Artsen van de intensive care (intensivisten) willen dat
Nederlanders automatisch orgaandonor worden tenzij ze aangeven dit niet te
willen.
Artsen willen automatisch orgaandonorschap Nederlanders
*Nu nog moeten mensen hun keuze actief laten vastleggen. De
Nederlandse Vereniging voor Intensive Care (NVIC) deed woensdag een oproep aan
de politiek om de wet op orgaandonatie te wijzigen en het systeem van 'geen
bezwaar' in te voeren.
**Volgens de vereniging worden intensivisten regelmatig
geconfronteerd met potentiële donoren die hun keuze niet hebben laten
vastleggen.
''De gevolgen hiervan zijn enorm. Zo worden nabestaanden op
een zeer emotioneel moment belast met de keuze tot donatie.'' Zij geven vaak
geen toestemming voor orgaandonatie, en hebben daar soms later spijt van, aldus
de artsen.
***Verkeersveiligheid
In Nederland is een ''schrijnend tekort'' aan donoren, zegt
de NVIC. De artsen verwachten dat het aantal potentiële donoren zal afnemen
vanwege de verbeterde verkeersveiligheid en de stijgende leeftijd van donoren,
terwijl de vraag naar organen zal toenemen.
De discussie over het donorregistratiesysteem loopt al
jaren, ook in de politiek. ****Volgens de vereniging hebben veel Kamerleden de
indruk dat artsen het 'geen bezwaar'-systeem niet willen. Het werd daarom tijd
dat artsen zich hierover uitspreken, aldus een woordvoerder van de NVIC.
----------------------
*Wie is in gotsnaam de NIVC, en waar bemoeien ze zich mee?
Vraag zelf aan patiënt of familie en klaar.
**Heel veel mensen hebben geen idee. Ouderen die denken dat
ze geen donor meer mogen zijn, jongeren die niet aan de dood willen denken,
mensen die niet goed kunnen lezen of schrijven, mensen met religieuze of
culturele bezwaren.
***De poging om dwazen met 130 km per uur aan bumpers te
laten kleven heeft geleid tot extra donoren; helaas waren het zelden de
hardrijders die donor werden.
**** Misschien hebben de Kamerleden geleerd van het 'geen
bezwaar' systeem van het EPD, EPD en LPD die via omwegen gewoon ingevoerd
werden door Schippers en van Rijn.
Ik erger me kapot aan al die liberale vrijdenkers die alsmaar
voor anderen denken. Geen overheidsbemoeienis behalve als dat zo uitkomt?
Zelfs na je dood mag je niet meer zelf beslissen, ik ben zelf
donor maar het verplichte is te grof om over te praten.
Ook de trucjes van de zorgverzekeraars, het krijgen van
korting bij donorschap, vind ik weinig correct. Het is teveel chantage. Net zoals
de vraag of je wel recht hebt op bloed als je zelf geen bloed geeft. Als je
geen donorcodicil hebt krijgt je ook geen onderdelen van een ander?
Stel dat je na je dood je nieren wilt laten invriezen voor
een van je kinderen of een familielid met nierproblemen? Dat is ook doneren,
kan dat? Volgens mij heb je daar geen zeggenschap over.
"Nee, als je dood bent ben je van ons", roept dan
de overheid en met de intensivisten vechten ze als aasgieren om je lijk.
Bovendien wordt je in leven gehouden voor het doneren en de
vraag is of je dat wel wilt als je 'hersendood' bent.
- Maar je kunt toch van tevoren nadenken wat je wel of niet
wilt? En dat uitsluiten als je het niet wilt?-
Dat kan maar de informatie is erg minimaal, voorlichting
over het precies verlopen van de tijd vlak voor tot aan de donatie ontbreekt.
De voorlichting is heel vaak gebrekkig, erg medisch en wordt
natuurlijk beter/prettiger afgeschilderd dan het in werkelijkheid is.
Kortom ik vind dat donoren zichzelf moeten opgeven als donor
en dat niet hoeven als niet-donor.
- Je kunt toch aangeven als je niet wil. Ik denk dat je een
brief op je 18e krijgt waarin de mogelijkheden staan? Net als nu?
En verder: twee maal was ik dood (zonder hartslag) en twee maal ben ik gereanimeerd. En ik ben een week lang in coma gehouden om te stabiliseren voor een operatie. Ik denk dan dat ik eigenlijk een veelvuldig bruikbare donor was geweest. Hart was in orde, lever en nieren ook, longen wat berookt maar nog steeds functionerend. Uitstekende ogen (alleen een leesbrilletje) en een vierkante meter aan vel.
Er werd scherp op mij gelet. En ik had fantastische artsen en verpleegkundigen om me heen.
Na mijn doodheden heb ik er ernstig over na gedacht of ik ook donor wilde blijven. Waarom? Omdat er nog mensen aan mij vast zitten die
mogen beslissen over mijn donormateriaal, mensen die voor gaan, die altijd het
laatste woord hebben, die waken voor mijn welzijn en welbevinden, die bij
twijfel over de kleinste herstelmogelijkheden de kans moeten hebben om het door
mij geaccepteerde donorschap te vernietigen. Ik heb dat doorgesproken met mijn kinderen. Ik heb mijn beslissing
gemaakt maar zij zijn mijn bewakers en hun beslissing moet gerespecteerd worden.
Wat ben ik dan bij met ons gezonde verstand en onze
mondigheid.
Ik realiseer me echter dat niet iedereen een lifeguard
heeft. Voor die mensen zou ik zeggen, wordt donor uit eigen vrije wil en
beschrijf duidelijk hoe je dat wilt.
Ik was al jong donor, bloeddonor gedurende meer dan 25 jaar en orgaandonor vanaf mijn 25ste. Ik heb slechts een restrictie. Zo heb ik dat ook vermeld op mijn codicil en bij de zorgverzekeraar.
Vraag aan mensen die je verzorgt of verpleegt of ze donor willen worden en help hen de zaken op papier te zetten. Overleg met familie. Binnen je gezin overleg met je naasten en maak voor wie dat wil een donorcodicil, eventueel met restricties.
Ik was al jong donor, bloeddonor gedurende meer dan 25 jaar en orgaandonor vanaf mijn 25ste. Ik heb slechts een restrictie. Zo heb ik dat ook vermeld op mijn codicil en bij de zorgverzekeraar.
Vraag aan mensen die je verzorgt of verpleegt of ze donor willen worden en help hen de zaken op papier te zetten. Overleg met familie. Binnen je gezin overleg met je naasten en maak voor wie dat wil een donorcodicil, eventueel met restricties.
Als de overheid dit ooit verplicht gaat stellen vind ik ook dat alle donoren een mooie staatscrematie of -begrafenis moeten krijgen.
Maar geef de overheid geen toestemming om met je lijf
sollen, dat doen ze al terwijl we nog leven.
@GaviMensch
Nederland
BV, 3-7-2014
@All rights
reserved 2014
Lees en vraag en informeer je en word daarna wel (of niet) orgaandonor.
2 opmerkingen:
Wanneer de overheid nu een uitvaart zou aanbieden aan donoren, zou dat ethisch verantwoord zijn?
Ik denk dat het aanbieden om je een keurige begrafenis te geven als je maar donor wordt, meer lijkt op het kopen van organen en dus niet ethisch.
Als bij 'verplicht donorschap' de overheid de begrafenis op zich neemt is dat een meer een logische verplichting van die overheid, ook het achteraf laten zien dat men respectvol met dat donorschap omgaat. Ik denk dat dit eventueel wel ethisch verantwoord zou zijn, gezien het verplichte karakter van het donorschap.
Een reactie posten