Rust
Opeens
was het stil, geen woord meer.
Van de buurvrouw hoorde ik dat hij dood was aangetroffen met de pijp nog in de mond, die hij dus ook niet aan Maarten gaf, de egoïst. En een lege drankfles.
Van de buurvrouw hoorde ik dat hij dood was aangetroffen met de pijp nog in de mond, die hij dus ook niet aan Maarten gaf, de egoïst. En een lege drankfles.
Waaraan hij stierf? Ach, hij had standaard zuurstof
tekort; hij kwam zelden het huis uit en alles was hermetisch afgesloten. Dan
was er het alcoholprobleem, het tekort aan beweging en natuurlijk de
tabakverslaving
.
Maar het meest waarschijnlijk leek dat hij was gestorven aan zichzelf.
Aan zijn paranoïde angsten, zijn levenslange leugens en jaloezie en zijn haat jegens iedereen die hem tegensprak.
.
Maar het meest waarschijnlijk leek dat hij was gestorven aan zichzelf.
Aan zijn paranoïde angsten, zijn levenslange leugens en jaloezie en zijn haat jegens iedereen die hem tegensprak.
Daarom staat er op zijn grafsteen: “Rust in vrede”.
Niemand had het lef om de waarheid in steen te beitelen.
Niemand had het lef om de waarheid in steen te beitelen.
©Gavi Mensch
Maastricht,12-1-2014
All rights reserved 2014
Eerder in soortgelijke vorm gepubliceerd op 120w.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten