Eerste les voor het dansen van Sevillana's: de handen.

.

Tussen jonge moeders is soms een strijd gaande met betrekking tot de leerprocessen van hun kroost: "Die van mij kan dit al".
Het is natuurlijk gewoon een uiting van gezonde oudertrots en het stimuleert de kinderen om dingen te leren met behulp van de ouders.
Oma's zoals ik hebben dat ook wel gedaan, ik was niet zo bezig met die "strijd", wel met de stimulans. Mijn kinderen waren al vroeg zindelijk bijvoorbeeld.  iets waar men nu van zegt dat het niet goed is, het zal me worst zijn! Ik heb heel veel geld uitgespaard door mijn kinderen op een vrolijke manier te leren dat je plast op het potje, een paar minuten meerdere keren per dag, zingend! Hen de hemel in prijzend als het lukte en blijven lachen als het niet lukte.
Maar hoe je het ook draait of keert, sommige dingen kun je niet (aan)leren, die zitten in de genen.

Mijn kleindochter is voor 75% opgebouwd uit Spaans genetisch materiaal.

Toen ik als jonge griet voor het eerst in Spanje ging wonen, verbaasde ik me over al die jonge kinderen met die beweeglijke handjes.
Toen ik leerde om Sevillana's te dansen, werd mij verteld dat de pasjes niet zo belangrijk zijn, de handen vertellen het verhaal.
Het bijzondere van die kinderhandjes werd me toen duidelijk. Ik heb lang moeten oefenen, mijn kleindochter heeft dat meegekregen.
Spanjaarden spreken nu eenmaal veel meer met hun handen.

Jaren later toen ik terug was in Nederland en Spaanse les gaf aan de Volksuniversiteit, was de gebarentaal het eerste dat ik mijn leerlingen aanleerde, voor bijna elk woord is een handbeweging. Als je je handen niet mee kunt laten praten, wordt het communiceren in het Spaans al een stuk moeilijker.

Voor de liefhebbers, hieronder een link voor de eerste les van de cursus Sevillana's dansen: het bewegen van de handen.

http://www.youtube.com/watch?v=wTxq-R1n0IM

Mijn kleindochter wordt tweetalig opgevoed, ze heeft die ingebakken gebarentaal voorlopig nog hard nodig. En het gaat haar goed af
De pasjes zijn in de maak….maar dat duurt nog even, eerst lopen!

http://www.youtube.com/watch?v=2TRzagpHiKw


Het temperamentje van de jongedame is 100% van twee kanten aangeboren.





©Gavi Mensch
Maastricht 20-7-2011


All rights reserved 2011

Schrijfsel over en van Uitslag met verpleeg-kundig commentaar van Ineke Wolf

.

Het is zomer, het is warm ondanks de regenachtige dagen en veel van mijn patiënten lijden onder Uitslag. Ze hebben ook wel smetplekken, onder borsten, tussen billen, onder de buik en in de liezen. En als dat niet goed behandeld word zie je daar Uitslag ontstaan. Het jeukt vreselijk en mijn patiënten worden er nog zieker van dan ze al waren. Uitslag moet dus met de grootste spoed behandeld worden.

Even over het superdomme hersenspinsel van Uitslag, Sabine, iets gristelijks met een nominatie voor topmodel van het CDA (lees dom met de goede maten). Ik laat iedereen maar even meegenieten van haar blogje dat ik via de nieuwsbrief van Zorg en Welzijn toegestuurd kreeg.

Zit u stevig? Daar komt ie……

De waardevolle samenleving door Sabine Uitslag


Iets doen voor een ander: is dat waardevol of kost het vooral tijd? Laatst was ik in het weekend een ontbijtje aan het klaar maken voor mezelf en m’n lief en ik vroeg me af: ben ik nu aan het mantelzorgen? Wat is eigenlijk de definitie van mantelzorg? Want wat is ‘normale zorg’ voor een ander en wat is extra? Is dat dan niet voor iedereen anders? Dat zijn zo van die vragen die me de hele week kunnen bezighouden.

Wat ik overal lees en hoor is dat de groep mantelzorgers heel groot is en dat ze het enorm zwaar hebben. Maar hoe ging dat ‘vroeger’ dan? Was het, toen er nog geen computer, skype, robot-stofzuiger en wasmachine was, dan niet nog veel zwaarder?

En wie is dan die mantelzorger? Als jij je oude vader helpt met de steunkousen en je kookt zijn potje (gewoon wat extra’s van wat jezelf kookt voor je gezin of jezelf), is dat dan mantelzorg? Valt daar dan ook het bezoekje op zaterdag of zondag onder? Of valt dat gewoon onder de noemer ‘gezelligheid’? Is een moeder die een baby voor de derde keer in een nacht uit bed haalt om te verzorgen een mantelzorger? De baby is immers zeer kwetsbaar en afhankelijk. Als moeder kan je moeilijk na drie keer uit bed te zijn gegaan zeggen: nee, nu is de maat vol, ik raak totaal overbelast, ik bel de thuiszorg! Als ik die vraag wel eens stel, vragen moeders me of het wel goed met me gaat.

Inmiddels ben ik in mijn speurtocht wel wat wijzer geworden. Mijn conclusie is dat we mantelzorg tegenwoordig kwantificeren en daarmee wordt datgene wat altijd vanzelfsprekend was opeens iets waar eisen en verwachtingen aan worden gesteld. Maar mijn boodschap is dat het juist hartstikke waardevol is als je de yogales moet afzeggen omdat je gaat koken voor een doodzieke vriendin. Veel mensen hebben het zo nog niet bekeken. Je bent waardevol als mens als je voor niets iets doet voor een ander. Dan is je zoon, je buurman of moeder van onschatbare waarde, die absoluut niet te kwantificeren is!

Sabine Uitslag (1973) is sinds 2008 lid van de Tweede Kamerfractie voor het CDA. Zij houdt zich bezig met zorgbeleid (verpleeghuizen, Wmo, Awbz), alcohol- en drugsbeleid en jeugdbeleid. Zij werkte onder meer als verpleegkundige, docent en kwaliteitscoördinator in de zorg.


18-7-2011 Gepubliceerd in o.a. de nieuwsbrief van "Zorg en Zekerheid"

Ik heb nu ook Uitslag! En ik ben niet de enige, de ca. 170 reacties op het blogje zijn daarvan het vrolijke bewijs.

Mijn vriendin, collega verpleegkundige en ex-mantelzorgster Ineke Wolf doet hieronder via tweets nog even een korte samenvatting, genummerd van 20 tot en met 1 ( onderaan beginnen dus, Sabine, ik zeg het er maar even bij voor alle Zorg en Zekerheid)

20 Geen wonder dat @SabineUitslag afzeggen van yogales verwart met #mantelzorg Ze heeft zich niet verdiept in de materie #PolitiekVanVandaag

19 #mantelzorg gaat verder daar waar “iets voor een ander doen” ophoudt. @SabineUitslag lijkt daar nog geen ervaring mee te hebben opgedaan

18 En met bit.ly/oqX8DG liet @SabineUitslag dan ook zien totaal niet te weten wat #mantelzorg dan wel is.

17 Het gaat ook al niet om ‘t bezoeken van je bejaarde familieleden. Kortom ‘t gaat helemaal niet om de voorbeelden die @SabineUitslag noemde.

16 Het gaat dus niet om ‘t maken van een ontbijt voor je lief en het gaat niet om de gebruikelijke zorg voor kids @SabineUitslag #mantelzorg

15 Die ong. 2,6 miljoen mensen houden dat 3 maanden tot vele jaren vol @SabineUitslag #mantelzorg #PolitiekVanVandaag

14 +/- 2,6 miljoen mensen zorgen langere tijd intensief voor zieke/gehandicapte familieleden of vrienden. @SabineUitslag #mantelzorg

13 Heeft iemand minder zorg nodig @SabineUitslag ? Dan heet dat gebruikelijke zorg. Aldus de @Rijksoverheid bit.ly/ps8tFV #mantelzorg

12 Bij #mantelzorg duurt de verzorging meer dan 8 uur per week of langer dan 3 maanden achtereen. @SabineUitslag

11 >> een persoonlijke band heeft met degene voor wie hij of zij zorgt. @SabineUitslag #mantelzorg #PolitiekVanVandaag

10 >> @SabineUitslag Een #mantelzorger is geen beroepsmatige zorgverlener, maar geeft zorg omdat hij of zij >>

9 @SabineUitslag #mantelzorg is onbetaalde zorg voor zieke familieleden of vrienden. Het gaat om intensieve zorg voor langere tijd >>

8 Wanneer @SabineUitslag haar huiswerk had gedaan dan wist ze hoe het zat. #mantelzorg #PolitiekVanVandaag bit.ly/oqX8DG

7 >> dat je toch ook geen #thuiszorg gaat bellen wanneer de baby 3 x per nacht huilend wakker wordt #mantelzorg @SabineUitslag

6 @SabineUitslag vraagt zich vreemd genoeg, verbaasd af hoe het komt dat moeders vragen of het wel goed met haar gaat wanneer ze zegt >>

5 Volgens oude rolpatronen vraagt @SabineUitslag zich ook af of een moeder die uit bed gaat voor de huilende baby ook #mantelzorger is

4 In het weekeinde bij je oude vader op bezoek gaan, is dat #mantelzorg vraagt @SabineUitslag zich ook af #PolitiekVanVandaag

3 Wat is normale zorg en wat is extra? Is dat niet voor iedereen anders? Dat zijn vragen die @SabineUitslag bezighouden #mantelzorg

2 Ontbijt maken voor mezelf en m’n lief, ben ik nu aan het mantelzorgen? vraagt @SabineUitslag zich af #PolitiekVanVandaag #mantelzorg

1 Onvoorstelbaar dat @SabineUitslag niet weet waar ze over schrijft bit.ly/oqX8DG #mantelzorg #PolitiekVanVandaag

Aldus Ineke Wolf.
Met dank!

De andere foto moet men zelf maar opzoeken, ik wil hem niet op mijn blog. Vanwege de Uitslag!

Godzijdank werkt ze niet meer in de zorg; in de Tweede Kamer kan ze alleen kwaad als ze tegen de zorg werkt maar na dit blogje heb ik het idee dat ze daar alleen mag zitten. Zo dom kunnen echte Volksvertegenwoordigers toch niet zijn?
Of wel?
 
 
©Gavi Mensch
Nederland BV, 19-7-2011.
 
.

Communiebroekje

.


Hij is wel oud, maar zo oud nog niet.
Wel is hij heel zijn leven veel en vaak ziek geweest.
Hij en zijn enig overgebleven zoon en schoondochter tellen zachtjes zijn laatste dagen. Ze zijn bij hem, dag en nacht. Zijn dochter en vrouw zijn al overleden. Verder heeft hij niemand meer. Hij is moe en de motor wil niet meer.

Ik kom om hem te verzorgen, maar dat wil hij niet, eten ook niet en drinken amper. Hij versterft langzaam. En hij heeft pijn.
Ik probeer een angst weg te halen bij de zoon en schoondochter: ook al gaat hij door de pijnmedicatie waarschijnlijk sneller achteruit, wordt de kwaliteit van zijn laatste dagen beter. Pijn is een nare verstoring in het toch bijzondere sterfproces.
De schoondochter gaat daarover met de huisarts bellen.

De volgende dag kom ik weer, ik ben opgeroepen. Ik laat de cliënt waar ik mee bezig ben in handen van een collega en ga erheen. Ik moet pijnmedicatie spuiten, de huisarts heeft ruim pijnbestrijding voorgeschreven. Ik trek het ampulletje op, zet de naald schuin in zijn broodmagere arm en spuit langzaam. Ik wrijf het bultje zachtjes weg, zachtjes, het is een dun vel met botjes eronder.

Als ik klaar ben vraag ik of hij een beetje opgefrist wil worden, een schoon broekje aan of iets anders. Hij ligt alleen in het broekje, zijn huid doet ook pijn. Dan grijnst hij naar mij en zegt, wijzend op het wegwerpbroekje met de roesjes van elastiek aan de benen en zegt: "Mooi hè, een communiebroekje".

Verbaasd kijken we elkaar aan en lachen. Zoveel humor aan het eind duidt volgens mij op het gehad hebben van een bijzonder leven. Humor om de dood te plagen.

Als ik de verrichtingen genoteerd heb, grinnik ik nog even na met de schoondochter, het breekt voor hen ook de spanning even en geeft de zwaarte van alles even iets lichts.

Voordat ik wegga loop ik nog even de slaapkamer in om afscheid te nemen.
Hij zit gesteund door zijn zoon op de rand van het bed, de hoofden vlak naast elkaar.
De gelaatstrekken zijn exact hetzelfde, ik grap iets over afdrukjes van één negatief en beiden lachen.
De lach is ook in beider ogen, een guitige lach en de vier omhoog gekrulde mondhoeken lijken even op vrolijk kabbelende golfjes in een meer vol tranen.

©Gavi Mensch
Maastricht, 13-7-2011


Opgetekend voor mijn Dagboek: Hinkend tussen twee gedachten
©Foto Gavi Mensch All right reserved 2011

.

Brief aan Minister Schippers

.

Geachte mevrouw Schippers,

Het geachte blijft, ik heb dat zo geleerd, ook al acht ik u voornamelijk slecht geïnformeerd. U bent Minister van Volksgezondheid geworden simpelweg omdat er te weinig vrouwen in het kabinet zaten? Heeft u ooit iets begrepen van de situatie bij de patiënten/ cliënten? Nee?
En als ik nu eens een ander scenario schrijf?

Charlotte, 47 jaar oud, afgestudeerd en werkend. Altijd last gehad van PMS, geen echt licht op school, slechte concentratie door verstoring van de hormoonhuishouding. Het gebruik van de pil (nu uit het basispakket) verbetert de situatie enigszins. Gaat, omdat ze toch iets moet, iets studeren. Trouwt als ze 31 is.

Na het eerste kind krijgt ze een post natale depressie, vecht er tegen maar verliest die strijd telkens weer; ze blijft depressief. Haar sociale kring wordt kleiner. Psychiaters en psychologen (nu vrijwel onbereik- en onbetaalbaar) weten geen raad met haar situatie, wijten het aan een traumatische ervaring in haar jeugd. Charlotte tobt jaar in, jaar uit. De medicatie heeft veel bijwerkingen, ze wordt dikker en slomer, verwaarloost zichzelf en anderen. Ze wordt opgenomen als ze zegt een einde aan haar leven te willen maken omdat ze niet alleen zichzelf maar vooral anderen, haar dochter en haar man, tot last is.

Na een half jaar wordt ze, ingesteld op nieuwe medicijnen (de goedkope) naar huis gestuurd. De medicatie neemt elke mogelijke emotie weg en als een slap slablaadje ligt ze de hele dag op de bank of op bed. Ze krijgt een begeleider via het Riagg waar ze niets aan heeft, later een PGB waarmee haar man hulp inhuurt voor het huishouden en de dagelijkse zorg voor Charlotte en haar dochter. Haar man doet wat hij kan, maar rooit het niet altijd. De puberdochter doet ook haar best, maar is eigenlijk liever niet thuis, er is weinig.

Charlotte zakt steeds verder weg, opname is onmogelijk, er is geen echte noodzaak, zegt men en de wachtlijsten zijn erg lang. Ze wordt 's morgens geholpen met douchen, middags komt de huishoudelijke hulp. Om zeven uur gaat ze naar bed. Ze kwijlt van de medicatie,

En nu?
Nu is het PGB ook weggevallen en dochter en man worden aangemerkt, zonder iets te vragen, als mantelzorgers. Er komt een huishoudelijke hulp, indicatie: twee uur per week. En in het kader van een project Specialistische Psychiatrische begeleiding iemand gedurende 4 uur per jaar. De thuiszorg komt twee maal een half uur per dag.

Charlotte overleeft het niet. Ze valt van de trap. Ze wordt 's avonds gevonden door de dochter; traumatisch; als mantelzorger had ze thuis moeten zijn.

Het had zomaar uw eigen leven kunnen zijn, mevrouw Schippers.

De gezondheidszorg heeft niet zoveel meer van doen met gezondheid en met zorg nog veel minder. Charlotte kost een X bedrag per jaar, dat X bedrag is er niet? Ik weiger om dat te geloven. Het X bedrag is alleen niet waar het zijn moet, dat is het!

Ik wens ú een ander leven toe!

Gavi Mensch, verpleegkundige.
Juni 2011

 
 
©Gavi Mensch
 
Brief eerder  geplaats op de site van PSY: http://urly.nl/2a0  in het kader van de schrijfwedstrijd 'Brieven aan  de Minister'.
 


Update18-12-2014: Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik Schippers en Co niets anders dan ellende toewens, geheel tegen mijn gewoonte in. Helaas het is niet anders.
 
.

Bloemkoolsoep met kikkererwten. 1

.

Toen ik klein was werd er zelden eten weggegooid, veel werd hergebruikt en zo ontstonden bij ons thuis de maaltijdsoepen. Ik gooi nog steeds zelden eten weg en bovendien vind ik maaltijdsoepen makkelijk  klaar te maken, lekker en voedzaam en je kunt er veel fantasie in kwijt.

Als de bloemkool heel groot was, aten we thuis de volgende dag bloemkoolsoep. We, dat wil zeggen mijn vader en moeder en ik, mijn broertjes hielden er niet zo van.
Gekookte bloemkool kun je slecht bewaren; ook al doe je het in een goed afgesloten bakje, het blijft ruiken. Ook nu maak ik er nog soep van, zij het iets anders dan die van thuis.
Speciaal voor diegenen die steeds vaker een hekel krijgen aan het voorgestelde 'Nederland voor Nederlanders' een multiculti variatie op de bloemkoolsoep van vroeger:

Ik gebruik voor bloemkoolsoep met kikkererwten :
1 grote bloemkool
2 blokjes kippen- of groentebouillon
1literblik kikkererwten (of verse: 12 uur weken, gaar koken, goed afschuimen)
2 sjalotjes, gesnipperd
2 teentjes knoflook, fijngesneden of grof geperst
200ml. kokosmelk (ingedikte)
1 volle eetlepel pittige kerrie
1 afgestreken eetlepel Ras el Hanout (Marokkaanse kruidenmix)
2 á 3 eetlepels olijfolie
4 blaadjes verse mint, gehakt
peper en zout.

Voor een maaltijdsoep kun je een extra grote bloemkool nemen, goed gewassen en in stukken snijden, ook de stukken stronk zijn welkom voor de soep. Ik verhit ongeveer 2 liter water en als het kookt doe ik de bloemkool erin, met een pietseltje zout. Zodra de bloemkool 'al dente' is, haal ik er voor mijzelf enkele roosjes uit, voor het avondeten.

Natuurlijk giet ik de bloemkool niet af, het kookvocht is de basis van mijn soep. Ik doe er wat kippenbouillon bij, van te voren getrokken van een stukje kipfilet, dat ik ook voor mijn avondmaal bewaar.
Bij gebrek aan verse kip zijn 2 blokjes kippenbouillon ook prima natuurlijk. Voor strikte vegetariërs gebruik ik 2 blokjes groentebouillon. Ik denk sowieso dat mijn soep zelfs in de buurt van Halal en Kosjer komt!

Verwarm de olijfolie en fruit de gesnipperde sjalotjes, voeg de knoflook en de kerrie samen toe en bak het geheel kort maar krachtig. Van te lang bakken wordt knoflook te donker en bitter, kerrie krijgt pas smaak als het even gebakken is. Voeg de Ras el Hanoud kruiden toe en direct daarna de uitgelekte kikkererwten. Roer het pakje kokosmelk er door en voeg wat van het groentenat bij. Een paar minuten zachtjes door laten pruttelen.
Prak ondertussen de bloemkool in de pan met bouillon en voeg daarna het mengsel met de kikkererwten al roerend toe, 5 minuten laten koken. Maak op smaak met zout en peper.

Voor iets dikkere soep kun je ook puree maken van de helft van de kikkererwten met wat bouillon (met de staafmixer) en die weer bij de soep voegen.

Ik serveer de soep met liefde en heet, en zo wordt ie ook gegeten, met wat gehakte mintblaadjes en een stuk warm naanbrood.

Alles wat je nodig hebt zit in deze soep: vezels, proteïnen, vetten en wat koolhydraten, van de vitaminen blijft redelijk wat bewaard als je de groenten kookt met een deksel op de pan. (zegt men). Kokosmelk heeft veel minder calorieën dan kookroom.
Het is een maaltijdsoep light, vegetarisch en lactosevrij, genoeg voor 4 personen
Totale bereidingstijd: 30 minuten en goed in te vriezen.

Voor kinderen kun je iets minder kruiden gebruiken,
maar de ervaring leert dat kinderen gek zijn op de smaak van kerrie,
als je hen er maar jong genoeg aan laat wennen.
Mijn kleindochter is er gek op!

Wat ik doe met het stukje kipfilet en de geredde bloemkoolroosjes vertel ik een andere keer.



© Gavi Mensch
8-7-2011

 
.