige werkt alleen: 1op 250 patiënten en geeft ook nog eens de urgente verpleegkundige thuiszorg voor de zelfstandige units en verzorgingshuizen in de buurt, eigenlijk 1:500 dus.
De ziekenhuizen zijn een verhaal apart, daar wil ik het even niet over hebben.

Maar in het algemeen is het een duidelijke situatie: wie betaalt krijgt maar voor een klein deel van dat geld zorg. En wie zorgt, krijgt maar een bitter-klein salarisje.
En wie de verantwoording zogenaamd heeft gaat voor hij of zij naar huis gaat, nog even borrelen, slaat in het weekend zijn golfballetje of heeft haar wellness sessies. Dat kan makkelijk van het salaris dat ze "krijgen" en dat dus uiteindelijk verdiend "geworden" is door de "onderlaag" zoals dat heet in managers vakjargon.

De rest van het geld wordt opgeconsumeerd door alle bijkomende functies, die van de medewerkers van de "niet directe zorg afdelingen" en….jawel daar zijn ze dan de enorme hoeveelheid managers en bestuurders!
In een van mijn banen was het zo erg dat de verhoudingen als volgt lagen:
Verzorging verpleging en directe paramedische zorg 1 op 7 (cliënten),
Managers en coördinatoren 1 op 7 (medewerkers). Ondersteunend personeel (HR, facilitair, financiële administratie ed.): 1 op 10.

Er klopt dus geen hout van en de hele gezondheidszorg moet snel op de schop.
Patiënten worden maar matig verzorgd, hetgeen niet ligt aan de zorgverleners, die ook maar matig betaald worden (reden waarom er weinig zijn, de verantwoording voor al die mensenlevens komt niet tot uitdrukking in de vergoeding voor het gedane werk).

Er is een overvloed aan zuigers en graaiers, onverantwoordelijke verspillers die het door ons allen opgehoeste geld in eigen zak laten glijden en geen greintje gewetensnood hebben. Dit vind ik misschien nog wel erger dan mijn simpele salaris! Ze vinden allemaal dat ze recht hebben op de douchebeurten van Dhr. P. en Mevr. J.; hun pyjamadagen zal hen worst zijn, hadden ze maar niet ziek moeten worden of hadden ze maar door moeten leren, voor manager of zorgbestuurder.
Dan hadden ze nu niet in zo'n mensonterende situatie gezeten. Eigen schuld.

Nee, ze hebben geen tijd voor commentaarde zorgbestuurders; de (vette lease)auto met chauffeur (die ze ook al niet uit eigen zak betalen) staat te wachten om hen naar een meeting met collega graaiers te brengen in een duur hotel met zwembad en 6 gangen diners!
Het kan ook anders, ik weet het zeker!
De bestaande zorgnota's moeten leeg geschud en in de vuilnisbak en er moet een geheel nieuw beleid komen.
Er zijn geen links of rechts zieken, er zijn alleen zieke en zorgbehoevende menschen, die betalen voor zorg en die ook moeten kunnen krijgen.

Nog even dit ter illustratie: een zeer kleine bloemlezing uit artikeltjes van de Volkskrant, het AD, Zorgvisie en Zorg en Welzijn:
-----Uit het jaarverslag van het CAK blijkt dat op 1 oktober 2009 directeur Marja van Goudzwaard is ontslagen. Zij krijgt een ontslag vergoeding van in totaal 875.000 euro.-----

-----Directeur Filia Kramp van Thuiszorg Groningen wil met de sponsoring laten zien dat haar organisatie er weer is. Thuiszorg Groningen maakte de afgelopen jaren zware tijden mee met het faillissement van moederbedrijf Meavita en een dreigende opsplitsing.-----

-----Omdat Corine Houtzagers tot 1 juli 2010 op de loonlijst van WWZ staat in verband met haar contractuele opzegtermijn, komt de vergoeding hoger uit. Gecombineerd met de reservering voor af te dragen sociale lasten inclusief een eindheffingregeling voor vervroegde uittreding, komt de vergoeding op 410.000 euro uit.-----

-----Het Albert Schweitzer ziekenhuis in Dordrecht moet de vertrokken zorgmanager Adri van den Berg jaarlijks ruim 215.000 euro betalen terwijl hij er niet meer werkt. Van den Berg aankondigde aan vrijwillig te willen opstappen na een ruzie in de leiding van het ziekenhuis. Het totaalbedrag kan oplopen tot 1,2 miljoen euro voor “de zorgmanager wiens functioneren nadrukkelijk ter discussie stond”-----

-----De salarissen van de bestuursleden van het Admiraal de Ruyterziekenhuis (ADRZ). Bestuurders Pieter Vierhout en Bert Vos kostten het ziekenhuis in 2009 respectievelijk 367.162 en 384.982 euro.-----
cartoon Peter van de Wiel 

Het advies aan bestuurders lijkt te zijn: Bedenk van te voren welke zorg u gaat besturen, het kan zomaar een ton verschil uitmaken.




Deze zorgroverij moet nu echt stoppen!





Ik ga de discussie aan met iedereen die wat zinnigs te zeggen of te vragen heeft.
Hieronder is plaats maar het mag ook via de email: gavimensch@hotmail.com.




Update: 5-12-2012 De cartoons van KrewinkelKrijst en Peter van de Wiel

Update: 7 jaar later 24-10-2017: https://www.limburger.nl/cnt/dmf20170611_00041777/veel-zorgbestuurders-nog-boven-norm-van-181-000-euro


© Gavi Mensch
Nederland BV, 10-8-2010

1 opmerking:

bertdevisser zei

Goede financiële administratie kan veel problemen voorkomen. Gewoon overlaten aan competente accountants.

Een reactie posten