De boze rebel

Rebellen zijn van alle tijden.
Boze rebellen zijn van alle tijden.
Een agitator is geen boze rebel maar een agitator, een opruier, een volksmenner.
Rebellen worden boos van agitatoren.
De meeste agitatoren bereiken volksstammen die ook boos zijn, vaak om een andere reden dan de rebel.
Hele volksstammen zijn uit hun slaap gerukt: "Een schreeuwer ….waar rook is daar was toch vuur, waarom blust er niemand? "
De rebel rebelleert tegen onrecht.
De agitator maakt gebruik van vaak de ongedefinieerde onvrede die ontstaat uit het ruw ontwaken uit een plezierige droom.
Ik schets de boze rebel die ik in gedachten heb.

Er van uitgaande dat de wereld recht zou moeten zijn waar ie alsmaar krommer blijkt, heeft de rebel een boel te doen. Een rebel is meestal rood van aard.
Meelopers, zachtmoedigen, onderdrukten en bedrukten, drukke vastklampers en stille einzelgänger, productieven en slampampers…… de rebel behoort tot geen van dezen, de rebel is rebel en boos!
Tegen de draad in, de schrikdraad die gespannen werd om de rebel tegen te houden, met 20.000 Volt erop. Om de rebel monddood te maken. Het werkt niet. Een rebel laat zich niet tegenhouden door een shock.
"Wij doen het allemáál zo, iedereen doet dit of dat, het hoort zo, we hebben het altijd zo gedaan, zo werkte het! " Het onophoudelijk gezoem in een rebellenbrein.
"Nee", zegt de rebel, "probeer het nou eens, draai je kop nou eens om en kijk eens de andere kant op. Dat is pas schrikken, dan zie je wat er allemaal niet werkt, wat allemaal niet hoort, wat we al jaren fout doen en dat het woordje 'iedereen' veel te snel gebruikt wordt. Kijk naar wat we kunnen veranderen, nu! Kijk en zie dat veel mensen wel luisteren naar de agitator, want die brult en denkt voor hen. Omdat veel mensen te lui zijn om dat zelf te doen. Daar word ik rebels van".
De rebel blijft om zich heen kijken en reageren op onrecht en leed en op luiheid. Op gelatenheid.
Er wordt niet meer echt en inhoudelijk geprotesteerd.
Protesteren is uit, het heeft geen zin……. toch?

Toch blijft de rebel protesteren, sinds de jeugd van de rebel is er veel veranderd door de protesten. Toen waren er nog veel rebellen. Daarna zijn de volgende generaties lekker uit gaan rusten, protesteren neemt veel van je vakantietijd in beslag, van je vrije dagen, van je bank-zitten en tv kijken. En dus gaat de agitator zijn gang en door zijn geschreeuw worden de bankzitters wakker. "Jeetje, het gaat niet goed, hij zegt dat het niet goed gaat, jeetje!"

En de rebel heeft vraagtekenwenkbrauwen:" Hoezo het gaat niet goed, natuurlijk gaat het niet goed, ik protesteer al jaren in mijn uppie!"
De rebel loopt vaak tegen de muur van eenzaamheid op.
Soms is ook een rebel is moe van het protesteren…….

De rebel blijft helaas altijd rebelleren, dat wel!





©Gavi Mensch
Nederland BV, 28-6-2010

Wilders 2

Geert Wilders laat verstek gaan in Den Haag en gaat zich bezighouden met de Tweede Kamerfractie, een eenmans-gebeuren van iemand met een persoonlijkheidsstoornis. Nu komen persoonlijkheidsstoornissen overal voor, maar in de politiek worden ze extra duidelijk, er is een bevestiging van de diagnose.

De verpleegkundige diagnose wel te verstaan. 
Deze publiceerde ik op dit blog in april, het heeft me een lange lijst van nieuwe "scheldtermen" opgeleverd, zowel als reactie als ook bij de mail. Waarvoor dank! 
Ik ga ze niet gebruiken, maar met de nieuwe lijst kan ik de serieuze reacties er uit halen en de anderen archiveren als 'curieus'. 

Van Wilders was mij al min of meer bekend hoe hij in elkaar steekt, het is niet zo moeilijk. Mijn 'diagnose' was zo slecht nog niet, veel er van was te voorzien, in sommige zaken komen die aspecten van zijn persoonlijkheid nu duidelijker tot uiting. 
Veel van de boze mailtjes en reacties waren slecht leesbaar vanwege het slordige taalgebruik en de blinde verering én de blinde haat: de PVV kiezers. Het geeft ook wel aan hoe slechtziend en -horend het overgrote deel van zijn achterban is en hoe makkelijk ze te verleiden zijn. 

Ik neem het veel PVV kiezers niet kwalijk dat ze erin getuind zijn, persoonlijkheden zoals die van GW zijn niet zo eenvoudig te be-grijpen. Wat mij wel verbaasd is dat er ook mensen ingetuind zijn van wie je dat qua opleiding en politieke achtergrond niet zou verwachten, maar volgens mij ligt daar een verongelijkte boosheid aan ten grondslag en angst voor alles dat anders is, de shoarma en de kebab daargelaten.

Voor de huidige gang van Wilders' zaken was, wat mij betreft, dus geen glazen bol nodig!
Ik doe nog een poging in de richting van 'voorspelling zonder glaswerk'. 

Het feit dat de PVV niet echt mag meespelen in het grote politieke spel, maakt GW dadelijk onzeker, hij is nu nog zo overtuigd van zijn semi-goddelijkheid, ik vermoed dat hij niet gaat begrijpen dat hij buitenspel gezet wordt, op welke manier dan ook.

Misschien mag hij even meedoen met de VVD; die hebben echter alleen de stemmen nodig en niet de inhoud en zullen hem zeker geen vice premier maken. De blamage zou te groot kunnen zijn, daar hebben VVD'ers nou die goede ballotage commissies voor. 

Het CDA kijkt wel link(s) uit, ze zijn de grote verliezers en een deel van de achterban is absoluut geen voorstander van regeren met de PVV. In het geval dat zij zich toch laten verleiden, kom je bij de volgende verkiezingen uit op een op twee handen te tellen aantal stemmen, volgens mij riskeren ze dat liever niet. 

De PvdA heeft niets te zoeken bij de PVV en ook de rest van de partijen en partijtjes niet, waarbij ik een mini-uitzondering maak voor de SGP, die heeft toch wat vreemde gedooguitlatingen gedaan. Alle politieke partijen kunnen het hooguit eens zijn over het feit dat er duidelijkheid geschept moet worden met betrekking tot het aanpakken van jeugdcriminaliteit in het algemeen. Veel van de autochtone hang- en onrust veroorzakende jongeren hebben PVV gestemd, als ze al gestemd hebben! Ze zouden zichzelf daarmee van straat en aan het werk hebben gestemd, maar zover zijn ze nog niet qua begrip en politiek inzicht en dat er bezuinigd moet worden, vooral op onnodige uitgaven. (Vraag het me maar, ik weet er aardig wat.)

Kortom, ik voorspel nog een hele boze GW, een hele boze achterban en een heleboel ophitserijen. Een kat in het nauw maakt rare sprongen en een narcist als GW zal (in zijn eentje, dat wel) als een olifant in de porseleinkast tekeer gaan. 

Met 1 miljoen kort-door-de-bocht volgers en een half miljoen met authentieke xenofobie, kan dat nog een aardige rel worden. Ik hoop wel dat er ondertussen  gewoon een kabinet komt, zo breed mogelijk, elkaar neutraliserend bij alle moeilijke beslissingen. Het is geen zaak om de economische oplossingen voor de ellende van de crisis neer te leggen bij diegenen die hem echt niet veroorzaakt hebben. Echt niet; de grove speculanten en graaiers zitten niet tussen de mensen met een inkomen onder modaal!

Een breed kabinet, zonder GW (die mag in de ziektewet van mij, zonder wachtgeld) met een vooruitziende blik, dat is wat we nu nodig hebben.
Zodat de rest van ons kiezers, een heel klein beetje vrede kunnen hebben met wat er komen gaat. Misschien ook de PVV kiezers wel!

Over iets minder dan 4 jaar ( zei de optimist) stemmen we dan gewoon weer opnieuw!


©Gavi Mensch
Nederland BV, 24-06-2010
All rights reserved 2010

Lessen van Anna 3

Veel lessen van mijn grootmoeder, nu gerelativeerd en aangepast aan mijn eigen leven, geven mij nog steeds te denken. Hoe diep en bijzonder waren haar uitspraken!
En nu, met alle beelden uit Zuid-Afrika, de officieel niet meer bestaande Apartheid, de nog steeds grote verschillen tussen rijk en arm, zijn alle ogen gericht op een bal! Het maakt niet uit welke kleur ogen er kijken, wat voor taal men spreekt en wat er verder aan verschillen wel en niet zijn.... Zuid-Afrika.....
een schrijfselgedichtje uit mijn oude doos.......



Alles sal reg kom.


Mijn lieve Grootmoeder met Joden
verstopt onder de vloer
van haar eetkamer
en een oudste broer
die vocht in de Boerenoorlog.
Die apartheid aanhing,
waar zij een hoed van bewaarde
met twee kogelgaten als twee tranen
Gestorven van boosheid, die broer,
gestorven als een verongelijkte Boer.

Grootmoeder met haar eigen wijzigheid,
Was tegen Apartheid,
Tegen oorlog en geweld,
Tegen racisme en fascisme
Als ik haar vroeg
hoe het een met het ander
te rijmen viel
zei zij, dat hersens en hart
en ziel ook moeten vechten
soms, om voorrang in gelijk

Met de illegale oorlogskrant,
door haar gedrukt, rebels,
verscholen achter de kachel
die niet brandt, zei zij,
worden oorlogen koud,
alleen de eigen warmte blijft.
Liefde kent geen fatsoen.
En dan kwam het:
'Alles sal reg kom as ons
almal ons plig doen'




@Gavi Mensch
Dordrecht, april 1986

I don't want to be partial in the Israeli/ Palestinian question!

It's oh so double and I'm getting so sick of it!

I don't want to be partial in the Israeli/ Palestinian question; I don't like the so-called peace tactics of neither of them. 
My heart goes out to the poor people, always in the middle of political gunfire! There is no way you can live a decent life when your country is in a continuous state of war and that goes for both of them! 

The threat of your neighbours crawling into your backyard to build a new house there, must be devastating, especially in a territory you thought your homeland.
But keeping your neighbours under the treat of being wiped away, which happened to them too many times before, must give them a feeling of living in a continuous and horrendous nightmare.

Your neighbours were given part of that land, but they seem to want more and more. Now you never did much with the land before, your neighbours came in and it could have been a splendid idea to share and build and have an ancient history in common.
It could have worked if everybody would have used their commonsense. 

But then the fight starts, it's all about economical power with religion as a (bad) excuse. The "mine is the only God" fight. The fight over a city in which both religions were supposed to have shared their lives and believes. The fight over strategic desserts and agricultural land. 
Who works and who doesn't. I've heard that the neighbours have worked hard in a disciplined way, they have taught their young generations to turn their traumas into energy to overcome the killing of their families and the centuries of persecution. And that worked, the neighbours have nice houses, good jobs and schooling. 

And the other people living in that big country, now split in two, are jealous, they don't seem to have spend much on building their nation. Their leaders spend all the money meant for social and intellectual development in arms and warfare tactics. Instead of being taught how to read and write, how to communicate, they were taught how to handle a gun and how to become a martyr. Poor people!

Both neighbours have powerful movements behind them. The Arab countries are just interested in Islam ruling the world economics and they seemed to have gotten that mission directly from their God and so do the opposite parties; none of the neighbours asked if instead of fighting, they could spend the money for bombs and guns on education and healthcare. They just let themselves be driven from one war into another and all the dumb luck is theirs. 

Holy wars and economical power wars, "I'll teach you' wars" and the "I'll blow my self up to be a martyr" wars. Lots of poor people, that have never learned to think for themselves. 
Bad company followers, which were never dining at those leaders' richly set tables with them. Followers that are now, hungry for peace, in the hands of the Islamic or Jewish/ Christian leaders that don't care a shite about them, they just get erections from the idea of being the rulers of the world.

Now the leaders of the people on both sides of the garden fence have their own ideas about religion, their religion, their followers should lead a life of denial, be just as extreme believers as the neighbours because only than their only God will save them. And their aims are all the same. Political friends aren't interested in religion at all, strategic harbours and a high fences against the extremist power is what they aim on. It makes them richer and richer (on both sides); the people behind those fences are just not interesting to them!

So a war is fought with petrodollars (from one side and another) over the heads of people that just want to live in peace and bring up their children. Now everybody is scarred and scared, everybody has a voice to shout with, everybody has a leader that pays for shouting and everybody knows the truth. 

And everybody wants me to speak up and join either one neighbours' club or the other.
And I?
I only see damaged people, death and wounded people, people hiding for eachothers bombs, people living in continuous fear; it will keep the trauma's vivid for all the generations to come.

A God and his (mind you, everybody believes it is a He) lectures are supposed to be something people have in their hearts.
I don't have that in my heart, I just have love and compassion, my only believe is in helping to make this world a better place for everyone, without exception. 
And I want to stay idealistic about that! 

And so I'll tell you again: I will not support flotillas for only one of the neighbours, so don't ask me again. And I will not support interference from the other side either, not at all! 

update 11-8-2013

I don't care about any of your arguments as long as you keep your neighbours in a mental or physical prison. I don't support your fights, I don't believe your believes.
I just hope you will live and stand together and tell the rest of the warriors to bugger off, to get lost and to fight their economical fights somewhere on a desert island somewhere in nobody's seas.

I want to see those stupid and so-called worldleaders to sit at a big round table and fight their fights amongst them, with words and intelligent arguments and settle for what comes out of that. There is not such a thing as world-leadership; the world belongs to all of us. They must be made aware of that!

I'm too intelligent to be taken for granted! Too free and too transparent, your blackmail strategies won't work with me. No petrol? I'll walk! No iPhone? I'll find another way of communicating!
But I will protest though! Not against the actions of one group or another, I'll just protest against people that are not using their common sense.

And I'll protest against the idea that the world is divided in football teams, Israelis against Palestinians 1-0, Arab world against Western world 1-0………..
Let the Islam feed the mouths and intelligence of their followers and let Christianity do the same. show eachother the needs of the poor, the sick and the hungry in the rest of the world and help them too. 
Let them stick to your own houses and backyards; use those brains to think of solutions.

And keep testosterone levels for a sweet night with real lovers!


©Gavi Mensch
Earth: June the 20th 2010

.

Updates: July 2014: 

http://www.haaretz.com/news/diplomacy-defense/.premium-1.603017

http://www.haaretz.com/news/diplomacy-defense/israel-peace-conference/.premium-1.603341   

December 2017  (facebookcomment)

Wat is dat toch met Hamas? Wanneer gaan ze nu eens voor de Palestijnen zorgen, scholen bouwen en ziekenhuizen? Veiligheid scheppen door zorg en kennis is een goede basis. Nee, we steken de arabische poen weer in wapens en beginnen een zoveelste intifada....goed gedaan Hamas, daar zijn die arme Palestijen vast erg blij mee....#mannetjespolitiek En de Palestijnen die in Nederland wonen doen er goed aan eten en dekens te sturen naar familie in Palestina. In plaats van demonstreren en bedreigen. 
Het lijkt me een goede zaak dat we antisemieten weer les geven in hoe we hier met ons allen willen leven in de vorm van wie goed doet goed ontmoet. 
Haten is nooit een optie, nooit.

https://nos.nl/nieuwsuur/artikel/2206902-spanning-midden-oosten-leidt-ook-tot-anti-joods-geweld-in-europa.html

De verpleegkundige is altijd de klos!

De huisarts hevelt steeds meer handelingen over naar de verpleegkundige. De verpleegkundige doet steeds vaker handelingen waar zij, zonder uitvoeringsverzoek (van de specialist of van de huisarts) niet toe gemachtigd is. De eindverantwoordelijke ( in het geval van het uitvoeringsverzoek) is de arts. In het andere geval moet je maar hopen dat de baas zijn afspraak wat betreft de eindverantwoording (die dan voor de baas c.q. het bedrijf zou zijn) en de wettelijke bescherming van de verpleegkundige heeft nakomt. Men licht voortdurend de hand met dit soort verantwoordelijkheden. In de thuiszorg, in zorginstellingen en ook in ziekenhuizen. Het wordt tijd dat men de inspectie weer eens op pad stuurt, de rekeningen goed controleert, en de vakbonden wakker schudt.
Ik doe maar weer eens een poging:

Laat ik het even van twee kanten bekijken, niet als huisarts maar als verpleegkundige die de huisartsenhandelingen uitvoert. Eén die tevens patiënt van een huisarts is.

1. Ik ga nu in de baas zijn tijd handelingen uitvoeren waarvoor ik geen uitvoeringsverzoek heb, omdat de cliënten/ patiënten in een instelling van mijn baas wonen. Officieel doet de huisarts daar de handelingen of anders de thuiszorg. Mijn baas vindt in overleg met de huisarts dat ik die handelingen wel erbij kan doen, mijn taak verzwaard danig en ik verdien geen cent extra natuurlijk. Mijn baas hoeft de thuiszorg niet in te schakelen, dat geld spaart hij uit en de huisarts hoeft geen verpleegtechnische handelingen uit te voeren. Die heeft dan tijd voor andere dingen.( zie 2) Mijn baas rekent de handelingen door aan de huisarts. De grote oen ben ik, met de (ijdele) hoop dat ik er voor de geïnde bedragen een collega bij krijg, of hoger ingeschaald wordt met meer uren.

2. Als patiënt zie ik de huisarts nog maar zelden. De meeste handelingen worden uitgevoerd door een doktersassistente of de verpleegkundige van de huisartsenpost. Ik moet die enkele keer dat ik bijvoorbeeld nieuwe medicatie nodig heb, de huisarts wijzen op een artikel waarin voor mij belemmerende bijwerkingen naar voren komen; ik houd mijn werk goed bij, veel medische en verpleegkundige (meest buitenlandse)nieuwsbrieven en een aanvulling op het vademecum. Verder word ik, onder protest verwezen naar de verpleegkundige. Ik weiger, daarvoor hoef ik niet van huis. De huisarts accepteert dat wel. Patiënten met diabetes, COPD, stoma's, incontinentie problematiek, over- en ondergewicht etc. zien de huisarts vaak helemaal niet meer, de praktijkverpleegkundige doet dat allemaal.
Het is dus wel redelijk als de huisarts de rekening krijgt. Ik wil extra betaald worden voor het werk dat ik voor de huisarts doe, met name zodat ik me kan bijverzekeren.

Opdrachten zonder uitvoeringsverzoek mag ik weigeren, maar dat betekent dat ik een opdracht van mijn baas weiger, die zegt dat hij achter mij als verpleegkundige staat als er iets gebeurd. Ik wil dat graag zwart op wit, maar met geen mogelijkheid. Ik moet ook nog uitkijken dat ik mijn baan niet kwijtraak wegens werkweigering. Mijn baas heeft ook nog eens veel meer advokaten dan ik.
Natuurlijk gaat het niet overal zo, maar in veel gevallen wel. Ik heb collega's er over uitgehoord en instellingen gebeld. Bij thuiszorg organisaties gevraagd en ik heb het zelf ervaren.
Nu zou ik hieronder toch zó graag de reacties en de opinies zien van specialisten en huisartsen (met bijvoorbeeld een zorgcentrum in zijn pakket), van patiënten en van mijn collega verpleegkundigen….ik ben benieuwd….



©Gavi Mensch
Overal in Nederland, 17-6-2010


Thanks to Kazcartoons
Cartoon 1."I'd be delighted to make a house call. What's a house call?"
Cartoon 2."Mrs. Brown is fully recovered. She's ignoring our bill."
For other great Kaz cartoons, go to kazcartoonstore.com

Contra la impunidad del franquismo

Explanation about why this video for all my not Spanish-speaking readers: this video is about  the Historical Memory of the Spanish people that lost so many loved ones before, during and after the Civil War and are still guessing, after all these years, what happened to them, where they are burried, where the children were send to. There was a pact  between parties at the time, just after Franco died, to let all the passed misery be, but this pact has proved to be the knive that separates Spain in two, still and until this day!  In the video, actors come back  as 'spirits' of  people killed for the sake of killing  oponents of the 'Dictadura de Franco y el  franquismo' (1937-1975).
No tuve juício, ni abogado ni sentencia... : I didn't get a trial, nor a lawyer, nor was I sentenced...
By putting this video on my blog I add my blog and bloggername to the list of those who want this Historical Memory to be opened and investigated. The brave and excellent judge Baltasar Garzón was  incriminated  last year by Falange, the still active and ultra right semi-political action group, that was founded in the days of Franco. Baltasar Garzón was investigating some of the crimes commited by people that still find their way in Spanish politics...... still! Baltasar Garzón  is at the moment working in the International Court of Justice in The Hague. In Spain he was relieved of his job, he will probably  have to go to court in September this year.
A wound as deep as this, caused by the unopened files of the crimes of  the Spanish Civil War should  never have been covered, but should have been rinsed out a long time ago..... There is no way Spanish society will overcome the pain,.....no way, unless  everything is brought out in the open and people can finally burry their death.
With my deepest respect to all those who have to live with the lie, still without knowing the truth!



Gavi Mensch
Netherlands, june 15th 2010.

Polisex

Wat een schaamteloze vrijages!
Ik ben ruimdenkend en absoluut niet preuts, zoenen op straat mag van mij, leuk zelfs, maar dan moet de verliefdheid wel van het stelletje afdruipen. En die hand-in-hand lopers die alleen maar de hand van de ander voelen en verbondenheid uitstralen, ontroeren mij.
Wat mij betreft doet iedereen het met iedereen, maar het openlijk aanleggen met een Blondie, om je schoonfamilie te pesten vind ik walgelijk.
Liefde is liefde en passie is passie, maar het in bed duiken met Jan en Alleman om de macht te krijgen heeft niets met liefde of passie te maken, zeker niet als je daarmee ruim 16 miljoen mensen op een dwaalspoor zet. Zeker niet als je minstens 8 miljoen mensen daarmee 'pakt'.
En of dat niet erg genoeg is, sluipt er opeens een oermens door de gangen, een mentale neanderthaler, 'n zogenaamd godvrezend type, die, met zijn broek op de enkels, de schuinsmarcheerder enkele beloftes in het oor fluistert met daar achteraan de vraag of hij ook mee mag doen. Zijn seksleven is niet je-van-het, in de loop der jaren is hij geperverteerd door onthouding en de daaropvolgende extreme godvruchtigheid; iemand moet en zal er van hem houden, dan zijn god maar!
Aan een gewone vrouw van vlees en bloed heeft hij niet veel, achter het aanrecht ermee; hij wil vieze spelletjes doen, bondage en luiersex. Nu is zijn kans. Een triootje (of meer) met andere gefrustreerden lijkt hem wel wat. De kans dat hij binnen mag dringen is klein, maar erbij zitten en kijken is al genoeg om bevrediging te vinden.

Het (goedgekapte) hoofd van deze business (de niet echt ideale schoonzoon is daar nu hoofd van de afdeling expeditie) moet nu zeggen of ze deze sexuele escapades van de overbetaalde managers accepteert of niet. Als ze dat doet, kan ze het verder schudden. De ene helft van de werknemers is bang gemaakt en hen ontbreekt sowieso elke vorm van passie en compassie. De anderen, de over het algemeen expres lager ingeschaalden, zijn boos over zoveel ontbrekende moraal. Gaat het hoofd ook nog een keer op die zielen staan of wil ze nog een tijdje bazin blijven? Straft ze de ongeremde bedscènes? Of riskeert ze haar baan als hoofd van de BV, er is immers al vrij veel kritiek op het functioneren van haar eigen gezin. Kan het er nog bij of gaat die BV dan failliet en komt er een interim-directrice? Zal ze zich dat realiseren? Dat je ook met de andere helft van de werknemers rekening moet houden, dat die de BV draaiende houden?
Van de seksorgieën word ik erg onpasselijk, maar ik pieker er niet over om ziek in mijn bed te gaan liggen.
Mevrouw de Directrice, ik stel u een ultimatum: u geeft de hoerenlopers een draai om hun oren en we gaan er een uur of wat voor zitten met zijn allen of uw BV wordt opgedoekt en in plaats daarvan richten we zelf een bedrijf op. Het is voor ons beter de schouders te zetten onder een taak die met liefde en passie en hard werken vervuld kan worden, dan om maar een dotje aan te modderen ten koste van gezondheid en koopkracht en dan alsnog uit te glijden over vloeren vol verspild zaad!



©Gavi Mensch
Nederland BV, 12-6-2010.

Mijn laatste campagnedag.

Gelukkig maar. Ik ben moe. Ik ben gek op discussies en heb de afgelopen weken mijn mening over talloze onderwerpen geloosd op diverse opiniepagina's. Dat moest wel, want aan die handvol politici heb ik niks, die vertellen wat ze denken dat het gros van de mensen wil horen. Ik wil weten wat mijn medemensen van diverse zaken vinden. En daar kom ik achter door te reageren op politiek getinte stukjes, waar dan weer een reactie op komt. Waar ik dan weer op kan reageren. En zo kom ik er achter wat er leeft. En dan? Dan weet ik of ik er goed aan doe om te stemmen wat ik wil stemmen en waarom: ik spaar argumenten. Ik ben qua richting redelijk standvastig maar ik heb moeite met stoffige partijpolitiek en soms moet ik nuances aanbrengen via mijn stemgedrag. Het gedoe van de 'personalities' zegt me weinig en uiteindelijk kan het mij ook niet veel schelen wie een debat wint of verliest, behalve voor het gezicht en de bekendheid van de partij spint niemand er echt garen bij. De besproken items worden in Kabinet en Kamer aangepast aan de haalbaarheid ervan.
Wat me dus meer interesseert is of er een maatschappelijk draagvlak is voor bepaalde zaken. Er zijn zaken die ik echt veranderd wil zien:
Van mij mogen de goden van de diverse partijen met vervroegd pensioen, een god hoort niet aan politiek te doen. Een partij met veel godsdienstige restricties is niet goed voor een land. Toen het destijds ging over euthanasie, hadden we de mening van goedgelovigen nodig om te zien hoe groot dat maatschappelijk draagvlak was. Goden werden een beetje aan de kant gezet, niemand wilde uiteindelijk lullig aan zijn eind komen, de lijdensweg hoefde niet meer eindeloos te zijn. Goed! Als je terug gaat kijken wie het in zijn verkiezingsprogramma had staan, bleken er dat maar weinig te zijn.
Nu is de strijd anders, die gaat om geld.
Ik maak propagenda voor partijen die de inkomens willen nivelleren, dat is noodzaak voor de saamhorigheid en het samendoen is nodig voor de rust en de inzet op de arbeidsmarkt. Met loon naar werken stimuleer je vooral degenen die te weinig verdienen, bijvoorbeeld de zorgverleners (mijn item natuurlijk weer, daar heb ik het meest mee te maken).
Op de opiniepagina's is iedereen het er over eens, met een beter salaris en respect van de werkgevers voor de arbeidsvoorwaarden ( die moeten ook op de schop) komen er meer werkers in de zorg, verminderen de wachtlijsten, zijn mensen korter ziek en krijgt iedereen waar ie recht op heeft, verbetering van de kwaliteit van leven. Dat is een goed argument dus, net zoals de argumenten die ik vond voor een strakkere opvoeding en een betere educatie ( twee verschillende zaken) en veiligheid. Hoe dat ingevuld gaat worden hangt af van de prioriteiten van een ieder. Globaal zijn we het er, na wat heen en weer schrijven, links en rechts, wel over eens. Hoewel rechts toch een wat meer egocentrisch overkomt als het om geld gaat, rijk rijker en arm moet harder werken voor minder. Dat geeft mij weer steun om mensen er van te proberen te overtuigen van het onnut van zo'n instelling.
Over de personages kun je niet  echt discussiëren; daar komt persoonlijke voor- en afkeur om de hoek kijken, dat zit meer van binnen. Waar we het dan weer wel over eens zijn is dat die figuren niet zoveel uitmaken voor het belang van ons allen. De een gaat vreemd en verdwijnt en de ander wordt huisman en verdwijnt, maar de partijstandpunten blijven, een enkele draaierij daar gelaten. Dus kijk ik naar de debatten en lach me suf over zoveel schaamteloos geflirt. Of ik erger me aan het gebrek aan respect voor onze intelligentieniveaus. Denken ze nu echt dat we al die slogans slikken zonder kauwen? Op de opinie pagina's denkt men daar anders over. De argumenten zijn onderbouwd met publicaties of feitenmateriaal. Lees en leer! Ik heb de afgelopen weken een spoedcursus algemeen en specifiek politiek inzicht gevolgd. En ook heb ik die inzichten weer verkondigd op mijn blog, op mijn werk en in mijn gezin. Alle 'Wilders papagaaien' heb ik getackeld, de Mar(t) verkenners onder handen genomen; ik heb bovenop mijn eigen argumenten die van mijn mede commentaristen op hun bord gelegd, die komen ook uit alle richtingen; dat zet meer zoden aan de dijk dan alleen de mijne.

Pfff, ik heb het druk gehad, het werk gedaan van die debaterende politici die toch niet echt overtuigen. Ik vond trouwens de speech van Femke Halsema wel heel bijzonder, knap, op een podium in een ronde zaal, oogcontact met de toehoorders en een gedreven verhaal, met wat humor maar verder serieus en gedreven. De inhoud vond ik niet zo belangrijk. Wel dat ze het aandurfde, dat getuigt van lef. Ze dwingt tot luisteren, ook in de debatten trouwens. Kijk daar heb ik ook iets aan in de Kamer en/of het Kabinet, iemand die dwingt tot luisteren. Ik ben het niet met alles eens, maar hier ga ik een veer laten, ik ben moe van het puzzelen en uitvlooien; in de hoop dat ze de hoofdlijnen aanhoudt krijgt, haar partij mijn stem. De ideeën hebben een groot draagvlak, beetje geven beetje nemen. Ik realiseer me nu dat er toch een politica doorgedrongen is tot mijn innerlijk, in tegenstelling tot wat ik hier boven geschreven heb. Het gaat bij Groen Links over mensen en onze aardkloot, over eerlijker zullen we alles delen. En voor mij is ook belangrijk dat ze me als vrouw meer aanspreekt en dat ik vind dat een vrouw mijn mening beter vertegenwoordigt. Dat ze rustig vier kerels in bedwang houdt in een debat.
Gelukkig is vandaag de laatste dag. Overmorgen ga ik iets anders doen met mijn vrije tijd.






@Gavi Mensch
Maastricht, 8-6-2010

Toch nog even over politiek, over kiezen en keuze.

Ik las in het blog van Robbert Baruch dat hij als kind in een ketel socialisme was gevallen. Heerlijk lijkt me dat, dat het je met de paplepel ingegeven is.

 Ik ben wel met mijn neus door de politiek gewreven. Maar iedereen stemde in mijn jonge jaren rechts. Dat was logisch, ik kwam uit een middenstandsgezin, zoals dat toen heette. Er werd dus VVD gestemd dat was goed voor de middenstand volgens mijn vader.

En van ons werd verwacht dat we dingen deden die goed waren voor de middenstand. Kopen bij een warenhuis, dat deed je niet, die vraten de kleine middenstanders op. Gelukkig was ik al uit huis voordat ik de eerste keer moest stemmen.

En er was nog stemplicht, een goede zaak! Als je het niet eens was met de politiek moest je een volgende keer anders stemmen. Nu zijn veel mensen die niet stemmen het niet eens met de politieke beslissingen en rammelen daar vier jaar lang over. Tegen niet-stemmers zeg ik dan ook nog steeds vrolijk: 'Tja, als je geen stem uitbrengt, moet je daarna niet zeuren over wat anderen voor je beslist hebben!'

Mijn grootouders waren onderwijzers van gereformeerde huize, zowel mijn Friese grootvader als ook mijn grootmoeder geletterde en belezen menschen. Oma was ook nog een tijd voorzitster van de Bond voor Plattelandsvrouwen. Een niet te versmaden groep agri-intelectuele dames met eelt op de handen en een ruim van zuurstof voorzien brein, waar, zodra ze de deur uit gingen, een hoed op werd geplant. Nuchter en bezig met het heden.
Mijn grootmoeder was gek op de politieke debatten en stemde AR als ik het mij goed herinner, zij was dan ook degene die mij motiveerde voor het maken van eigen keuzes op dat gebied. Als je genoeg argumenten had 'mocht' je zelfs op de CPN stemmen. Kijk zo werkt dat.

En daar ik al jong op eigen benen stond, heb ik altijd links gestemd, links en progressief, behalve een keer toen heb ik D'66 gestemd, weliswaar geen spijt van gehad, ( nooit spijt hebben van bewuste keuzes is een must) maar ik weet nu ook niet meer waarom. Ze maakten veel lawaai destijds en waren redelijk rebels, dat zal het geweest zijn.

Verder heb ik vaak PvdA gestemd, maar die dutten af en toe een paar jaar in. Den Uyl vond ik een afstotelijke man, waar ik niet naar kon kijken, maar wel met plezier naar kon luisteren. Debatten met Den Uyl keek ik samen met Anna ( mijn grootmoeder) en daar kwamen verhitte discussies van, leerzaam en leuk.

PSP heb ik ook nog gestemd, soms ging het er hard aan toe, weinig tijd en ruimte voor nuances, zin doorduwen en tegen de gevestigde orde in, daar ging ik wel voor. Pacifisme zit er bij mij goed in, geen geweertjes als kinderspeelgoed in huis, tegen de oorlog ( in Vietnam en alle andere plaatsen,) tegen de militaire dienstplicht; wel voor een sociale dienstplicht en dat was voor mij ook het einde van de PSP stemmerij, men wilde geen 'plichten', het was net iets te weinig doordacht, iets te kort door de bocht en iets te drammerig.

In mijn Spaanse jaren stemde ik natuurlijk de tegenhanger van rechts, het PSOE ( een soort PvdA), het had nog aardig wat Marxistische tintjes maar was verder progressief.
Ik heb zelfs enkele jaren in het lokale partijbestuur gezeten, toch bleef er een verschil, ik heb nooit gestemd om tegen iets anders te zijn, in Spanje is links voornamelijk anti-rechts en dus sociaal gezien absoluut noodzakelijk!
Rechts is daar nog steeds zo vreselijk conservatief, paaps en voor de 'met-strakke-hand-regenten', een regelrechte nachtmerrie!

Maar goed, ik ben dus niet in een ketel socialisme gevallen, ik ben erin gesprongen. En nu, deze verkiezingen, ben ik er van overtuigd dat het bijna Spaanse toestanden worden als er niet genoeg mensen links stemmen.

Ik laat nog even in het midden wat ik stem, na de verkiezingen vertel ik wat en waarom. Wel vind ik nog steeds dat wie niet gaat stemmen daarna niet moet zeuren!


©GaviMensch
Stichting Nederland, 6-6-2010

Maxin for PM?

Just some fun for the good, the sweet and the oldies….. ;-)
Getting towards the end of Election Time, with a wee feeling in my stomach, I decided to skip the rest of the lies and get back to optimism and self-reflection. The reflection part comes from some of my favourite cartoons send to me by my best friend Janet. We became friends some 35 years ago while working in Jerez de la Frontera and we share the same sense of humour. Apart from that, she loves cats and I'm allergic to them, I love dogs and so does she. I still like people better than animals (still), she thinks animals are a lot more trustworthy. She's right of course but it'll take me another while to admit that. We're both single: she had the guts to tell her ex boyfriend she'd rather stay with her cat (he is allergic  as well and asked her to get rid of it).  I have a sharp tongue and a big smile, so I guess we'll both stay single for the time being.
About my favourite cartoon, I'll introduce the lady that takes up all the space, Maxin. Grumpy, feminist, wise…. oh she is full of wisdom, blunt and direct…that's Maxin!


Ladies and ladies and you guys… you can have a look as well ( don't complain to me afterwards)… here she is:

Maxin.....  for president!

She was right on with this one!

And she's got her own opinion:

Everyone concentrates on the problems we're having in this country lately: illegal immigration, crisis recovery, alligators attacking people in Volendam .... 
Not me. I concentrate on solutions for the problems. It's a win-win situation.

+ Dig a moat the length of the Belgian border.
+ Send the dirt to the offices of the big spenders so they have something to fill their pockets with
+ Put the Volendam alligators in the moat along the Belgian border

Any other problems you would like for me to solve today ? Yes ?

Think about this one:

And don't keep going on about exercising:

Women ar far better drivers:

That's all for now.....to be continued......  Keep smiling!

Janet, I need more of Maxin, please!!!!
 
Text ©Gavi Mensch
Maastricht, 5-6-2010