maandag 30 augustus 2010

Nooit meer zorginstellingen!

Geen zorginstellingen meer, weg ermee!

I have a dream!
Ik wil dat alle zorginstellingen ophouden met zorginstelling zíjn.
Hoe?
Hier volgt een praktische en begrijpelijke oplossing in de zorg voor ouderen en langdurig zieken:

Met de zorginstelling waar ik het laatst gewerkt heb als voorbeeld, laat ik hier eerst zien hoe het komt dat er binnenkort geen zorgverlening meer is:
De zorginstelling belooft zorg voor zieke en gezonde ouderen, (voorheen bejaarden- en verzorgingshuizen), geestelijke gezondheidszorg voor ouderen, voor o.a. mensen met dementie, zorg voor langdurig zieken, (voorheen verpleeghuis), herstelzorg en terminale zorg. Er zijn gemengde huizen, een hospice en men beheert verder aanleunwoningen en andersoortige 'zelfstandige units'. Kortom er is veel onroerend goed, waar mee gesjoemeld wordt, niet alleen hier, de berichtgeving over deze praktijken is onthutsend. Zoals ook de berichtgeving over de praktijken van de vastgoedzorgverleners, premie en bonuswerkers, geld ontnomen aan de zorgverlening van de zorgvragers.
Het financieel kort gehouden en wisselende zorgpersoneel: verzorgenden, helpenden, verpleegkundigen, huishoudelijke medewerkers en artsen, paramedische diensten etc. hebben zich te voegen naar de briljante ideeën van zorgmanagers die geen idee hebben van directe zorgverlening. De bewoners en patiënten hebben ook niets in de melk te brokkelen.
Het voorstel van Ben Stoelinga ( zie voetnoot) past uitstekend in wat ik hieronder voorstel om te doen met de bovengenoemde zorginstelling.

Het plan:
-Geen (AWBZ)subsidie meer (in welke vorm dan ook) uit de zorgpot voor deze instelling. Alleen de zorg wordt nog betaald.
Men kan thuis blijven of eventueel een aangepaste kamer of een unit huren in de instelling en zelf bepalen welke zorg men wil.
-De zorgwerkers werken in kleine zorgteams, waarbij zij in overleg met de cliënt de zorgverlening afspreken en leveren. De buurt/wijkzorg is hiervoor een goed voorbeeld. Korte lijnen naar de zorg, korte lijnen naar de zorgverleners. Iedereen is verantwoordelijk, één coördinator/administrateur per team en een paar laptops/PC's/iPads zijn voldoende.
-Het verzorginghuis van nu wordt dan makelaar (dat waren ze vaak al) en kunnen de units verhuren aan patiënten of patiëntengroepen, dicht bij de plaats waar deze zorgvragers altijd gewoond hebben. Dat levert meer mantelzorg op en meer sociale netwerken en veel minder desoriëntatie en vereenzaming van bewoners en patiënten.
-De zorg wordt in onderling overleg met elkaar en de zorgvrager geregeld, de financiering is dan ook enkel en alleen voor de zorg.
De enorme hoeveelheid geld die nu gaat naar nutteloze functies van managers en submanagers, coördinatoren en subcoördinatoren, unitmanagers en clustermanagers, staffunctionarissen, directeuren en raden van Bestuur en Toezicht zijn dan overbodig. Een woonruimte wordt gehuurd, waarbij de verhuurder de gewone huur berekent aan de zorgvrager, die daarvoor eventueel huursubsidie aan kan vragen. De directeuren zorg blijken veelal veelal ook andere functies zoals een eigen praktijk of leerstoelen te hebben en kunnen zich beschikbaar houden voor bijscholingen en zijn verder niet noodzakelijk. De rest van de directies moeten het hebben van de afdeling gebouwenbeheer.
De huurprijs per kamer of gedeelde huisvesting wordt bij de wet vastgesteld, dat gebeurt nu al bij de huurprijsbepaling voor een woonruimte, die regelgeving hoeft dus niet opnieuw uitgevonden te worden.

In praktische zin:
Dhr. A, rolstoelafhankelijk en meerdere lichamelijke disfuncties heeft een kamer in de zorginstelling. Hij kan nu in die kamer niets zelfstandig, niet draaien of keren met zijn rolstoel, er is geen plafondlift, geen geoutilleerde badkamer. Dat moet dus veranderen.
Hij moet een aangepaste woonruimte hebben, daar zorgt dan de instelling voor. Hij kan kiezen of hij een soort tafeltje-dek-je wil of dat hij samen met zijn echtgenote eet. Deze unit is voor twee personen geschikt en bestaat uit woon- en slaapkamer, eventueel een logeerkamertje en badkamer en keuken, alles drempelvrij en aangepast aan de noodzaak om de patiënt zo zelfstandig mogelijk te laten leven. De huurprijs is als van een normale (of focus)woning.
Er is 24/7 verzorging en verpleging in te huren. Geen prijsafspraken daarover, er is geen verpleegprijs slechts de gewone tarieven voor (wijk)verpleging/verzorging, paramedici en huisarts/geriater.
Voordelen: Meneer A is een bewoner met een zorgvraag en belemmeringen. Hij wordt 's morgens en 's avonds verzorgd door verzorgenden, krijgt voor technische zorgzaken de verpleegkundige, zorgverleners die ter plekke op de pc van de patiënt ook hun rapportage doen. Ze overleggen met elkaar en de geriater/huisarts en de paramedische diensten. Huishoudelijke hulp wordt eventueel door de patiënt zelf geregeld.
Voor deze zorgverlening krijgt elke patiënt een zorgbudget naar aanleiding van een ZZb (zorgzwaartebepaling), de gezamenlijke zorgverleners stellen deze vast in overleg met de patiënt en  kan regelmatig naar boven of naar beneden bijgesteld worden.
Ik vergelijk even de toekomstige kamer van Dhr. A met de plek in de zorginstelling. Wat mist hij als zelfstandig wonende in vergelijk met bewoner van een zogenaamde zorginstelling? Niets.

Wat is er dan aan overbodigs aan de zorgverlening weggevallen?
De directeur facilitair bedrijf (technisch, onderhoud en beveiliging) en diens secretariaat. (valt onder gebouwen en niet onder zorg)
De directeur algemene zaken(?) en diens secretariaat. (Valt onder de woningstichting en niet onder zorg)
De coördinatoren, de cluster, locatie- en unit managers, met bijbehorende secretariaten. (hebben allemaal niets met de zorg van doen)
De directeur medische en paramedische diensten en diens secretariaat. (niet nodig, de zorgverleners hebben een zelfsturende groep)
De eerst verantwoordelijken (Elke zorgverlener is verantwoordelijk voor de te verlenen zorg aan zijn groep patiënten)

Wat scheelt dat?
Ik gok(, ik heb geen harde financiële gegevens slechts meer dan 30 jaar ervaring in diverse takken van de zorg) dat de 'zorgprijs' met 75 % naar beneden kan.
De grootste salarisuitgaven komen namelijk uit bovenstaande groep.

Even wat rekenwerk:
Eén zorgbestuurder slikt al gauw 15 jaarsalarissen van zorgverleners op.
Vergelijk:
Jaarsalaris van zorgbestuurder: 240.000 euro zonder meer, d.w.z. exclusief de (lease)auto, de chauffeur, de secretaresses, de facilitaire zaken, de 'lunchbonnetjes', de bonus en ontslagpremie, etc. De totale onkosten voor het 'bestaan' van zo'n voor de zorg onnodige bestuurder loopt al gauw tegen de 500.000 euro.
Jaarloon verzorgende: rond de 28.000 per jaar. Jaarloon van verpleegkundige: rond de 36.000 per jaar
Gemiddeld 32.000 per jaar

Dat betekent in de praktijk dat je in een zorgsituatie waarbij je kiest voor alleen het betalen van de verleende zorg buiten het vastgoed en de faciliteiten, al snel 15 mensen meer aan het werk kunt zetten voor hetzelfde geld. Dit zou dan ten goede komen aan de AWBZ pot, de zorgpremie-toeslag, het verbeteren van (bij)scholing en de salarissen van de zorgverleners. Want als die (bij)scholing niet op een hoger peil komt en de salarissen niet verbeterd worden, kunnen we binnen afzienbare tijd de zorg wel afschaffen wegens gebrek aan (kundige) mensen.
En dan heb ik het alleen nog maar over de zorgbestuurder. De directie en managers en aanverwante vergaderaars, die geen directe zorg verlenen, halen in een instelling nogmaals de salarissen van 15 zorgverleners uit de zorgpot.

Zomaar even 30 mensen erbij!
Dat betekent voor Dhr. A.:
dat hij de regie over zijn leven en welzijn weer in eigen hand kan nemen,
dat hij elke dag onder de douche kan,
dat er altijd mensen zijn om op de persoon afgestelde zorg te leveren,
dat hij eventueel in zijn eigen omgeving en misschien wel in zijn eigen woning kan blijven,
dat zijn relatie gewoon in stand blijft,
dat het leven van de mantelzorg gewoon doorgaat,
dat de hulp bij vooruitgang, het herstel of de intensieve of zelfs palliatieve zorgtaken die hij nodig heeft, ook geleverd kunnen worden.
Gewoon betaald uit de AWBZ pot en de aan de zorgverzekeraars betaalde premies.

Waar zijn we dan nu nog steeds mee bezig? Wat een getob en wat een politieke kwesties. Wat een ellende voor zorgvragers en zorgverleners.
Nooit meer zorginstellingen? 
Precies, prettig terug naar af......... met de mogelijkheden en de wetenschap van nu!




©Gavi Mensch
Nederland BV, 30-8-2010.



Met dank aan de aan te bevelen artikelen van o.a.:
Hans Hoogerheide en Ad de Jongh, 'Zo hou je ouderenzorg betaalbaar’ http://www.zorgwelzijn.nl/web/Meningen/Opinie/Opiniepagina/Zo-hou-je-ouderenzorg-betaalbaar.htm.
 Ben Stoelinga, adviseur bij Vilans, kenniscentrum voor de langdurende zorg en zijn opinie op persoonlijke titel. http://www.zorgwelzijn.nl/web/Actueel/Nieuws/Opinie-Nooit-meer-zorgorganisaties.htm
Buurtzorg, een natuurlijk alternatief voor de thuiszorg in Nederland. http://www.buurtzorgnederland.com/
WMO voorzieningen, PGB en woningaanpassing. http://www.wmo-ingang.nl/index.php?id=464

UPDATE:  http://www.bobadvies.nl/nieuws/uw-oude-verzorgingshuis-biedt-kansen-bob-advies-helpt-u-de-juiste-keuzes-te-maken/
.


zondag 22 augustus 2010

De patiënt moet meer gaan betalen, volgens Vermeend en van Boxtel




Patiënten zullen in de toekomst veel meer zelf moeten betalen voor hun zorg. Dat stellen de oud-ministers Willem Vermeend (PvdA) en Roger van Boxtel (D66) in het boek 'Uitdagingen voor een gezonde zorg'. Vermeend is oud-minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid en tegenwoordig onder meer bijzonder hoogleraar.*1.  Van Boxtel was minister van Grootstedenbeleid en Integratie. Tegenwoordig is hij topman bij zorgverzekeraar Menzis.*2.  Volgens de twee oud-bewindslieden zijn eigen betalingen in veel andere Europese landen veel meer ingeburgerd dan in Nederland.*3.  Nederlanders betalen op dit moment een eigen risico van 165 euro per jaar als ze een beroep doen op de gezondheidszorg.*4.  Bezoeken aan de huisarts en bijvoorbeeld verloskundige zijn daarvan uitgezonderd.*5.  De bedoeling van de regeling is dat mensen door de eigen betalingen kostenbewust worden en minder snel naar de dokter stappen.*6.  Maar diverse onderzoeken wijzen uit dat de meeste Nederlanders helemaal niet in de gaten hebben dat een bezoek aan het ziekenhuis, fysiotherapeut of apotheker extra geld kost,*7.  laat staan dat ze zich laten afschrikken door de kosten. De twee oud-ministers verwachten dat 'forse' en 'aanzienlijke' eigen betalingen wel een remmend effect*8.  zullen hebben. Ze noemen geen concrete bedragen, maar verwijzen naar berekeningen van het Centraal Planbureau,*9.  die uitgaan van 775 euro per verzekerde per jaar. De twee ministers zeggen dat de eigen betalingen nodig zijn om de gezondheidszorg voor de toekomst betaalbaar te houden. Wel moeten de lagere inkomens worden ontzien, bepleiten ze.*10.  Een nadeel van een inkomensafhankelijk stelsel van eigen betalingen is dat het veel administratieve rompslomp met zich meebrengt. Het tweetal vindt daarom dat de regeling door de Belastingdienst moet worden uitgevoerd. Die kan dan meteen de chronisch zieken en mensen met een lager inkomen fiscaal compenseren.*11.  Maar er moet, naar de mening van de oud-bewindslieden,*12   veel meer gebeuren om de gezondheidszorg voor de toekomst gezond en betaalbaar te houden. Zo vinden ze dat een volgend kabinet zich moet buigen over de wenselijkheid van dure medische behandelingen voor de groep zeer oude patiënten.*13.  Die behandelingen kosten vele tienduizenden euro's per geval en leiden naar hun mening tot "een (zeer) beperkte verlenging van het leven"*14.  En de twee oud-politici*15.  vragen zich bovendien af of die verlenging een acceptabele kwaliteit van leven oplevert voor de betrokken patiënt.*16.       
Bovenstaande tekst deels overgenomen van Skipr en ANP

*1. Heel bijzonder, Vermeend, een PvdA man, met een verzorgd hart, goede nieren en een florissante baan, makkelijk kletsen zou ik zeggen. Kom maar weer van je voetstuk af!
*2. van Boxtel, preekt lekker voor eigen parochie, verbonden aan een zorgverzekeraar, een prettig salaris ( verwed ik het mijne onder) waar de zorgpremies naar toe gaan, zo kan ik het ook.
*3. Er zijn veel landen waar de gezondheidszorg nog werkt als bij ons vroeger: een Volksverzekering, waar je alleen kleine bijdrages betaalt voor de generieke medicatie en luxere extra's.
*4. Nederlanders betalen twaalf maanden zorgverzekeringspremie (natuurlijk ook degenen die geen gebruik maken van de gezondheidszorg) én 165 euro eigen bijdrage. De basis, voor degenen die geen zorgtoeslag krijgen, is al ruim 1650 euro per jaar, voor de meesten meer dan een netto maandsalaris, heren!
*5. Voor de verloskundige moet je een aanvulling hebben op je basispakket. En liefst voor de conceptie.
*6. En stel dat je bewust bent van de kosten die ziekte met zich meebrengen, krijg je dan zoiets van: 'Jeetje, nou ik wil de maatschappij niet op kosten jagen, ik ga maar niet naar de dokter.'? Hoeveel onzin krijg je in een boek gestopt?
*7. Nederlanders zouden niet weten wat de kosten zijn van bijvoorbeeld de fysiotherapeut of het ziekenhuis? Nederlanders zijn dom? Of is een deel van de burgers door de overheid héél slecht voorgelicht, heren ex-politici! Eén menukaart met vaste prijzen zou genoeg moeten zijn, maar ja, die marktwerking hè... Nu doet iedereen wat hij zelf wil en nooit voor minder. Alles heeft een prijs, tarieven zichtbaar 'vastzetten' is een absolute noodzaak.
*8. Die eigen bijdrage weerhoudt al heel veel mensen van het gaan naar de dokter of het kopen van medicatie. Hetgeen de gezondheid bevordert, natuurlijk! En daarna maar lekker klagen over *13.
*9. De ludieke bezuinigingsvoorstellen van het CPB hebben we allemaal gelezen, verzonnen op een vrijdagmorgen door ambtenaren die snel naar huis wilden.
*10. Er zijn ook al aardig wat mensen die een schuld hebben aan de zorgverzekeraar om die reden. Het is dus larie wat de beide heren stellen.
*11. Eerst betalen (waarvan dat is nu de vraag niet) en als alle papieren ingevuld zijn krijg je er misschien nog wat van terug.( tja dat remt ook, zeker voor mensen die niets kunnen missen voor vooruitbetaling of ouderen die al dat 'digitale' papierwerk niet meer zelf kunnen doen).
*12. Oud-bewindslieden zoals deze twee kunnen beter bewindslieden blijven, dan zijn ze in ieder geval beter controleerbaar. Dat wil zeggen, als ze niet in achterkamertjes verdwijnen om 'handjeklap' te doen.
*13. En we zijn natuurlijk niet het enige land dat vergrijst. Maar als je gezonder oud had kunnen worden was dat natuurlijk wel makkelijk geweest. Zie *8.
*14. Gelukkig hebben de kleinzonen Vermeend en van Boxtel ook nog een mening over hoe lang iemand mag leven met behoud van kwaliteit van leven.
*15. Rest de vraag of beide heren dit ook beschreven zouden hebben als ze een leven lang een simpel salaris hadden 'verdiend' en nu zo tegen de 60 waren geweest met hier en daar een slijtage-mankementje: oude politici in plaats van oud-politici.
*16. Heren, u belemmert mij in mijn opdracht. En dat neem ik u zeer kwalijk!
Als verpleegkundige heb ik namelijk een belofte afgelegd:

Ik beloof dat ik mijn beroep als verpleegkundige op een verantwoorde en betrouwbare wijze zal uitoefenen.
Dat betekent:
•dat ik zorgvragers goed zal verzorgen, hun lijden zal verlichten en hen zal helpen de best mogelijke kwaliteit van leven te realiseren
•dat ik de belangen van de zorgvragers centraal stel en bij de zorgverlening zoveel mogelijk rekening houd met hun opvattingen
•dat ik de zorgvragers geen schade zal toebrengen
•dat ik geheim houd wat mij in vertrouwen is verteld of wat mij ter kennis is gekomen en waarvan ik kan begrijpen dat het vertrouwelijk van aard is
•dat ik mijn eigen kennis en vaardigheden en die van collega's zal bevorderen
•dat ik de grenzen van mijn deskundigheid en verantwoordelijkheid erken
•dat ik mij inzet voor een goede samenwerking met andere zorgverleners
•dat ik mij, binnen het kader van mijn beroepsuitoefening, inzet voor de bevordering van de volksgezondheid en het welzijn van de samenleving
•dat ik het beroep van verpleegkundige/verzorgende* hoog houd
•dat ik de beroepscode van verpleegkundigen en verzorgenden als leidraad voor mijn handelen zal gebruiken
Dat beloof ik!

Ave! Morituri te salutant!



©Gavi Mensch
Nederland BV, 22-8-2010



Update juni 2014: Zie mijn tussen 2010 en 2014 geschreven Zorgblogs Het wordt alleen maar erger!

.

zaterdag 21 augustus 2010

We zijn er bijna

In Italië de Liga Norte, Forza Nova, AS en AN
In Hongarije de Jobbik partij
In Spanje Fuerza Nueva en een deel van de Partido Popular
In Oostenrijk de FPÖ
In Frankrijk Front National
In België het Vlaams Blok
In Duitsland de NDP en de PVU nu de Die Soziale Heimatpartei
In Denemarken de Volkpartij
In Noorwegen de Fremskrittspartiet
In de UK de BNP
In Roemenië de PRM
In Bulgarije Atakar
In Polen de Liga Prawicy Rzeczypospolitej
In Nederland Forza, Ton en NVU
En natuurlijk PVV-club, met vriendjes in Vlaanderen Frankrijk en USA.

Zomaar wat erg rechtse partijen om ons heen, waarbij het 'politiek' gezien  min of meer (en vaak meer méér dan min ) draait om een heftig soort nationalisme en een fikse afkeer van buitenlanders én van het sociale gedachtegoed.
Ik ben natuurlijk van 'net na de oorlog' en heb die schrik van de Tweede Wereldoorlog nog ergens in een gen zitten. Opgegroeid met de verschrikkelijke verhalen van de Holocaust die aan zoveel 'niet ariërs', joden, zigeuners, geestelijk en lichamelijk gehandicapten het leven heeft gekost. En bovenop die miljoenen ook nog eens de grote hoeveelheid mensen die ooit als een kind door een moeder voorzien zijn van een schone luier: de militairen en de doden door het oorlogsgeweld.

We zijn er bijna, we zijn bijna weer terug bij af, bijna weer in de tijd van toen, zo'n 75 jaar geleden. De geboortejaren van mijn ouders vallen in die periode. Jarenlang hebben ze de stiekeme opkomst van de extreem nationalistische partijen moeten ervaren, jarenlang tot na '45. En daarna is men begonnen met de wederopbouw van alles wat afgebroken was. Wederopbouw zoals in 'van de grond af optrekken', uit het niets. Jarenlang armoede, jarenlang alles op de bon. Vreselijk hard gewerkt, veel afgedragen. Veel bijgedragen en veel toegevoegd. Voor niks! Alles voor niks!

Want we zijn er bijna weer.
Ik moet me met hand en tand verzetten tegen de opkomst van het kwaad, de egocentriciteit, het racisme, het fascisme….
Tegen de domme zinloze haat; de domme haat die domme haat in de hand werkt.

Ik moet er iets aan doen en ik weet niet hoe!

En Niet alleen Europa zit vol met haatzaaiende egoïsten, Azië lust er ook wel pap van en kan met een gerust hart op de koffie bij de Amerikaanse Teaparty. Australië heeft zijn eigen extreme groeperingen net zoals Zuid Amerika. En in veel Afrikaanse republieken heerst de alleenheerser van het moment, bepaald geen sociaal denkende jongens.

Haat, voortkomend uit projectie van de eigen dagelijkse problemen, uit onwetendheid, uit jaloezie, uit domheid……
Het komt voort uit onvrede, terwijl men vaak niet echt iets te kort komt. Het komt voort uit een ander niets gunnen. Het komt voor in alle lagen van de bevolking met of zonder godsdienst achtergrond.

We laten het weer gebeuren, ons verstand staat blijkbaar op nul! Houden zo….?

We zijn er bijna.



©Gavi Mensch
Nederland BV, 21-8-2010





Update:  18-4-2013: VVD, PVV, SGP, 50Plus én PvdA = Rechts,ultra rechts, relirechts en oud rechts én nieuw rechts,   kortom we zijn er bijna.

Update 5 mei  2013: Ondertussen zijn  er al weer heel wat groeperingen bij, zoals de Gouden Dageraad in Griekenland en zelfs leden van de Spaanse regering met een verleden in de ultrarechtse Falange en Fuerza Nueva en  niet te vergeten, de ultrarechtse conservatieve bewegingen in Rusland en Frankrijk.

Update 28-9-2013: http://blogbedenkingen.skynetblogs.be/archive/2008/03/11/14-definierende-kenmerken-van-het-fascisme.html

Update  10-4-2014 
via Petra Kramer en Marcus Delano 
Plus Folkeparti (Denemarken)
Sverigedemokraterne. (Zweden)
UKIP (UK)
We zijn er :
Updates: december 2017
https://nos.nl/artikel/2208499-baudet-sprak-vijf-uur-met-amerikaanse-racist-jared-taylor.html

https://www.trouw.nl/democratie/links-dilemma-in-hongarije-demonstreren-met-de-rechtse-jobbik-~af80ace8/

https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2017/12/18/regering-met-extreemrechtse-fpoe-legt-de-eed-af-in-oostenrijk/


vrijdag 20 augustus 2010

Tellen. Gastcolumn van Chawwa Wijnberg

Tellen

Telt u als regel hoeveel vrouwen bijvoorbeeld in de regering zitten? In de formatie? Bij de grote salarissen? Zo’n meneer van het Rode Kruis bijvoorbeeld? Weet u hoeveel die meneer verdient? En wij maar gepresst worden om op hun rampenfonds te storten. Nou meneer, denk ik dan, als u nou 80% van uw salaris overmaakt op 555 valt eraan te denken. En reken maar dat hij dan nog veel meer dan modaal overhoudt.

Hoeveel vrouwen werken parttime in de zorg? Tegen welk salaris? Weet u dat? U houdt niet van cijfers? Het kan u niet schelen? Hoe komt het dat wij niet massaal in opstand komen?
Wij maar medelijden hebben met die vrouwen in boerka. Maar wij hebben niet eens in de gaten dat wíj in een ontwikkelingsland wonen, en als vrouwen opgesloten zitten in onmacht en ontwetendheid. Hij, de man bedoelt het goed. Is aardig. Werkt zo hard. Ja ja. Nou én? Doet u de hele dag niets anders dan flutromannetjes lezen?

Zelfs vrouwen met een universitaire studie gaan nog vaak parttime werken. En hij? Doet hij dat dan ook?
Als u al die mannetjes, geblondeerd of niet, ziet glimmen van genoegen bij de gedachte alleen al dat ze zullen gaan regeren, denkt u dan dat ze iets zullen doen aan de positie van de huidige goedopgeleide vrouw? Of aan de positie van laagopgeleide vrouwen in de zorg? Ha ha. Ze jengelen over hoofddoekjes. Maar sommige van die dames zijn hoger opgeleid dan deze kereltjes met hun gepoepoe. En democratisch? Wie, Wilders? Nee mevrouw, democratie heeft hij niet in zijn programma. Geert is de baas en geen tegenspraak. Is uw man ook Zo? Wegwezen dan. Hoofddoek om en studeren.

Maar om ergens te komen schijnen we te moeten opscheppen, hard roepen, concurreren, ellebogen gebruiken, hakje zetten, anderen laten struikelen, kortom een nepkerel worden. En laten we dat nou nèt niet willen. Hoe moet het dan. Wat doen jullie jonge vrouwen? Behalve laat kinderen krijgen om je carrière niet in gevaar te brengen en als je de kinderen hebt constant van hot naar her rennen en moe en moe en moe zijn.
En mijn generatie, wat doen wij? Boos zijn, nog steeds. Gefrustreerd zijn, nog steeds. Machteloos de pest in hebben. En ook dat helpt niet.

Wat voor wereld is dit? We moeten jong zijn, hoog opgeleid, jaren ervaring hebben en vol met botox gepropt worden bij de eerste rimpel. Kunnen concurreren met anorexiameisjes met geïmplanteerde grote borsten en glad gesnoeide kutjes. Niet zo slordig, mevrouwtje. Hoezo, laat hij zijn ballen ophijsen?

En vrouwen maar minder verdienen dan heren.Want dat vinden de machthebbers leuk. Macht is leuk. In welke wereld? Waar we vervuilen. Waar we aan oorlog verdienen. Waar we bij de verkeerde om geld bedelen. Ooit bedacht dat de rijke moslimlanden maar eens zelf hun arme natte broeders moeten redden van de honger, de overstroming, hun grote kindertal en de watersnoden? Waarom zou ‘het Westen’ dat moeten doen. Als Allah het wil moeten zijn volgelingen eens goed voor elkaar zorgen. Dan hoeven wij die hoofddoekmeisjes geen dure studies aan te bieden. Het is ze gegund, maar waarom niet in hun eigen cultuur.
Dan komen wij wel bij ze op vakantie en zij bij ons.

Gezellig. Tel uit je winst.


20-8-2010
© 2010 Chawwa Wijnberg. Alle rechten voorbehouden
chawwawijnberg.nl

dinsdag 10 augustus 2010

Zorgroverij

Ik klaag vaak over de exorbitante bedragen die uitgegeven worden in de zorgsector en jammerlijk genoeg gaat het altijd over de eindverantwoordelijken.

Verantwoordelijk ben je voor je bedrijf, als manager of bestuurder, als je je werk doet en daarvan alle aspecten meeneemt. In de zorg praten we dan onder meer over aankoop en inkoop, over inkomsten en over verdeling van budget, over HR en over onderhoud van materialen en locaties. Over overleg en klantenwerving. En over de salarissen van de managers en de raad van bestuur en de toezichthouders.

Ben ik nog iets vergeten?
Het zal best, het is al weer een tijdje geleden dat ik management studeerde en ik moet zeggen dat ik in de praktijk nooit veel heb terug gezien van wat ik destijds leerde. Die verantwoording voor het reilen en zeilen is me wel bijgebleven.

Maar vandaag de dag heeft elke zorginstelling een ludieke afdeling financieel beheer, met een manager, een afdeling inkoop, restauratie en catering met eigen manager, schoonmaak met manager, een technische dienst met manager een afdeling Human Resources met eigen manager, verzorgings en verplegingsdienst met locatiemanagers, stafmedewerkers, unitmanagers en zorgcoördinatoren. Die doen allemaal hun werk en leggen verantwoording af aan de zorgbestuurders, direct of indirect.

Cartoon René Krewinkel aka  KrewinkelKrijst


Ben ik hier nog iets vergeten? Vast wel!
Ik zie het al, het bedrijf, de instelling, wordt bevolkt door mensen die allemaal een zorgpremie betalen en belasting, geld dat geïnd wordt door de zorgverzekeraar en de overheid. Verder zijn mensen niet zo belangrijk in de zorgsector.
O ja, ik heb toch nog wat mensen gevonden: een groot deel van de geldschieters (in de wandelgangen ook wel cliënten of patiënten genoemd) worden persoonlijk verzorgd door een handje vol helpenden, verzorgenden, verpleegkundigen en (para)medici die op de loonlijst staan.



Leest u even mee terug?
De cliënten/patiënten betalen voor zorg, de zorgvrager worden verzorgd door het hierboven genoemde handje vol zorgverleners. Daar draaide het om, toch? Deze zorgverleners zorgen ervoor dat de patiënten en cliënten, wat hen betreft, krijgen waar ze voor betalen, zo werkt dat!
En wat blijkt? Dat deze twee groepen dus de inkomsten genereren. Vraag en aanbod. De een betaald en de ander ( die ook vast betaalt ) levert het product. Het werk levert geld op en het geld levert zorg op. Een simpele wet van commerciële uitwisseling. Ik koop en betaal en ik krijg daar iets voor terug.
Helaas is het dus niet waar. De patiënten/cliënten krijgen maar een kleine compensatie voor hun afdracht. Verzorging, verpleging, de dokter en de fysio, de logopedie en de psycholoog, om maar wat te noemen.
Ik kom als verpleegkundige maar even terug op wat verzorgenden, helpenden en verpleegkundigen 24/7 doen. De patiënt/cliënt waar voor zijn geld geven, net zoals op de markt of in het warenhuis. Met dat geld worden dus alle diensten betaald, helaas in de laatste plaats de directe diensten aan het bed, terwijl die zorgverleners daar wel hun best voor doen. Ze verdienen dus ook het geld voor de niet zorgverleners bij elkaar.

Even een klein voorbeeldje: minuten registratie ( gaat er gelukkig een beetje uit, maar is er nog steeds in de thuiszorg).
Globaal en even simpel uitgelegd komt het hier op neer:
Mevr. J. krijgt naar aanleiding van de ZZ ( geïndiceerde zorgzwaarte) 30 minuten zorg per dag, dat heeft een slimme vogel zo berekend. Verpleegkundige A en verzorgende B verdelen dat in respectievelijk 10 en 20 minuten. Om Mevrouw te kunnen helpen met douchen is de verzorgende al minstens 40 minuten kwijt. De wondbehandeling kan ook niet in 10 minuten en wordt dus om de dag gedaan. Mevrouw krijgt dus één douche beurt per week en een dag minder zorg. Haar medicatie wordt apart verrekend met de apotheek.

Nog een voorbeeldje:
Dhr. P ligt in een verpleeghuis op de afdeling psycho-geriatrie en krijgt daar behalve zorg ook eten en drinken en medicijnen (op naam en via de apotheek). Op een unit van 30 mensen lopen zes verzorgenden en helpenden en één persoon in de keuken,
Iedereen moet geholpen worden met wassen en aankleden en iedereen moet voor 10 uur zijn ontbijt hebben. Alle wonden moeten verbonden zijn, de medicijnen gedeeld en gegeven, de verdeling is dus 1 op 5, gedurende enkele uren. Er zijn verzorgenden die na de ochtendspits weg gaan en voor de avondspits komt er een nieuwe ploeg van één of twee voor enkele uren werken. Ook hier gaat Dhr. P. slechts één maal per week onder de douche, er is één douchedag voor elke patiënt.
30 patiënten eten geven met 6 man personeel betekent dat men 2 patiënten tegelijk probeert te helpen zodat ze de warme maaltijd nog enigszins warm naar binnen krijgen op de afgesproken tijd. Dat betekent dan weer dat men vroeg begint met het eten geven en laat eindigt. Tijdens de lunchpauze is er even geen werk, dan gaat het personeel de meegebrachte boterham eten, "ze zijn nooit op de afdeling en zitten altijd aan de koffie", hoor je dan. Eten doen ze weliswaar in hun eigen tijd, van een 8 urige werkdag wordt er maar 7,5 betaald. Wie niet tijdens dat halve uur gaat eten heeft pech gehad.

De verpleegkundige werkt alleen: 1op 250 patiënten en geeft ook nog eens de urgente verpleegkundige thuiszorg voor de zelfstandige units en verzorgingshuizen in de buurt, eigenlijk 1:500 dus.
De ziekenhuizen zijn een verhaal apart, daar wil ik het even niet over hebben.

Maar in het algemeen is het een duidelijke situatie: wie betaalt krijgt maar voor een klein deel van dat geld zorg. En wie zorgt, krijgt maar een bitter-klein salarisje.
En wie de verantwoording zogenaamd heeft gaat voor hij of zij naar huis gaat, nog even borrelen, slaat in het weekend zijn golfballetje of heeft haar wellness sessies. Dat kan makkelijk van het salaris dat ze "krijgen" en dat dus uiteindelijk verdiend "geworden" is door de "onderlaag" zoals dat heet in managers vakjargon.

De rest van het geld wordt opgeconsumeerd door alle bijkomende functies, die van de medewerkers van de "niet directe zorg afdelingen" en….jawel daar zijn ze dan de enorme hoeveelheid managers en bestuurders!
In een van mijn banen was het zo erg dat de verhoudingen als volgt lagen:
Verzorging verpleging en directe paramedische zorg 1 op 7 (cliënten),
Managers en coördinatoren 1 op 7 (medewerkers). Ondersteunend personeel (HR, facilitair, financiële administratie ed.): 1 op 10.

Er klopt dus geen hout van en de hele gezondheidszorg moet snel op de schop.
Patiënten worden maar matig verzorgd, hetgeen niet ligt aan de zorgverleners, die ook maar matig betaald worden (reden waarom er weinig zijn, de verantwoording voor al die mensenlevens komt niet tot uitdrukking in de vergoeding voor het gedane werk).

Er is een overvloed aan zuigers en graaiers, onverantwoordelijke verspillers die het door ons allen opgehoeste geld in eigen zak laten glijden en geen greintje gewetensnood hebben. Dit vind ik misschien nog wel erger dan mijn simpele salaris! Ze vinden allemaal dat ze recht hebben op de douchebeurten van Dhr. P. en Mevr. J.; hun pyjamadagen zal hen worst zijn, hadden ze maar niet ziek moeten worden of hadden ze maar door moeten leren, voor manager of zorgbestuurder.
Dan hadden ze nu niet in zo'n mensonterende situatie gezeten. Eigen schuld.

Nee, ze hebben geen tijd voor commentaarde zorgbestuurders; de (vette lease)auto met chauffeur (die ze ook al niet uit eigen zak betalen) staat te wachten om hen naar een meeting met collega graaiers te brengen in een duur hotel met zwembad en 6 gangen diners!
Het kan ook anders, ik weet het zeker!
De bestaande zorgnota's moeten leeg geschud en in de vuilnisbak en er moet een geheel nieuw beleid komen.
Er zijn geen links of rechts zieken, er zijn alleen zieke en zorgbehoevende menschen, die betalen voor zorg en die ook moeten kunnen krijgen.

Nog even dit ter illustratie: een zeer kleine bloemlezing uit artikeltjes van de Volkskrant, het AD, Zorgvisie en Zorg en Welzijn:
-----Uit het jaarverslag van het CAK blijkt dat op 1 oktober 2009 directeur Marja van Goudzwaard is ontslagen. Zij krijgt een ontslag vergoeding van in totaal 875.000 euro.-----

-----Directeur Filia Kramp van Thuiszorg Groningen wil met de sponsoring laten zien dat haar organisatie er weer is. Thuiszorg Groningen maakte de afgelopen jaren zware tijden mee met het faillissement van moederbedrijf Meavita en een dreigende opsplitsing.-----

-----Omdat Corine Houtzagers tot 1 juli 2010 op de loonlijst van WWZ staat in verband met haar contractuele opzegtermijn, komt de vergoeding hoger uit. Gecombineerd met de reservering voor af te dragen sociale lasten inclusief een eindheffingregeling voor vervroegde uittreding, komt de vergoeding op 410.000 euro uit.-----

-----Het Albert Schweitzer ziekenhuis in Dordrecht moet de vertrokken zorgmanager Adri van den Berg jaarlijks ruim 215.000 euro betalen terwijl hij er niet meer werkt. Van den Berg aankondigde aan vrijwillig te willen opstappen na een ruzie in de leiding van het ziekenhuis. Het totaalbedrag kan oplopen tot 1,2 miljoen euro voor “de zorgmanager wiens functioneren nadrukkelijk ter discussie stond”-----

-----De salarissen van de bestuursleden van het Admiraal de Ruyterziekenhuis (ADRZ). Bestuurders Pieter Vierhout en Bert Vos kostten het ziekenhuis in 2009 respectievelijk 367.162 en 384.982 euro.-----
cartoon Peter van de Wiel 

Het advies aan bestuurders lijkt te zijn: Bedenk van te voren welke zorg u gaat besturen, het kan zomaar een ton verschil uitmaken.




Deze zorgroverij moet nu echt stoppen!





Ik ga de discussie aan met iedereen die wat zinnigs te zeggen of te vragen heeft.
Hieronder is plaats maar het mag ook via de email: gavimensch@hotmail.com.




Update: 5-12-2012 De cartoons van KrewinkelKrijst en Peter van de Wiel

Update: 7 jaar later 24-10-2017: https://www.limburger.nl/cnt/dmf20170611_00041777/veel-zorgbestuurders-nog-boven-norm-van-181-000-euro


© Gavi Mensch
Nederland BV, 10-8-2010

vrijdag 6 augustus 2010

Als mannen konden bloeden

Even ter verduidelijking van mijn schrijfsels over mannetjespolitiek, ik heb geen hekel aan mannen;-))
Maar er is, en dat heb ik al eerder geschreven, een wezenlijk verschil in opvatting over het leven en de verantwoordelijkheid voor dat leven dat wij, vrouwen, creëren.

Mijn vriendin Chawwa Wijnberg schreef daarover het volgende gedicht:


Als mannen zouden bloeden


als mannen zouden bloeden
hoe groot en imposant het maandverband
in de toiletten extra ruimte
en stickers op de autoramen
niet passeren – kramp

als mannen kinderen zouden baren
dan was de pil verguld
baby’s huilden door de intercom van directeuren
en secretaressen, die luiers moesten wassen,
werden geselecteerd op het criterium geduld

als mannen kinderen moesten zogen
hadden ze dan tijd voor oorlog en geweld
zouden ze nog zoveel vergaderen en zeuren
ja zeuren blijft hetzelfde, ze zouden zeggen
nee mens geen oorlog nu – ik ben ongesteld

Chawwa Wijnberg




Alle rechten voorbehouden
Uit: Aan mij is niets te zien, Furie, Amsterdam, 1989
http://www.chawwawijnberg.nl/




© Gavi Mensch
Maasticht, 6-8-2010

Mannetjespolitiek 4

Het wordt met de dag gekker. De dagen van absolute mannetjespolitiek zijn aangebroken, de meesten mogen niet meer met geweertjes spelen en nu zijn ze aan het risken geslagen. Ik lees en hoor en huiver. Wat moet ik hierover schrijven? Het is te erg voor woorden eigenlijk maar ik ga het toch proberen.

Ik heb van de week een poging gedaan om het uit te leggen aan een journaliste in Spanje waar ik af en toe mee mail. Ik lees haar goede blogs en zij leest mijn slechte (het verschil tussen een professional en een amateur) en verder stuur ik vertalingen van mijn schrijfsels per mail. Ik hoopte dat ze zou kunnen begrijpen wat hier gaande is, maar ik kreeg wel drie mailtjes met vragen; onze berichtgeving naar het buitenland is gelukkig dusdanig slecht dat ze het daar net zo min begrijpen als wij hier.

Gelukkig snappen ze niet dat als de VVD één zetel meer heeft dan de PvdA en dat de pvv ( ik weiger dat met hoofdletters te schrijven, het is namelijk geen democratische partij, maar slechts een democratisch gekozen eenmansclub met fans) aardig wat stemmen heeft gekregen, dat het volgende nu gebeurt:
VVD mannetje gaat regeren met het CDA mannetje ( verliezer en veroorzaker van de vervroegde verkiezingen) in een minderheidskabinet en daarvoor gebruiken ze de gedoogsteun van de xenofobe ultrarechtse partij ( type teapartyfriend) van het pvv mannetje, die uiteindelijk de dienst uit gaat maken omdat de VVD en het CDA zonder die partij geen enkel voorstel door de kamer krijgen.

Vraagt mijn Spaanse journaliste, nadat ze bekomen is van de schrik eerst en een wat cynisch lachje daarna, waarom die partij niet gewoon in de regering gaat?
Moet ik haar antwoorden dat het ene mannetje van die eenmanspartij al niet capabel is en er ook geen capabele mensen in zijn clubje zitten die een ministerspost zouden kunnen dragen.
Krijg ik een mailtje terug net alleen maar "jajajajajajajajajajajajajajaja " (vertaling: hahahahahahahahahahaha).

Het schaamrood staat me op de kaken, ze heeft hartstikke gelijk dat ze me uitlacht. Ik heb haar heel vaak gevraagd hoe het kon, dat Franco-aanhangers nog steeds in rechtse kabinetten zitting konden nemen en daar moest zíj haar schouders ophalen en haar ogen neerslaan.
Natuurlijk is ze gaan zoeken naar pvv en in haar volgende mailtje stond een opsomming als: het mannetje van het fitnagedoe, van de teapartyconnectie, die van de rechtszaak die hem nog te wachten staat wegens aanzetten tot haat?
Die ja!

Ik heb nu maar tegen haar gezegd dat ik even op vakantie ben.
Dat is een leugen en het spijt me. Maar ik kan dit verhaal over gedoogregeringen even niet meer uitleggen.
Krijg ik net een mailtje van haar waarin ze me prettige vakantie wenst en sterkte, dat het jammer is dat Nederland van voorbeeld terug gezakt is naar voorbeeld-van-hoe-het-niet-moet en dat als we eens beginnen om al die mannetjes te vervangen door vrouwen het misschien nog wat wordt in de toekomst. Of in ieder geval de helft, zoals in Spanje.

Ik heb alleen een zure smiley…. :-((…. terug gestuurd met slechts enkele regels daaronder:
"Bedankt voor de suggestie van minstens de helft vrouwen in het kabinet!
Helaas, mijn land is in staat van morele ontbinding en het stinkt!
Jij ook lekkere vakantie!"






© Gavi Mensch
Nederland BV, 6-8-2010.