Zonder geld geen handen en dus geen patiënten!

Om 6 uur wakker, koffie, sapje, pil en de krant. Computer aan, weinig berichtjes op de mail nog, Twitter aan en zie en huiver: http://bit.ly/dtj3c !

Ik licht even het stukje over het specialistensalaris eruit:
Halbe Zijlstra (van de VVD: volgens hem is het norminkomen van de medisch specialisten van 200.000 euro per jaar een goed salaris en 600.000 wel een beetje buiten proporties, huisartsen mogen wel iets minder verdienen omdat hun opleiding korter is.
Hier wil ik het even over hebben, de rest mag je zelf lezen op bijgevoegde link.
Tussen de 200.000 en de 600.000 per jaar per specialist.
Even te vergelijking:
Mijn huidige salaris (58 jr. en allrounder) hangt aan de onderkant van de 3000 bruto per maand: 36.000 per jaar. (Dat van een verzorgende in een vergelijkbare schaal ligt rond de 2000 bruto per maand: 24.000 per jaar)
Wat doen we daar voor: minimaal 36 uur werken met 3 i.p.v. 6 collega's, flexcontracten met flextijden en de bijbehorende flexsalarissen.
En dan ga ik even verder over mijn opleiding:
- Ik heb nooit studiefinanciering gehad, dat bestond niet,
- Ik heb mijn opleidingen werkend gedaan, compleet met flutsalaris, eerst 4 jaar leren (een paar blokken in de baas zijn tijd en de rest in eigen tijd) dan verder leren, continue verder leren!
- Veel van mijn collega's hebben specialisaties gedaan en nog eens 2 a 3 jaar langer geleerd, vaak in eigen tijd, naast het werk (op een IC kunnen ze wel zonder arts functioneren, maar niet zonder verpleegkundigen...); ze kruipen uiteindelijk een schaaltje omhoog met 65 euro bruto per maand erbij!
- Voorbehouden handelingen ( handelingen die eigenlijk een arts moet doen en die wij mogen (!) als we daar voor opgeleid zijn), 2 morgens van de baas en de rest van de studie in eigen tijd. Daar krijg je dan weer geen cent extra voor, helaas doen de artsen die handelingen niet meer, ze hebben er geen routine in, we doen dat deel werk, zij krijgen het salaris ervoor, grappig toch wel? Nee niet echt!
- Verder heb ik nog een 10-tal diploma's en certificaten waar ik eigen tijd in heb gestopt en ik studeer nog elke dag, alles wordt opgezocht. Er moet een meedenkfunctie blijven bij verpleegkundigen, meedenken met de patiënt én met de arts. Wij kennen de patiënt beter dan wie dan ook en moeten vaak, heel voorzichtig aangeven aan een arts dat een patiënt een andere behandeling nodig heeft of de medicatie niet mag hebben vanwege allergie of een andere bijwerking. De controle is onze taak!
- De arts is meestal geen behandelaar, slechts een diagnosticus en een voorschrijver van behandelingen. De behandelaars zijn de (zogenaamde) uitvoerenden! De verzorgenden en de verpleegkundigen!
- Ach, wij krijgen wel onregelmatigheidstoeslag, 22% tot 60% van een basis salaris ( niet van het onze) en dus is de totale ontwrichting van je dagelijks bestaan en je bioritme ruimschoots gecompenseerd? Die toeslagen verdwijnen grotendeels doordat ze in een andere belastingstabel vallen (buitengewoon tarief).
- Ik werk op dit moment op een flexcontract ( na veel knokken om van het 0-uren contract en de bijbehorende onzekerheid af te komen), dat betekent 24 uur vast tot 36 uur max. en soms wat overwerk tot 40 uur. Bij ziekte houdt niemand rekening met onze wensen qua vrije dagen, de chantage is er altijd, er moet iemand zijn! We hebben een 24/7 bezetting op 300 patiënten, één verpleegkundige van dienst per 8 uur en dus drie verpleegkundigen per dag. En die moet in het weekend de arts vervangen, de eerste schifting doen en mag daarna pas een arts bellen! Zo staat het in mijn functieomschrijving.

Ik durf te wedden dat er weinig of niets fout gaat als we een paar dagen geen arts hebben, ons verantwoordelijkheidsgevoel is erg groot, we zijn en hebben onszelf goed opgeleid en zijn er altijd (ook met een handje vol) voor de mensen, voor het salaris alleen doet niemand dit werk!

Maar dan, wat gebeurt er als er i.p.v. geen artsen nu eens geen verzorgenden of verpleegkundigen zijn? Dan gebeurt er niets meer, patiënten moeten dan maar zien, artsen kunnen geen patiënten "behandelen", zij zijn niet de "handen" aan het bed, zonder verpleegkundigen en verzorgenden zouden er geen verpleeghuizen of ziekenhuizen zijn, geen thuiszorg en geen ambulante zorg, in geen enkele tak van de gezondheidszorg, ook niet in de psychiatrie, de gehandicapten zorg, de bejaardenzorg, de ambulancezorg en ga zo maar door.

En daarom krijgen specialisten en artsen die niet in loondienst zijn, salarissen van dik over de 100.000 euro, omdat ze langer op mijn en onze kosten hebben gestudeerd, 70.000 euro per jaar verschil minimaal en nog is het niet genoeg. Ik heb artsen in mijn vriendenkring en deze discussie win ik altijd:
GEEN VERPLEGENDEN EN VERZORGENDEN BETEKENT AUTOMATISCH GEEN PATIËNTEN.
Als we die slogan er nu eens in zouden rammen dan zouden er betere arbeidsvoorwaarden komen, veel meer mensen zouden kiezen voor het werken in de zorg. Nu compenseert het niet, ondanks het feit dat je voor je patiënten gaat! De artsen en zeker de vreselijk dure specialisten die niet in loondienst zijn, zullen zich dat moeten gaan realiseren, je kunt het geld maar één keer uitgeven en dus wordt het:
SAMEN EERLIJKER DELEN OF ZEG MAAR DAG TEGEN DE HELE GEZONDHEIDSZORG!



© Gavi Mensch
Maastricht, 31-5-2010.


Bronverwijzing link:  http://medischcontact.artsennet.nl/artikel/Dossier-Verkiezingen.htm