Over
narcisten en hun vreselijke vernielzucht is het laatste natuurlijk nog niet
gezegd. In de thuiszorg maar ook in zorginstellingen waar partners nog samen
wonen, zien we vaak de vermoeide vrouw die na jaren geestelijke mishandeling
nog steeds probeert om een eigen leven te leiden en zo veel mogelijk uit de
buurt van de onderdrukker te blijven. De alleenstaande patiënten (mannen en vrouwen) zijn over het algemeen makkelijker te benaderen omdat ze in het dagelijks leven weinig mensen om zich heen hebben.
Pas dan kan men bepalen hoe de patiënt (vaak zorgmijder of ontkenner
van zijn ziektebeeld) te benaderen. Beginnen met kritiek op de omgeving of zijn uiterlijk is vaak het einde van de relatie patiënt-zorgverlener. NPS patiënten kunnen daar niet of slecht mee omgaan.
Het
meest voorkomende advies is om met de patiënt zo min mogelijk te praten over de
diagnose NPS, liefst helemaal niet.
Verder is het handig om de patiënt te 'verplegen' in uniform, het is voor de patiënt dan ook makkelijker om afstand te nemen van zijn overtuigingen.
Bij patiënten die ook nog een vorm van dementie hebben is het makkelijker om hen te benaderen als het één na slimste jongetje van de klas. Iemand die de patiënt naar het toilet moet brengen of moet douchen, zal de patiënt moeten afleiden van het feit dat hij dat zelf niet meer kan.
Verder is het handig om de patiënt te 'verplegen' in uniform, het is voor de patiënt dan ook makkelijker om afstand te nemen van zijn overtuigingen.
Bij patiënten die ook nog een vorm van dementie hebben is het makkelijker om hen te benaderen als het één na slimste jongetje van de klas. Iemand die de patiënt naar het toilet moet brengen of moet douchen, zal de patiënt moeten afleiden van het feit dat hij dat zelf niet meer kan.
Bijvoorbeeld de relatieproblematiek. Ik quote uit "De anti-psychopaat": *
[ Vrouwen bezitten
een adequate biologische, lichamelijke en emotionele uitrusting om de narcist
te voorzien van sexuele bevrediging, affectie, vriendschap en liefde. Deze vorm
van emotionele ondersteuning is niet van enigerlei andere bron verkrijgbaar, de
narcist is hieraan behoeftig en dus eigenlijk ook hiervan 'afhankelijk'.
Maar voor de
narcist is 'afhankelijk zijn van' of 'behoeftig zijn aan' een vorm van inferioriteit,
die afbreuk doet aan zijn gevoel van unieke almachtigheid. Om toe te geven aan
het bestaan van deze universele behoeften, liefde, affectie, genegenheid en
vriendschap, moet de narcist wel onder ogen zien dat hij (tenminste op dat
punt) dus NIET uniek en almachtig is, maar gelijk aan ieder ander.
De narcist wordt
daardoor afgunstig op vrouwen, omdat zij door hem gezien worden als de
belichaming van een sterkere emotionele en affectieve onderhandelingspositie
dan die van hem zelf. Hij wordt tevens 'boos' op vrouwen omdat zij in hem een
conflict veroorzaken; de behoefte aan vrouwelijk gezelschap, en het daardoor
ontstane gevoel van afhankelijkheid, zelfonzekerheid en inferioriteit.
Om zijn behoefte
aan vrouw(en?) te bevredigen zal een narcist ze moeten overtuigen bij hem te
zijn en te blijven. Hij moet zichzelf promoten en de vrouw overwinnen. Dat
plaatst de vrouw in de positie waarin zij in staat is het oordeel te vellen.
Vrouwen hebben aldus, zo voelt de narcist, de macht om de man te vergelijken
met anderen (dat op zich heeft al een belediging voor de narcist omdat deze
zich boven anderen verheven voelt), de man te evalueren, te accepteren of te
verwerpen of te verlaten. Zij kunnen de narcist kwetsen door hem af te wijzen
of hem te verlaten, de narcist ervaart het dat vrouwen deze macht al te zeer
ge(mis?)bruiken. Wanneer de narcist zich dit voorgaande realiseert, voelt dat
voor hem als onverenigbaar met zijn zelfingebeelde gevoel van uniekheid en
almachtigheid.
Om de voor een
narcist als correct gevoelde balans van 'macht' te herstellen, zal de narcist
de vrouw frustreren om zijn superieure positie als beoordelaar en beslisser te
herwinnen.]
Ook moeten we hier
bedacht zijn op de emotionele chantage die hij of zij ook toepast op de
zorgverlener.
De hieronder
aangegeven richtlijn is zeer nuttig gebleken.
Perfect beschreven op "De Antipsychopaat" * en ik heb dus geen enkele noodzaak om het opnieuw
te beschrijven. Ik quote:
[ Het heeft geen
zin om eerlijkheid te betrachten ten opzichte van iemand die emotionele
chantage/emotionele manipulatie toepast. Als je een statement maakt zal het
precies omgekeerd weer tegen jou gebruikt worden. Als je bijvoorbeeld zegt:
"Het valt me zwaar tegen dat je mijn verjaardag vergeten bent", kun
je een antwoord verwachten als "Het stelt me erg teleur dat jij denkt dat
ik je verjaardag zou vergeten, ik had je eigenlijk ook moeten vertellen dat ik
de laatste tijd zwaar overspannen en gestrest ben, maar weet je, eigenlijk
wilde ik je niet met mijn problemen lastig vallen. Maar je hebt gelijk als je
vind dat ik al mijn persoonlijke problemen (waarbij je dan ook nog een keer
'echte' tranen te zien krijgt) opzij had moeten zetten om aan jouw verjaardag
te denken. Sorry.."
Terwijl je deze
woorden hoort lopen de koude rillingen je over de rug, omdat je kunt voelen dat
ze dat "Sorry" absoluut niet menen, maar juist omdat ze het gezegd
hebben kun je eigenlijk niet veel meer tegen inbrengen, dat is het, of je voelt
opeens dat jij wordt ingeroepen om hun (al dan niet voorgewende) zwakheden te
beschermen. Geef er niet aan toe wanneer je voelt dat dit spelletje gespeeld
wordt, wordt dan geen beschermer van de zwakheid of problematiek die wordt
aangewend. Accepteer geen smoesjes die aanvoelen als bull-shit, want als het
als zodanig voelt dan is het dat waarschijnlijk ook. Als je te maken krijgt met
vermoedelijke emotionele chantage/manipulatie, VERTROUW dan op je gevoel en intuïtie.
Als een emotionele manipulator eenmaal een succesvolle truc bij jou heeft
gevonden, wordt die truc aan zijn scorelijst toegevoegd en kun je er op rekenen
dat je nog meer van die bull-shit op je dak krijgt.]
Krachtige taal, waarbij het dragen van een uniform helpt. Ook voor dementerende patiënten biedt het verpleegkundige uniform een zekere veiligheid. Het witte jasje is voor hen herkenbaar als iets dat met zorg te maken heeft. Het werken van zorgverleners in eigen kleding zorgt vaak al voor achterdocht.Maar het kan, als de patiënt nare ervaringen heeft met zorgverleners of ziekenhuizen ook nadelig werken. Bij moeilijke patiënten helpt het om hen houvast te geven en is de neiging tot manipuleren kleiner. Dat is weer belangrijk om het zorgwerk te kunnen blijven doen waar je voor ingehuurd werd. Alles moet per situatie bekeken worden.
Empathie en creativiteit zijn ook hier weer een vereiste. En humor...nooit vergeten dat een minimaal gevoel voor humor noodzaak is voor zorgverleners en mensen die moeten dealen met de narcist.
Ook degenen die een titel voor of achter hun naam kunnen zetten en dat te pas en te onpas doen, hebben wel een gebrek aan zelfwaardering dat zich vaak uit in overwaardering voor iets dat heel gewoon is.
De mensen die die titels behaald hebben en dat een bijzaak vinden omdat de promotie en het onderzoek op zich al interessant genoeg zijn zullen die titels als Dr. of Prof. niet snel gebruiken in het dagelijks leven.
Als dit wel gebeurt kun je je afvragen of het gebruik van die titels niet wijst op een aandikken van behaalde studieresultaten; om de persoon erachter niet veel 'mooier' te te maken dan hij is. In de academische wereld zijn dit soort narcistische trekjes voornamelijk bij mannen die niet zoveel gepresteerd hebben, erg in trek. Ermee omgaan is voor de omgeving niet makkelijk, het is wel een uitdaging, Dat alleen als men last heeft van de narcist, anders is het zinloos en tijdverspillend. Zie onderstaande link
Kwetsbaar achter de opgeblazen façade
Empathie en creativiteit zijn ook hier weer een vereiste. En humor...nooit vergeten dat een minimaal gevoel voor humor noodzaak is voor zorgverleners en mensen die moeten dealen met de narcist.
Ook degenen die een titel voor of achter hun naam kunnen zetten en dat te pas en te onpas doen, hebben wel een gebrek aan zelfwaardering dat zich vaak uit in overwaardering voor iets dat heel gewoon is.
De mensen die die titels behaald hebben en dat een bijzaak vinden omdat de promotie en het onderzoek op zich al interessant genoeg zijn zullen die titels als Dr. of Prof. niet snel gebruiken in het dagelijks leven.
Als dit wel gebeurt kun je je afvragen of het gebruik van die titels niet wijst op een aandikken van behaalde studieresultaten; om de persoon erachter niet veel 'mooier' te te maken dan hij is. In de academische wereld zijn dit soort narcistische trekjes voornamelijk bij mannen die niet zoveel gepresteerd hebben, erg in trek. Ermee omgaan is voor de omgeving niet makkelijk, het is wel een uitdaging, Dat alleen als men last heeft van de narcist, anders is het zinloos en tijdverspillend. Zie onderstaande link
Kwetsbaar achter de opgeblazen façade
Op het vorige
blog zijn veel reacties gekomen, grotendeels mails met persoonlijke en
schrijnende verhalen. Commentaar/contact kan altijd via DM op Twitter
@GaviMensch of Gavimensch@hotmail. com Zet er even bij of ik het commentaar mag
gebruiken, dat gebeurt altijd anoniem natuurlijk.
© 2007
Databank Antipsychopaat
©
Felix Kleine Koerkamp
http://psychcentral.com/disorders/narcissistic-personality-disorder-symptoms/
http://www.psychologytoday.com/blog/blame-the-amygdala/201301/what-would-we-find-wrong-in-the-brain-serial-killer
Opinie van een psychotherapeut:
http://www.kennislink.nl/publicaties/de-kwetsbaarheid-van-de-narcist#citation3
Update 6-2-2017 via @drbrambakker
Blogpage ©Gavi Mensch
http://www.psychologytoday.com/blog/blame-the-amygdala/201301/what-would-we-find-wrong-in-the-brain-serial-killer
Opinie van een psychotherapeut:
http://www.kennislink.nl/publicaties/de-kwetsbaarheid-van-de-narcist#citation3
Update 6-2-2017 via @drbrambakker
Blogpage ©Gavi Mensch
Geen opmerkingen:
Een reactie posten