Op mijn patio staat een nispero, een Japanse mispel, zelf
geplant. Hij groei en groeit en stopt niet met groeien en vandaag of morgen
moet hij afgezaagd worden omdat de wortels de tegels breken. Drie meter statige
slanke boom uit een pitje, met zoveel fruit dat we niet weten hoe snel we het
moeten plukken en rapen. De boom is lief lelijk en oersterk. Hij bloeit
uitbundig in het vroege voorjaar en in mei zijn de nisperos rijp.
In het voorjaar behangt de jasmijn de stam en de takken met
slingers, niet verwonderlijk dat het ook nog eens heerlijk ruikt onder de boom.
Bijen en wespen doen hun best om alles te bestuiven en
pollen van hot naar haar te dragen. Het is een komen en gaan vanjewelste, naar
de nispero van de achterburen vermoed ik.
Om te voorkomen dat ze te dicht bij mijn tafel komen heb ik
een schaaltje met rijp fruit op het afdak naast de boom gezet. Ze houden zich
keurig aan hun territorium en dat is maar goed ook want ik ben erg allergisch
voor wespensteken.
Bijen en wespen zijn nog de weinige zaadverspreiders in dit land, verder
is men tevreden met één twee of geen kinderen.
Mijn kleindochter en het zoontje van mijn vriendin zijn enthousiaste
plukkers, ook al denk ik dat het eerder gaat om de steile hoge trap die ze
mogen beklimmen.
Het blijft een uitzonderlijke luxe om voedsel in je eigen
tuintje te hebben, zeker als het boordevol vitaminen en mineralen zit. In Nederland
wordt het fruit verkocht onder de naam loquat maar het fruit komt uit de warme
landen, hier overleeft de boom zelden in de tuin.
De nispero trekt zich niets aan van crisis en werpt
uitbundig vruchten af voor de hele buurt. Dit jaar heb ik de buurkinderen nisperos
laten plukken voor thuis. Ze eten ze onderweg al op, soms worden er van de
grond geraapt voor jam. De pitten worden opnieuw geplant of gedroogd, daar kun
je prachtige sieraden van maken. De enorme bladen van de boom worden onder de
boom gegooid in het najaar. Met flink wat regen composteert dat snel.
We bespuiten niet, daar houden wij niet van en de bijen nog minder.
Van de lelijke vruchten maken we siroop.
Weggooien doen we niets.
We bespuiten niet, daar houden wij niet van en de bijen nog minder.
Van de lelijke vruchten maken we siroop.
Weggooien doen we niets.
©Gavi Mensch
Jerez de la Frontera, 10-5-2013
All rights reserved 2013
.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten