Kantelen en Vacatureluurs

Zojuist lees ik op Facebook op de pagina van Vacatureluurs het volgende......

......en heb daar nog wel een extra suggestie aan toe te voegen.

Zo'n kantelbrief  is een uitstekend idee, het wordt kiezen of delen voor wie meer dan 10 afwijzingen verstuurt.

Ik ben er ook klaar mee, ik solliciteer niet eens meer!

Ik heb besloten dat ik gelijk naar mijn nieuwe werk ga.

Ik zoek een leuke vacature uit en meld me om 8 u 's morgens met mijn gegevens bij d de salarisadministratie van het bedrijf en vraag of mijn 32 u contract al klaar ligt. Terwijl ze in paniek aan het bellen slaan, zoek ik alvast een mooie werkplek, ik ga zitten, groet de collega's en stel me voor. Dan gooi mijn laptop open en ga kijken waar de vacature precies voor is en wat ik moet doen.

Iemand met 44 jaar werkervaring moet alles aankunnen. Alleen bij het technisch tekenen en lassen heb ik nog wat ondersteuning nodig.

 Ik werk, inlezen heet dat, en vraag wat dingen over de dagelijkse gang van zaken en lunch met de nieuwe collega's en ga dan nog even langs de administratie om te vragen bij wie ik me af moet melden en of het contract al klaar is om te tekenen. 

Waarschijnlijk vraagt iemand me door wie ik ingehuurd ben en de ik heb daar een mooi zinnetje voor bedacht: "Degene die mij ingehuurd heeft is per vandaag weg, ik moet nog maar zien wie de opvolger wordt.

Om een uur of vier bel ik naar de salarisadministratie om te zeggen dat ik de volgende dag wel langskom om te tekenen en geef het telefoonnummer van mijn werkplek door.

Op zo'n eerste dag zorg je dat je er goed uitziet, dat je een beetje idee hebt van waar het om draait en wie de meest redelijke topmanager is. Aan het eind van de werkdag stap je naar diens kantoor, vertel je de secretaresse dat je net gebeld bent, klopt aan en gaat naar binnen. Je vertelt hem of haar dat een 32 u contract wel goed is, dat het werk (je vertelt hem van alles over wat je gelezen hebt) je prima bevallen is voor een eerste dag en dat je morgen graag terug komt. 

Als je een contract kunt laten zien dat door de invalkracht van Human Resources

is opgesteld, ben je natuurlijk helemaal uit de brand.

Daarna moet je je eigen fantasie maar gebruiken.

Een manager met gevoel voor humor en initiatief zal je mogelijk direct aannemen. 

Als de manager geen gevoel voor humor heeft, zeg je beleefd dat je bij nader inzien van het werk afziet. 

Een baan zonder humor is namelijk een troosteloze dagvulling!

©Gavi Mensch

Maastricht, 27-8-2013.

Eigen tekst: all rights reserved 2013

Met dank aan Vacatureluurs.com

Van kleine zorgverzekeraars naar ziekenfonds?

Zorgverzekeraars, u weet wel die instellingen die onze premie gebruiken om  o.a. veel te dure middelen te vergoeden en vette winsten te maken om dan super salarissen aan zichzelf te betalen, die zorgverzekeraars vinden kleinschalig nu ineens weer te klein.

Nadat eerst alle verpleegzorg- en zorginstellingen subsidiepotjes leeg haalden om prestige projecten te lanceren als "kleinschalig zorgwonen"  moeten ze nu alles weer samen gaan voegen. Het zal wel niet genoeg opgeleverd hebben.

Cliënten die eerst verwijderd werden omdat hun aanwezigheid voor het verzorgingshuis te duur werd kunnen nu inschrijven voor een massale zorghuurkazerne? Of zou het gewoon goed kunnen gaan  met wat er al is? 

Let wel, niemand spreekt over patiënten, hooguit over cliënten die de status van koning nooit bereikt hebben.

Zo was er eens een zorginstelling in dit vreemde dorp dat het kleinschalige verkocht aan de iets meer vermogende zorgbehoeftige ouderen door middel van een luxe restaurant op een van de verpleegverdiepingen. Warme broodjes zalm en croissantjes voor het ontbijt, a la carte lunches en diners, koffie met koekjes etc.

Maar extra verzorgenden waren er niet. Het restaurant was slechts een misselijk makend vreselijk duur lokkertje voor een eveneens veel te duur kleinschalig zorg/wonen project.

Bovendien kwamen alle patiënten veel te veel aan in korte tijd, niemand had bedacht dat die extra calorieën niet handig waren voor zittende patiënten?

En vraag de (soms dementerende) bewoners eens hoe gelukkig ze zijn? Of aan de familie?

Toen de subsidiepot voor kleinschalige zorgprojecten openging voor aanvragen hadden sommige zorginstellingen die pot al leeggeroofd. En geen haan die er naar kraaide, allemaal oude-jongens-krentenbrood. Degenen die een serieus geldbesparend project hadden waar ook de patiënten/cliënten nog eens extra aandacht kregen visten achter het net. De subsidie was op de eerste dag al verdeeld, zoals insiders mij vertelden.

 Ook Academische Ziekenhuizen als AZM lieten zich ( natuurlijk niet gratis) voor het karretje spannen. Er wordt aan de lopende band afgestudeerd op het 'Kleinschalig wonen".

Zou dat te maken hebben met de speciale leerstoel van een van de promotoren?

Maar goed, geen kleinschalige zorginstellingen roeptoetert de zorgverzekeraar, over het schrijnende uitzetten van ouderen uit het verpleeg of verzorgingshuis hoor ik even niets van hen. En ook niet over het tekort aan personeel op verpleegafdelingen.

Al dit soort egotripperige heen en weer schommelen van een stel economisch ingestelde marktkooplui heeft al miljarden gekost.

De kleinschaligheid in dit dorp heeft ook al weer geleid tot een monopolie superfusie, waarbij de Raadjes van Bestuur en hun Raadjes van Toezicht natuurlijk zorgen voor zichzelf en mondjes maat voor de zorgverleners en hun patiënten/cliënten. 

Wordt het geen tijd dat we de handen ineenslaan en gewoon GEEN ZORGPREMIE meer betalen?

Of kunnen we al die kleinschalige geldzuigende ziektekostenverzekeraartjes weer laten verdwijnen en terug naar het alles overkoepelend ziekenfonds?

Dat scheelt in ieder geval een boel geschrijf en van de niet uit te betalen zorgsalarissen kunnen aardig wat PROFESSIONELE zorgverleners ingezet worden. 

De andere mogelijkheid is dat we allemaal fitter blijven dan de zorgverzekeraars willen.

Het kan natuurlijk ook dat ik het helemaal verkeerd zie,  tijd zal het leren, ten koste van…

©Gavi Mensch

Maastricht 8-7-2013

All right reserved 2013

Ode aan Nelson Mandela.

Nelson Mandela is aan het eind van zijn leven gekomen. 
Op 5-12-2013 is hij op 95 jarige leeftijd overleden.
Ik denk dat zelden een leven zo waardevol is geweest voor deze wereld.
En zo belangrijk voor de gelijkwaardigheid van alle mensen!

Een uniek  mensch als uniek voorbeeld. Een enorme held.

Een vader voor velen. En mensch om van te houden.

Ik bewonderde en bewonder hem nog steeds.

Hieronder een kleine bloemlezing van mijn meest geliefde Zuid-Afrikaanse dichters.  

Zoals Ingrid Jonkers die ook een van de favorieten van Nelson Mandela was.

Die kind wat dood geskiet is deur soldate by Nyanga

Die kind is nie dood nie

die kind lig sy vuiste teen sy moeder

wat Afrika skreeu skreeu die geur van vryheid en heide

in die lokasies van die omsingelde hart

Die kind lig sy vuiste teen sy vader

in die optog van die generasies

wat Afrika skreeu skreeu die geur

van geregtigheid en bloed

in die strate van sy gewapende trots

Die kind is nie dood nie

nòg by Langa nòg by Nyanga

nòg by Orlando nòg by Sharpville

nòg by die polisiestasie in Philippi

waar hy lê met 'n koeël deur sy kop

Die kind is die skaduwee van die soldate

op wag met gewere sarasene en knuppels

die kind is teenwoordig by alle vergaderings en wetgewings

die kind loer deur die vensters van huise en in die harte

van moeders

die kind wat net wou speel in die son by Nyanga is orals

die kind wat 'n man geword het trek deur die ganse Afrika

die kind wat 'n reus geword het reis deur die hele wêreld

Sonder 'n pas

Ingrid Jonker

Ek is oek important

As al julle geldgatte

julle geld gespendit,

en julle bananaskille

innie slootjie gegooi het,

en julle bustikkits

soes konfetti gestrooi het,

en julle staain en cool drinks

opgedrink het,

en julle borrels en blikkies

in ‘n gangetjie gesit het,

en julle visgraatbolle

en vrot vrugte

en stukkene boksies

en papiere

r o n d g e g o o i  h e t . . .

dan kom ek

en maakie wêreld weer skoon:

soe

ek is oek important.

 Peter Snyders

Skemerliedjie

Dit is verby,

dit het gebeur,

dit maak nie bly,

dit maak nie seer,

dit is verby

Nou weet jy weer

niks wat die hart

nog roer of raak

is reeds volmaak.

Van vreugde en smart

terdeë moeg

(dis reeds te laat,

dis nog te vroeg

om meer te weet

as dat die rus

die sin en slot

van alles is)

bevestig jy:

dit is verby,

dit maak nie seer,

dit maak nie bly,

en niks wat later

mag gebeur

sal ooit so skoon

wees of so teer.

Elisabeth Eybers 

©Gavi Mensch,

29-3-2013
5-12-2013

Zie ook: http://gavimensch.blogspot.nl/2013/08/kunstwerk-als-eerbetoon-aan-mandela.html

All rights reserved 2013.

NB http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-12305154

Update 17-7-2013......Maar gelukkig zwaait hij nog steeds! 

.http://nos.nl/video/583177-nelson-mandela-in-nederland-in-1999.html

.

Zinvol of niet?

.

Tijdens mijn verblijf in Spanje, in mijn kleine huisje dat slecht verzorgd en onderhouden bleek door de jonge verzorger ervan, heb ik me kunnen bezinnen op wat wel en niet zinvol is of lijkt.

Is het zinvol om een open boekenkast met honderden boeken elke week af te stoffen?

Het antwoord is: ja!

Door mij gespaarde en verzamelde, gekregen en gekochte boeken heb ik niet voor niets. Elk boek is gelezen en heeft geholpen om mijn mening te vormen. Ik heb boeken over filosofie, politiek, kunst, letteren, wetenschap, bestsellers en klassiekers. Poëzie en proza, fictie en non-fictie, beroemde schrijvers en totaal onbekenden. In vijf talen. Nederlands, Frans, Duits, Engels en Spaans. Een oude wereld atlas van 20 jaar geleden, die al lang niet meer klopt en daarom zo belangrijk is om in te zien. Proza van uiteindelijk totaal mislukte schrijvers, die een voorbeeld zijn van hoe hoger je klimt des te harder je valt. Van doden en levenden, waarbij de boeken van de 'dooie' schrijvers de aantekening 'actueel' vaker verdienen dan die van de levenden.

Spaanse jongeren zijn hopeloos verloren in het niets, ze denken geen toekomst te hebben: gestudeerd en geen werk, huizen en geen hypotheken. Ze lijken verzombied, staan te liften zonder animo op een weg die nergens heen gaat en waar geen mens langs komt. Ze lezen niet, weten niet.

Ik heb dus aan die jonge Spaanse huisbewaarder specifieke orders gegeven om die kasten stofvrij te houden door alle boeken te lezen of door te bladeren; een boek met stof is voor mij een daverend gebrek aan respect!

Verder tob ik met de vraag of mijn werk als verpleegkundige nog wel zinvol is.

Mijn dierbare werk.

De manier waarop men wil dat ik mijn werk doe, gehaast en met prikklok, geen tijd voor empathie, details en observatie, het productie zweepje altijd achter mijn rug.

De humaniteit is eruit, mijn patiënten zijn cliënten, het verzorgen van 10 wonden per morgen is een kwestie van productiviteit en geld in de kas. Maar onder die wonden zitten menschen, met levensverhalen, partners, kinderen en kleinkinderen, eenzaamheid en wanhoop. Met pijn die langer duurt dan 18 minuten 'volgens plan'.

Mijn werk is niet die wonden verzorgen maar de mensch met die wond. Soms houd ik tijd over, meestal kom ik tekort. Wat mij een berisping oplevert in plaats van goedkeuring.

Ik schijn nu gecoached te moeten worden, ik moet begrijpen dat het salaris van de overhead betaald moet worden van die 10 wonden, die 180 minuten. En de klant moet ook nog tevreden zijn. Het zweepje staat waarschijnlijk al weer klaar. Ik werk niet meer als verpleegkundige maar als wondverbindster.

Een treurige manier om mijn carrière te beëindigen. Ik denk er hard over na om mijn verpleegkundige-zijn te laten voor wat het is en te gaan werken voor een baas die me geen kwart miljoen kost. Of politica te worden. Of een uitgever te zoeken voor mijn boek, een boek dat nooit afgestoft hoeft te worden omdat het continu gelezen wordt.

Dat lijkt me zinvol.

Het ontbreekt me nog net niet aan illusies.

©Gavi Mensch

Nederland BV 14-10-2011

.

Why women can not get into key positions in science?

[  Time Crunch for Female Scientists: They Do More Housework Than Men. (The Chronicle for higher education/Jill Laster/ 19-01-2010) :

-When the biologist Carol W. Greider received a call from Stockholm last fall, telling her she had won a Nobel Prize in Physiology or Medicine, she wasn't working in her lab at the Johns Hopkins University. The professor of molecular biology and genetics was at home, folding laundry- ]

After reading this article I remembered a letter I wrote to and for my daughter who was struggling to become a scientist. 

She made it, became Dr. In Neuroscience last September but the struggle continues, now that she is pregnant, the one year contract she got for investigation ( she was supposed to have a two year contract considering the money that was granted) wont give her the time to finish the project. 
So she is back to where she was. 
I’ll share the letter with you:

Why women can not get into key positions in science?

Well,  there are several reasons, most of them will be called 'feminist reasons' of course and will be disabled as 'real reasons' in no time by the desperate holders of those key positions. But I'll mention them anyway.

One of the most important reasons why women don't get to fill in the positions they should have, is that they are pure science. 
Their bodies can make new scientists and in order to be able to do so they were made much stronger than men, which of course is very scary.

You give them a seed and they can produce whatever is necessary to make this (men's)world go round. They can produce money-makers, soldiers, oil-magnates, weapon-producers and atom bombinventors. 

They create babies that are helpless and they make them into strong men, and of course, strong women.

They breastfeed future Nobel- price-winners.

And they produce female scientists who must make the world go round in an opposite direction, the typical female direction:

-Let's feed everybody and lets get into a think-tank about the way to do so. 
-Let's make medication to combat Aids and let's get it to Africa for free.

-Let's find solutions to stop the killing of mother earth, of poor people, of battered wives and abused children.

-Let's find a scientific way to make this world a better place.

These are some of the reasons why women are not to be chosen, by men, for key positions in science. If all of the solutions above would take place, how would weapon-producers survive? And the pharmaceutical money-makers. If everybody would be occupied with producing food , who would be a soldier? Who would be this great male president of whatever state, that goes on a trip to see how few people are fighting and how well they do without his help?

A female scientist in a key position would have twice as many possibilities to do something good with what she's got: a useful brain with two decently connected hemispheres and a womb to create new female and also male scientists.

That is probably enough for the male-key-position-holders-in-science to make sure women will never get where they themselves are.

But of course there are many more reasons why they don't want women ahead or next to them.

Menstruation is a very nasty thing for men to cope with, motherhood absence is disturbing their simple organisation and the fact that you have a woman working next to you and not being able to screw her is very frustrating.

I know that these reasons must come as a surprise to male scientists in key positions and even in a lesser one and that if they would free their minds of envy and frustration for only two minutes, they wouldn't even have to think, they simply could agree: 

Women and especially women-scientists are not holding key positions because the whole idea scares the shit out of men.

©Gavi Mensch
Jerez, 04-10-2007
Maastricht 22-3-2010 All rights reserved 2007-2016

Updates: 

2016: 

http://www.undispatch.com/today-is-the-day-the-un-celebrates-women-and-girls-in-science-heres-why-thats-so-important/

http://www.usnews.com/opinion/knowledge-bank/articles/2016-02-11/academia-must-correct-systemic-discrimination-and-bias-against-mothers

met als voetnoot de opmerking van een wetenschapper: 12-2-2016

Deze blog was van 2007, nu 9 jaar later is het alleen maar erger...ze hebben zelfs per januari 2016 de 4 maanden zwangerschaps-/bevallingsverlof verlenging AFGESCHAFT. Dus als je zwanger wordt tijdens je tijdelijke contract dan heb je ook nog eens 4 maanden minder de tijd om je project af te ronden. En dat terwijl 90% van deze kosten door het UWV aan de universiteit betaald wordt...you tell me !!!!



.