vrijdag 8 november 2013

Sint Pieter en Klaas de Witt

Sint Pieter.

Hier in Maastricht ga ik met zekere regelmaat naar Chalet Berglust, een fraai gelegen en uitstekend restaurant halverwege de Sint Pietersberg, met uitzicht over de stad.

Uitzicht over Maastricht vanaf Chalet Bergrust op de Sint Pietersberg
Afgelopen week dronk ik daar koffie met enkele vriendinnen en vrienden en het gesprek kwam op de viering van Pakjesavond; bijna allemaal hebben we kleinkinderen of kleine kinderen. Het gesprek ging over gerecyclede cadeautjes en de jammerlijke overvloed aan plastic weggooispeelgoed. En over de rolbevestigende rommel die nergens voor dient, zoals het oorlogs- en vechtmateriaal voor jongetjes en de huishoudartikelen in miniatuur voor meisjes.
Toch komt het daar helaas in het dagelijks leven ook op neer, dat mensen die rollen op zich nemen. En waarom jongetjes-mannen speelgoed-drones maken of meisjes-vrouwen een nieuwe stofzuiger voor hun verjaardag vragen is mij een raadsel. Ik prijs me gelukkig met een kleinzoon die een Barbie met hoge hakken aanwijst als we lang een speelgoedwinkel lopen; mijn kleindochter gaat voor een trapauto, prima keuze voor een onafhankelijke mini-vrouw zou ik zeggen.

Hoe dan ook had niemand het over het niet meer kunnen van een Sinterklaas met de slechte naam die bisschoppen hebben op het gebied van actief misbruik of het hanteren van doofpot-hoofddeksels. Eigenlijk had ik dat wel verwacht in zo'n zeer katholieke streek als Zuid-Limburg, waar zoveel getraumatiseerde mannen ( en vrouwen) met hun niet te tillen ervaringen van het seminarie of de kostschool rondlopen.
De heisa in de media over Pedro, zoals ie bij ons heette en zijn donkere uiterlijk, zijn vrolijke krullen en zijn intelligente grappen heb ik geheel aan mij voorbij laten gaan. En mijn gezelschap eigenlijk ook.
 
Sint Nicolaas
Er werden tijdens de koffie ervaringen uitgewisseld over niet giftige verfsoorten en om de hulp sinten en pieten te helpen met opschilderen van gebruikt houten speelgoed. En recepten voor suikerarme glutenvrije speculaas en koemelkloze chocolademelk.
Helaas zijn koemelk, gluten en suiker verboden goedjes voor velen, vreselijk veel mensen zijn allergisch voor voedingsstoffen en toevoegingen maar daar hoor je de goegemeente zelden over. Lijkt me trouwens wel een mooie taak voor een commissie van de Verenigde Naties, het internationaal verbieden van het internationaal toegestane gebruik van alle soorten gif in voeding voor kinderen en volwassenen. Me dunkt dat die meer slachtoffers eisen dan Pedro.

Hoe dan ook, als Dordtse heb ik een goede herinnering aan Klaas de Witt, niet zo genoemd uit racistische overwegingen, ook al weet je dat nooit zeker. Mijn kleinkinderen heb ik het versje geleerd uit mijn geboortestad:

"Hier ziet u Johan en Cornelis de Wit, de ene staat en de andere zit."
En denkende aan de Sint Pietersberg hadden wij, mijn kleinkinderen en ik de Playmobiel poppetjes al snel bijgewerkt:
"Sint Pieter en Klaas de Witt, de ene loopt en de ander zit"



©Gavi Mensch
Maastricht, 8-11-2013

All rights reserved 2013

Geen opmerkingen:

Een reactie posten