Alphonse Scaf viert verjaardag als stalker en smaadkrabbelaar

Alphonse Scaf (72) uit Maastricht viert zijn eerste verjaardag (ws ook qua verstand) als mijn stalker en smaadkrabbelaar.  

Ook namens degenen die mijn achternaam dragen hebben wij, mijn kinderen en ik, alvast een krans laten maken met als opschrift: met dank voor de bedreigingen en het onmogelijk maken van ons leven???". De geleden schade wordt op de lasteraar verhaald.

Wat de onnozele minkukel er in dit jaar heeft uitgegooid is meer dan een beerput vol. Zelfs het onbeschofte peroxideding doet het hem niet na.
De politie neemt braaf notitie van alles wat ik aandraag. En ondertussen ben ik bezig met legale manieren om zo'n mies mannetje van de sociale media af te krijgen. Op de asociale media kan hij verder zijn gang gaan. Ik beveel hem van harte aan bij de roze Khmer. Als pathologisch leugenaar is hij in staat om bij een tweet over misbruik van kinderen een verhaal bij elkaar te schrapen en dat te produceren in zijn haatblogjes. Daarvoor gebruikt hij er vier, verschillende!  Contracteren die haatschrijver zou ik zeggen, maar niet meer op de sociale media. 

Aanleiding was dit blogje over een gebeurtenis in Maastricht: http://gavimensch.blogspot.nl/2012/09/tegoedbon-van-leers.html 

Het aan Leers komen wat funest. 

Verder had ik geen boodschap aan zijn uitleg over wat hij het schandelijke zionisme noemt. Ook dat werd me zeer kwalijk genomen. 

Na meer dan een half jaar negeren van zijn haattweets en schaamteloze zwartmakerij heb ik hem een blog gestuurd: http://gavimensch.blogspot.nl/2013/05/bevrijdingscadeau-laatste-update.html

Hij begreep er niets van, hij was immers een slachtoffer ook al weet niemand waarvan. 

Het feit dat hij iedereen die niet naar hem luistert nazi, racist, fascist of pvv-er noemt heeft daar vast NIETS mee te maken.

Het schrijven van blog ten behoeve van een lesbrief voor mijn collega's in de thuiszorg over de benadering van NPS-patiënten (narcisten) en pathologische leugenaars heeft hij op zichzelf betrokken. Wie de schoen past trekt hem aan. 

Veel van zijn gedragingen heb ik dan ook kunnen gebruiken voor mijn syllabus. En slechts opmerken dat ik nooit of te nimmer zoveel tijd in dit soort zaken zou steken ten bate van een stalkertje.

Verder  blijkt dat  op Google Search  o.a. mijn dochter tussen de rommel van die Scaf te staan.  Dat is het resultaat van het verspreiden van mijn familienaam door Scaf.  Het pseudoniem gebruik ik al jaren om anderen( familie, patiënten) met dezelfde achternaam niet te belasten met eventueel commentaar op mijn blogs. 
Scaf  heeft ook foto's, blogs met copyright en andere zaken zonder toestemming overgenomen en vervalst of mee geplagieerd.  Elke maand dat we schade ondervinden door het niet kunnen doen van werkzaamheden  worden op de smaadschrijver verhaald. Dat kan aardig oplopen.  Ik vrees dan ook dat iemands pensioentje er meer op achteruit gaat dan Leers voor ogen had.

Dit blogje is alleen ter informatie en om zijn negatieve Google-aandeel mee op te schroeven.  het moet wel in balans blijven. Hopelijk horen we alleen nog van hem via zijn advocaat of de rechter met een internet verbod voor deze haatzaaier met zijn vele fakeaccounts. Zijn pogingen om samen met zijn gelijkgestemde maten ongeveer 160 mensen van twitter te verwijderen gaan niet lukken.  Zijn totale verdwijning van Internet zou de sociale media goed doen.

Amen

©Gavi Mensch 

Maastricht, 25-9-2013

All rights reserved 2013

Drietig

"Oma, huil je?" vraagt Blanca die naast me aan mijn bureau zit te tekenen terwijl ik mail lees. Ik merk dat er weer zo'n rot traan over mijn wang biggelt. Wanneer stoppen die zenuwuiteinden nu eens met kortsluiting maken?

"Zomaar een domme traan", zeg ik met een rare glimlach en ze trapt daar dan ook niet in.

"Ben je drietig?" vraagt ze dan en terwijl ze haar handje op mijn arm legt rolt er nog een en nog een, onstuitbaar. Nu snuit ik mijn neus en glimlach."Ja, liefje ik ben een beetje verdrietig maar niet heel erg."

 "Waarom ben je drietig Oma?" vraagt ze dan met een klein stemmetje.

Het is zo ver, de waarom fase is begonnen en alles vereist uitleg. Niet zo makkelijk dus. Ik vertel haar dat ik soms moe ben en me net zoals zij soms verdrietig voel en een beetje alleen. 

Op dat moment kwam er een bekend nummer op de radio, Sinatra, waar hij van gezegd had dat hij er geen fan van was. Er rolt nog een ongewenste traan en ik veeg hem snel weg.

Ze kijkt me aan en vraagt of ik geen kusjes krijg van Opa G. En gelijk daar achteraan dat ze wel met Opa naar de dierentuin wil. Ze heeft het allemaal onthouden

Ik realiseer me nu weer hoe slim en snel ze is. En hoe oplettend! En empathisch!

"Ja, hoor ik krijg wel kusjes van Opa G", zei ik, "heel veel zelfs. Maar nu is hij er even niet, hij is weg met het vliegtuig om te werken. Als hij terug is gaan we naar de dierentuin".

Daar is ze tevreden mee, mijn ogen zijn weer droog en ik zet haar aan mijn ezel zodat ze kan schilderen. Ze is una artista.

Óscar heeft alles vanaf de poef zitten bekijken. Als ik weer ga zitten komt hij naar me toe gehobbeld en legt zijn hoofdje op mijn schoot en blijft even zo stil liggen. Dan krijg ik een big smile en gaat hij 'ook' zijn poppen troosten.

Zojuist zijn ze opgehaald. Terwijl ze wegfietsen, werpt mijn driejarige kleindochter me nog een kushandje toe en roept: "Niet meer huilen hoor Oma……."

Uit mijn dagboek: Hinkend tussen twee gedachten©

14-8-2013

©Gavi Mensch

Maastricht, 24-9-2013

Vrouwen, eis een condoom!

Het gebruik van condooms blijft noodzaak; het niet gebruiken van condooms is niet stoer maar stom. Vrouwen zouden zichzelf beter moeten beschermen. 

Zeker in de wetenschap dat mannen boven de 50 nog net zo 'promiscuous' zijn als daarvoor. Het is hun geslacht dat hen de weg wijst in deze maatschappij. 

En verder: 

[ When you consider that in the last decade, AIDS cases in women over 50 are reported to have tripled (while heterosexual transmission rates in this age group have increased over 100%), you don't have to wonder what is on the horizon for those even more sexually active in their 30s and 40s.

Now, couple this with women confiding (at these same cocktail parties) that they feel slut-shamed if they carry their own condoms. They also share that invariably, when they are ready to have sex with someone new, these grown men arrive condom-less. In the best cases, they might manage a sheepish inquiry as to whether or not the women have condoms.

How do they get away with it? Well, because women let them.

Because we want them to like us.

Because their ubiquitous excuse is condoms suck.

Sadly, this concept is so pervasive that most anti-condom-users refuse to change their convictions. And most of us simply aren't prepared -- or lack the information and resolve -- to address that. ]

Lees meer op het blog van Melissa White (klick)



En als het moeilijk is om een keuze te maken, hieronder volgen enige suggesties.

Condoom merken:

GB-condooms, ik keer tevreden terug.

Philips-condooms, let's make things better.

Belgacom-condooms, de betrouwbare oplossing.

Interlabor-condooms, wij geven vaste waarde aan tijdelijk werk.

Rover-condooms, samen brengen we het ver.

Nokia-condooms, connecting people.

Proximus-condooms, brengt mensen dichter bij elkaar.

Jupiler-condooms, mannen weten waarom.

Dreft-condooms, het leven is meer dan afwassen alleen.

Quick-condooms, zo'n smaak laat je nooit meer los.

Colruyt-condooms, gegarandeerd de laagste prijs.

Pampers-condooms, gegarandeerd lekvrij.

Always-condooms, dat heerlijk veilig gevoel van de nacht.

Rodania-condooms, nooit te laat.

Heudebert-condooms, lekker krokant.

Vision-Expres-condooms, altijd het beste zicht.

Melk-condooms, mmmmmmmm.

NASA-condooms, reach for the sky.

Marca-condooms, ook in grote maten.

Wonderbra-condooms, steeds het juiste volume.

Red bull-condooms, geven je vleugels.

Rexona-condooms, gegarandeerd reukvrij.

Meurisse-condooms, om in te bijten.

Boursin-condooms, lekker romig.

Gamma-condooms, voor de doe-het-zelver.

De-Post-condooms, van deur tot deur.

Belga-condooms, gebruik je nooit alleen.

Osram-condooms, brengen je licht.

Olijfolie-condooms, voor een langer leven.

Sony-condooms, voor het beste geluid.

Bibliotheek-condooms, steeds uitleenbaar.

Goodyear-condooms, altijd baanvast.

Pattex-condooms, voor eeuwig vast.

L'Oreal-condooms, because you're worth it

Volkswagen-condooms, voor het brede publiek.

Aanvullingen van harte welkom, zet ze in een tweet of onder het blog en ze worden toegevoegd aan de lijst;-)


©Gavi Mensch
Nederland BV. 22-9-2013




Update: 26-9-2013>> de eis van condoom gebruik geldt natuurlijk voor alle twee de partners, van welk geslacht dan ook. 

Hier een update van de HIV vereniging: http://www.hivnet.org/index.php?option=com_content&view=article&id=11932:advies-condoomgebruik-aan-vaste-partners-met-ongelijke-hiv&catid=508:hiv-in-de-media-2013&Itemid=483 

En een wat simpelere vertaling van de NOS: http://nos.nl/artikel/555529-nieuw-advies-condoomgebruik-hiv.html

123Appeltaart van neef Bert, de zoon van oom Bertus

Dit keer een 'feestboek' recept van mijn lieve neef; ik had ooit al eens een recept van zijn vader op het blog gezet, Lekkere baksels maken is dus een familietrekje. Mooi, de bakkende mannen!  

Neef Bert op Facebook:  

Ga uit van een 1 2 3 deeg: dat is 1 deel suiker 2 delen boter en drie delen bloem. 

Bij dit (kleine) appeltaartje ging ik uit van 60 g suiker. Dus 120 g boter. Dit er door mixen met snufje zout. Als het glad is 1 ei erdoor slaan. Goed mixen en 180 g bloem erdoor mixen. 

Deeg is dan vrij zacht. Even snel met de hand doorkneden en in koelkast 1/2 uur laten koelen. 

Springvorm invetten en bodem en zijrand bekleden met deeg. 

Zorg ervoor dat in de bodemhoek geen dikke laag ontstaat. 

Deel van het deeg achterhouden.

Ondertussen heb je 1 appel gesnipperd en met suiker en kaneel en pitloze druiven rozijnen etc. in bakje dooreen geroerd. Dit in de vorm doen en goed aandrukken. 

Ik strooi op de bodem eerst nog wat grof amandelpoeder om het vocht wat tegen te houden. Kan ook paneermeel zijn. 

Dan deegrest er als een kap overheen. Met eigeel bestrijken. 

Bak hem in de over goudgeel 180gr. 

Afsmeren met abrikozenjam en warm opdienen met toef slagroom (beter ernaast! ivm de warmte). 

That's all!

©Bert van Loon
Enschede, 20-9-2013
All rights reserved 2013.




Gavi Mensch
Maastricht 12-9-2013

gastblog Menno Oosterhof 2. JEUGDGGZ in de praktijk:

Er volgt nu een keuzemenu

Vrijdagavond, tien uur. Ik heb dienst en word gebeld door de psychiater van het Martiniziekenhuis Groningen. Er is op de spoedpoli een 17-jarig meisje, die op een houseparty onwel geworden is. Ze is verward. Of ik haar kan beoordelen.

'Nee, hij heeft haar zelf niet gezien.

'Ja, dat deed hij altijd wel, maar sinds de overheveling naar de gemeente van de jeugdGGZ mag dat niet meer van zijn directie. De beroepsaansprakelijkheidsverzekering van het ziekenhuis geldt niet voor jeugdhulp.

'Waar ze vandaan komt? Even kijken. Uit Drenthe, Klazinaveen.'

Ok, even nadenken. Heeft de gemeente Klazinaveen wel zorg ingekocht bij mijn instelling? Ik bel het Steunpunt Transitiejeugd Groningen.

Er volgt nu een keuzemenu. Belt u over een jeugdige uit de gemeente Groningen toets 1, belt u voor een jeugdige uit een andere gemeente  toets 2, voor alle overige vragen toets 3.

Al onze medewerkers zijn in gesprek , u wordt zo spoedig mogelijk geholpen. U kunt uw vraag ook stellen via onze website...

'Goedenavond, ik ben kinderpsychiater en ik word bij een 17-jarig meisje geroepen in het Martiniziekenhuis. Maar dit meisje komt uit Drenthe.

'Waarom ze niet naar een Drents ziekenhuis is gebracht? Omdat ze in Groningen was.

'O, dus dan moet ik Steunpunt Jeugd Drenthe bellen.'

Welkom bij transitie steunpunt Drenthe. Op dit moment is er niemand aanwezig. U kunt ons bellen op werkdagen van...

Ik besluit naar het ziekenhuis te gaan. Ik zie later wel of er zorg ingekocht is en anders maar niet.

Het meisje, Marije, is verward en duidelijk angstig. Ze heeft XTC gehad en mogelijk ook iets anders. Haar meegekomen vriendinnetje is overstuur, maar weet me wel te vertellen, dat Marije sinds kort medicijnen gebruikt. Nee, welke medicijnen weet ze niet.

Ecstasy kan gevaarlijk zijn in combinatie met sommige medicijnen. 

Ik bel de doktersdienst Drenthe.

'Goedenavond, met Menno Oosterhoff, dienstdoende jeugdpsychiater, ik bel over Marije die en die, geboren dan en dan, wonende daar en daar. Ze is in verwarde toestand binnengebracht op de spoedpoli. Kunt u zien welke medicatie gebruikt?

'O, wat kunt u dan wel zien?

'Dat ze drie dagen geleden met spoed verwezen is naar Centrum jeugd en gezin Emmen. Ok. En wat waren de bevindingen?

'O, daar krijgt de huisarts dan geen bericht meer van? Wie dan wel? De gemeente? Weet u ook welke instantie?

'Dank u, dan bel ik de gemeente.'

U bent verbonden met de Gemeente Emmen. Op dit moment is er niemand aanwezig. Wij zijn bereikbaar op werkdagen...

De internist laat me weten dat Marije wat hem betreft weg kan. Inmiddels is ze minder verward. Ja, ze gebruikt sinds drie dagen medicijnen. Witte tabletjes. Nee, ze weet niet hoe ze heten. Nee, ze weet ook niet wie het haar voorgeschreven heeft. Ze is voortdurend in tranen en uit zich erg somber. Haar ouders zijn gescheiden. Haar vader woont sinds kort ergens anders. Of dat een andere gemeente is? Dat weet ze niet. Nee, ze weet ook niet bij wie ze ingeschreven. Wat heeft dat er mee te maken? 'Niks', zeg ik. 'Laat maar.'

Ik bel haar ouders. Die nemen allebei niet op. Ik spreek met haar af dat ik haar ter observatie op een crisiscentrum wil laten opnemen. Dat wil ze zelf ook wel graag.

Ik bel met de crisisafdeling jeugd van Groningen.

'Ja, ik ben hier bij een 17-jarig meisje wat onwel geworden is op een houseparty en ik wil haar graag opnemen. Ah, fijn , jullie hebben plaats. Nee, ze komt uit Drenthe.

'O, ook niet voor een nacht?

'O, nou, dan zal ik de crisisafdeling van Drenthe bellen.'

'Ja, ik bel over een 17-jarig meisje dat ik met spoed wil laten opnemen.

'Nee, dat klopt, ik ben van crisisdienst jeugd Groningen, maar dit meisje komt uit Drenthe.

'Welke gemeente? Emmen. Of ik dat zeker weet? Ja, lieg ik. Dat ze misschien bij haar vader is ingeschreven in een andere gemeente noem ik nu maar even niet.

'O, dus er had iemand van jullie crisisdienst naar Groningen moeten komen?  Dat wist ik niet. Kan ik haar dan toch insturen? Bij hoge uitzondering. Fijn.

'O, maar jullie hebben geen plaats. Ok. Wat dan?

'Leeuwarden bellen? Maar daar heeft de gemeente Emmen toch geen zorg ingekocht? Ok, jullie hebben een onderlinge afspraak dit te verrekenen.'

Ik bel Leeuwarden.

U spreekt met de crisisafdeling jeugd Leeuwarden. Buiten kantooruren zijn wij uitsluitend bereikbaar via onze eigen crisisdienst jeugd Friese gemeentes.

De verpleging komt bij me langs. Duurt het nog lang? Marije is steeds in tranen en ze kunnen ook niet aldoor bij haar blijven. Ik doe mijn best , zeg ik. Ik heb waarschijnlijk iets. Ok, zeggen ze, maar ze kunnen hun misprijzen nauwelijks verbergen.

Ik bel de crisisdienst Friesland.

U spreekt met de crisisdienst jeugd Friesland. Er volgt nu een keuzemenu. Voor kinderen uit de gemeente Leeuwarden toets 1, voor...

'Ja, goedenavond. Ik bel over een 17-jarig meisje dat binnengebracht is in een ziekenhuis in Groningen, maar ze komt uit Drenthe, maar de Drentse crisisafdeling heeft geen plaats en zij stuurden me naar u.

'Ze komt uit gemeente Emmen.

'Ja, dat weet ik, maar er is tussen de Drentse en Friese crisisafdeling een onderlinge afspraak.

'Dat is u niet bekend? Nou, het is echt zo.

'U wilt haar dan wel opnemen? Dat stel ik erg op prijs. Hoe laat kan ze komen en waar… Ok.

Dan zal ik vervoer regelen.'

'Ja, u spreekt met Menno Oosterhoff, dienstdoende jeugdpsychiater crisisdienst Groningen. Ik bel over een Drents meisje, wat in een Gronings ziekenhuis ligt, maar nu naar een Friese crisisafdeling jeugd moet worden vervoerd.

'Wat zegt u? Ja ze komt van een ziekenhuis en ze gaat naar een crisisafdeling jeugd. Ja, dat is een jeugdhulpinstelling. Vervoer in verband met jeugdhulp moet de gemeente regelen?  Dat valt niet meer onder de verzekering?

Ik bel Steunpunt Jeugd Groningen.

'Ja, ik belde u net ook al. Ik heb nog een vraag. Het gaat over dat Drentse meisje, dat in een Gronings ziekenhuis ligt. Zij moet vervoerd worden naar een Friese jeugdhulpafdeling, maar de Groningse ambulancedienst wil dat niet doen. Weet u hoe ik het kan regelen?

'Het Drents steunpunt jeugd? Nee, die nemen niet op. Gemeente Emmen? Nee, ook niet.

'U denkt dat er afspraken zijn met de Drentse ambulancedienst? Bel ik die.'

'Met Menno Oosterhoff, dienstdoende jeugdpsychiater. Ik wil graag vervoer voor een 17-jarig meisje uit Drenthe, wat vanuit een Gronings ziekenhuis naar een Friese jeugdhulp-crisisafdeling moet worden vervoerd.

'Wat zegt u?

'U komt eraan?!?!?'

Toelichting

Dit najaar behandelt de Tweede Kamer de nieuwe Jeugdwet. Als deze aangenomen wordt dan gaat de gezondheidszorg voor jeugdigen met een psychisch probleem uit de verzekering. In plaats ervan komt er een gemeentelijke voorziening, die per gemeente kan verschillen. Bovenstaande voorbeeld ligt dus nog in de toekomst.

Als u net als 37.000 anderen wilt dat dit nooit heden wordt, teken dan de petitie.

» Teken www.petitiejeugdgzz.nl

©Menno Oosterhof

20-september 2013-09-20

All rights reserved 2013

Menno Oosterhoff is (kinder)psychiater .

Blog verscheen eerder in Artsennet en werd overgenomen met toestemming van de auteur.

Gavi Mensch

Maastricht, 20-9-2013

Let's not forget about the real beauty

As we are only miserable collections of cells, no colour, no fantasy, no possibilities and  no escape. Confined to live in ugly houses that are far too expensive. Driving the same kind of cars on the same kind of roads. We worry about getting to late, so we add 10 km dirty air per hour. 

We are unable to produce energy without poisoning our water with fracking chemicals or nuclear waste. Water that doesn't belong to Nestlé but to all living creatures on earth.

 

Photo:  ©D'May

I will get used to windmills and the solar cells on my rooftop give me warmth, energy and will help to get a cleaner world for my grandchildren. 

Don't let yourself be bullied by money-makers and landscape activists. Their water is the same as ours and we want to keep it clean. 

Maybe one day our lives will turn as colourful as everything in the underwater world.

Use your Brain!~

©Gavi Mensch

Maastricht 16-9-2013

Video's downloaded from You Tube.

Photo: ©D'May; published with permission and all rights reserved 2013

Twitterrecept 1 van Miss Cynthia, Surinaamse zuurkool

Twitterrecept van Miss Cynthia

Surinaamse zuurkool

1/5 Benodigdheden: rijst, 1 pakje wijnzuurkool, pakje gezeefde tomaat, 7 grote aardappels, varkenshaasje,

2/5 suiker en bakboter. Mocht het zo zijn dat je het vegetarisch wil eten of de suiker voor zoetstof wil vervangen kan dit ook.

3/5 Vlees in blokjes snijden, kruiden en bakken. Ondertussen de wijnzuurkool uitkoken en de geschilde aardappels in blokken gaar

4/5 koken, als alles klaar is, de zuurkool en aardappels toevoegen bij het vlees, oranje maken met gezeefde tomaten, beetje.

5/5 suiker toevoegen en laten smoren. De smaak moet zoet/zuur zijn. Rijst koken en het prutje daar bovenop gooien en eten maar.

NB. Dit is het eerste twitterrecept van Cynthia, knap om een maaltijd in 5 tweets te kunnen neerzetten.  

Met dank aan @CynthiaBATM  enne laat even weten hoe je het vond! 

©CynthiaBATM

All right reserved 2013 

Gavi Mensch

Nederland BV, 14-9-2013

gastcolumn: Kateri: Don't call me just a nurse

Sometimes I wipe bottoms, often I give meds, but that isn't the extent of what I do.

Don't call me just a nurse

By Kateri Allard

In the first year of my career as a registered nurse, I continued my education, wrapping up my bachelor's degree in nursing, not yet a requirement to work as an RN but a well-worth-it continuation of a degree to make you a more well-rounded and, to be honest, respected nurse. 

One of the requirements for this degree was a course called "Professional Issues and Trends." The course explored the profession of nursing, barriers it is facing, and the way that we, as nurses, can change that.

I learned many things in that course, but the most important, the thing that has stuck with me the most, was this:

A few days into the course, our professor made one thing very clear: Each and every one of us, from that moment on, needed to remove "just a nurse" from our vocabulary.

"Are you a doctor?"

"No, I'm just a nurse."

I have spent six years since trying to avoid that phrase. More so, I have worked to avoid that feeling. I work hard at what I do, but I am often aware that my friends and family have no concept of what nursing is. 

I don't bring you to your room at the doctor's office, sit you on the table, and check your normal blood pressure, then go and get the doctor. Instead, I am often in a room with a small child on a ventilator, multiple intravenous medications infusing through central lines keeping the vascular system constricted or dilated. 

I monitor blood gases and adjust ventilator settings accordingly. If the blood pressure goes too high, I adjust the medications related to these values.

I keep my patient adequately sedated and paralyzed, for their safety, without over-medicating them. It is often my responsibility to determine this balance.

Recently, I had a nearly 2-year-old patient who pulled his own breathing tube out in the early morning. We weren't sure whether he would do okay without it, so I monitored his respiratory status closely all morning. By mid-afternoon, he seemed to be doing well enough. By then his sedation had worn off and he had no interest in staying in bed. Concerned that he would harm himself moving around through multiple IV and arterial lines, plus a BiPap machine, and monitor leads, I decided to hold him. 

He had no family present but needed close to a dozen IV medications over the next five hours. I collected them all and lined them on his bed. I pulled his syringe pump that would be used for the medications off of the IV pole and placed it on the bed in front of me. I lifted him out of bed and onto my lap, into my arms. For five hours we rocked and I held him close. He stared into my eyes, played with my hair with his one arm, tried to suck his thumb through IV sites and arm boards. I gave his medications one by one until the nurse who would relieve me for the oncoming shift came in.

I'm not just a nurse. I am a nurse. 

I can over the course of the 12-hours shift go from interpreting serial blood gases to comforting a sick child while continuing to monitor vital signs, respiratory status, and administer medications.

I am the eyes, hands, and feet of the physician.

I am not their eye candy or their inferior.

I don't stand up when they enter the room. 

I don't follow their orders, I discuss the pathophysiology of the patient's condition with them, and together we make a plan.

Often the things I suggest are the course of action we take and other times I learn something new I had not understood from this doctor. 

They don't talk down to me; we discuss things together.

I had an experience this weekend, one of the first of its kind for me, and I was surprised by how angry and affected by it I was.

A friend cut their arm and hours later still struggled to stop the bleeding. I assessed the wound and created a pressure dressing out of the supplies you have available in a frat house cottage.

I reluctantly informed the friend that the wound would likely need a stitch or glue. It wasn't large, but it was deep and wide and would likely heal poorly, if at all, and even if it didn't become infected would leave a decent scar. I am not one to jump to big medical interventions; if anything, I ride the line of noncompliant and under-concerned.

My opinion was shared but another guest, a doctor, decided it would probably be fine with a Band-Aid and heal without issues. He may be right, or I may be right. 

But a close family friend who I have known almost my entire life chimed in.

"No offense, Kateri," he said, "But obviously we're going with the doctor over the nurse for this one."

"You're just a nurse," he might as well have said, although he didn't.

I felt like I had been smacked in the back by a two-by-four. My best friend knew this would be my reaction and turned in horror as the color left my face and the posture left my shoulders. Something inside of me sunk.

The following day I struggled to understand why I was still upset. Surely he had no idea what his words had meant, or how they felt. But over lunch the following day, as I discussed my new job with my family, it became clear. 

My job is so much, and so much of it is misunderstood. And maybe this is no one's fault but my own. Sure, I'm a nurse. Yup, some days are sad. Yeah, blood and poop don't bother me.

But that's all I say. I don't tell you what I really do. And the media definitely doesn't either. Nurse friends, help me out here. 

Maybe it's time that we stop pretending we are less than we are, that we do less than we do.

I came across the following blurb this morning. I wrote it a few years ago for Nurse's Day, and it rings as true today as it did then.

I may not be a doctor, but I am a nurse. And if you are someone whose mind says "just a nurse" please, go ahead and ask the nurse you know best what it is that they do. I think you may be surprised.

I am a nurse. 

I didn't become a nurse because I couldn't cut it in med school or failed organic chemistry, but rather because I chose this. 

I work to maintain my patient's dignity through intimate moments, difficult long term decisions, and heartbreaking situations. 

I share in the joy of newly-born babies and miraculously-cured diseases. 

I share in the heartbreak of a child taken too soon, a disease too powerful, a life changed forever. 

My patient is often an entire family. I assess and advocate. 

Sometimes I wipe bottoms, often I give meds, but that isn't the extent of what I do. 

There are people above me, and people below. I work closely with both; without them, I could not do what I do well. 

I chose this profession and love almost every minute of it. I know I am not alone, and I appreciate all of the nurses who work alongside me. Many of them have shaped me into the nurse I am. Someday I will shape others into the nurse they will be. 

This wasn't my plan B.

 It was my plan A, and I would gladly choose it again.

This post originally appeared on According to Kateri.

NB  I totaly agree and I'm so glad someone wrote this down for me. 

Gavi Mensch

Nederland BV, 14-9-2013

Sterftecijfers Schipbreukziekenhuis.

.

Goedemorgen, u bent nu bij het Schipbreukziekenhuis.

Voordat u naar binnengaat voor wat dan ook, melden we u even onze sterftecijfers.

Tot op de dag van vandaag en dit jaar:

37 doden door longkanker dankzij de tabakslobby van Mw. Schippers

440 doden door tumoren met pesticide oorsprong

15 doden door cervixcarcinoom, de vrouwen waren nooit gevaccineerd tegen HPV.

57 doden door levercarcinoom u weet wel van "maakt meer kapot dan je lief is".

76 doden door leukemie (asbest en arsenicum, het laatste terug te vinden in vaccins)

95 doden door darmkanker

26 doden door borstkanker

200 doden door hersentumoren

Dus als u zeer gevaccineerd bent is de kans dat u hier dood gaat aan cervixcarcinoom minder maar aan leukemie weer hoger.

Woont u in de omgeving dan is longkanker een mogelijkheid vanwege de hoeveelheid fijnstof en de asbest muur- en dakisolatie op onze oudere scholen.

De hoeveelheid pesticiden en andere giftige stoffen bijvoorbeeld in het drinkwater veroorzaakten een enorme hoeveelheid nieuwe tumoren; fracking was daar mede de oorzaak van.

Darmkanker percentages liggen hier weer wat hoger vanwege de Monsanto activiteiten en de hoeveelheid aan "vuile" vleesproducenten en verwerkers en de producten die wij verwerken in onze ziekenhuisrestaurants.

Het percentage doden door borstkanker is relatief laag doordat onze plastisch chirurgen preventief werken: het verwijderen van de borsten bij een blindedarmoperatie is voor de helft van de prijs.

U kunt uw mobieltje in het ziekenhuis beter niet gebruiken vanwege de reeds aanwezige enorme hoeveelheid straling, u zult moeten roepen om een van de weinige verpleegkundigen of anders een dwangarbeider van de gemeentelijke sociale dienst.

Het allermooiste vindt de Raad van Bestuur van het Schipbreukziekenhuis nog dat u nergens anders heen kunt omdat dit nog het enige ziekenhuis is in een straal van 100 kilometer. U bent dus gedwongen om uw ziel en zaligheid bij ons neer te leggen!

U kunt er op vertrouwen dat, als u geld genoeg hebt en niet om rekeningen vraagt, wij uitstekend voor u zullen zorgen, zelfs als de dood er op volgt.

Sinds kort heeft dit ziekenhuis een eigen uitvaart centrum en crematorium waar u na ongevraagde hartdonatie keurig opgestookt kunt worden voor een redelijke prijs.

De bloemen op de kist krijgt u van ons, als dank voor uw goedgelovigheid en uw trouwe klandizie. 

Komt u verder en meldt u bij de balies links en rechts.

Links is voor de armoezaaiers die alles vergoed willen hebben door hun verzekeraars.

Rechts is voor rijken die dat zijn geworden door graaien en stelen van de armoedzaaiers.

Veel rijken zult u hier echter niet treffen, die gaan direct naar het buitenland.

Wij wensen u een prettige dag en een spoedig herstel?

@Gavi Mensch

Nederland BV, 12-9-2013

All rights reserved 2013

Update: 7-12-2013  Dadelijk kun je aan de sterftecijfers de bonussen aflezen of andersom!
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/5270/Zorg/article/detail/3558244/2013/12/07/Ziekenhuizen-betalen-voor-het-stoppen-van-behandeling.dhtml


Update: 7-12-2013 Dat, mw Schippers heet stelselmatig uitroeien, toch? 
http://www.nu.nl/politiek/3648085/artsen-betalen-behandelingsstop.html

Update: 28-2-2014 Willen ze de bonus uitkering geheimhouden of hebben ze angst voor het bovenstaande? 
Ach ach ach,  zo'n mevrouwtje Schippers heeft toch heel wat op haar kerfstok.
 http://www.volkskrant.nl/vk/nl/5270/Zorg/article/detail/3558244/2013/12/07/Ziekenhuizen-betalen-voor-het-stoppen-van-behandeling.dhtml

.

Vrouwen waar mannen van houden....?

Op verzoek en voor de duidelijkheid, wat voorbeeldjes? 

Ze zijn er....de sterk getesteroniseerde  vrouwen  foute vrouwen** en de mannen die als vrouwen beschouwd willen worden, ik heb het niet over gay, maar over berekenende mannenliefde, die van politici en jongens die net een stapje hoger op willen.... en dat eigenlijk niet durven! 
Persoonlijk hou ik van veel soorten menschen behalve o.a. van het hierboven genoemde uitgekookte soort. 

Wat voorbeelden van 'vrouwen' waar 'mannen' van houden: 

Geliefd door stoere pvv 'mannen' 

 Erg leuk voorbeeld van hoe slecht die hoedjes er bij vrouwen uitzien op prinsjes dag

Borstvoeding had nog iets toegevoegd

sexy meidje

de schattepetat,  zeer geliefd bij de frackers

Vooral flink veel vermommingen zoeken voor zo'n heerschap

de bouwvakkersknipoog van meneer palin

Goed geschoren past zo'n hoofddeksel zelfs bij een heer van stand

Volop minnaars voor deze leuke jongen ....

Weliswaar genezen maar blijf een leuk toetje, de hele mannenpartij (min een echte vrouw) valt voor deze dame

Helemaal goed wat betreft powned, besteden veel aandacht aan deze stoere..

Nog een toevoeging, leuke meid moet alleen mond spoelen met chloor: 

.

Type foute vrouw en foute man.....

.
Niets van deze pagina is eigen gebreid, ik zie alleen teveel applaus voor wat ik onduidelijk noem. Alles is terug te vinden op het Internet en ik ben dus niet de enige.

echte vrouw;-)

Lekker weekend!

Gavi Mensch uit de net niet culturele hoofdstad....
7-9-2013





Tijdelijke pagina, voor regenachtige dagen only

.