Hoor wie bonbonst daar kinderen.

Recept voor snelle homemade bonbons van recycle chocolade.

Gek als ik ben op recyclen besloot ik mijn van de week gevonden chocolade letters om te toveren tot heerlijke handgeschepte bonbons.

De chocolade lag daar al een jaar want ondanks mijn diabetenstatus blijft Sint mij chocolade letters schenken. Mijn kleintjes geef ik weinig snoep en eerlijk gezegd was ik die melkchocolade S en de iets kleinere P volkomen vergeten.

Ik deed de stukken wit uitgeslagen (cacaoboter) zoetigheid in een stenen schaaltje en verwarmde de chocolade au bain Marie.

Mijn kleintjes mochten een restje marsepein kapot snijden en de rozijntjes van steeltjes ontdoen. Ook visten ze wat grotere stukken krokante muesli uit de pot en mixten alles door elkaar.

De chocolade smolt prachtig, ik klopte de massa nog wat op en deed er nog 2 eetlepels echte cacaopoeder bij. Nog even flink roeren en daarna de rest van de ingrediënten er door scheppen.

Daarna werden er met 2 lepeltjes bolletjes chocolade op de plank met bakpapier geschept, het volle lepeltje leegmakend met het andere. 

De kleintjes waren ingespannen bezig, likten hun vingers af en zaten in no time onder de chocolade.

Tot slot moesten de bonbons goed afkoelen. Het opruimen was een succes.
De kleintjes kregen elk een lepel om af te likken.

7

*Tip. Het stenen schaaltje gelijk afwassen, dan gaat de chocolade er nog makkelijk af. Dat geldt ook voor de snoetjes van de kleintjes.

©Gavi Mensch

Maastricht, 14-11-2015

.

Bloedende aarde

.

Soms lijkt het alsof ik de hele dag meegesleurd word in het getouwtrek van agressoren en andere agressoren en de volgers van agressoren. De bewijzen van zogenaamd gerechtvaardigde haat vliegen me om de oren. De zielige martelingen en nog zieligere martelingen. Het racisme en het fascisme, het super-nationalisme, het neonazisme, de oorlogs- en wapenfinanciers, de aanzetters, de landjepikkers en de bemoeiallen, de aan beide of meer zijden leverende multinationals. Ik heb het al een tijdje gehad met al die onmogelijke dwingelanddwazen.

Ik geloof niets, ik geloof bijna niets. Ik weet en ik weet niet genoeg. Maar van meer geloven en weten word ik ( en volgens mij niemand) wijzer als het gaat om al die enig zaligmakende geloven en wijsheden. Al jaren schud ik mijn hoofd en al jaren keur ik niets goed van vechtjassen. Al jaren beweer ik dat kinderen niet gebaard worden om te sterven voor een god, een heerser of een 'vader'land. Ik heb besloten me niet meer te laten ophitsen om te oordelen.

Ik huil om doden die niet pijnloos en ongepland zijn gestorven, om doden die 5 minuten ervoor nog gezond waren. Ik heb ooit beloofd om te zorgen voor de kwaliteit van leven en daarmee ook de kwaliteit van sterven. Ik ben boos om alles wat daar tegenin druist. En boos op mensen die wel geld storten in fondsen van kerken en geloven en niet in fondsen om kinderen en volwassenen beter te maken. Alsof je hun god kunt betalen voor het beter maken van een kind. Ik ben woedend om al die miljarden die uitgegeven worden aan oorlogstuig en niet aan educatie of de ontwikkeling van medicijnen.

Ik ga nog vaker proberen om me afzijdig te houden van de rampenveroorzakers.

De rampen gaan me aan het hart en ontnemen me de lust in veel zaken. Omdat de veroorzakers hopeloos dom, ziek en gestoord lijken.

Bloedende aarde, origineel in het bezit van J.W, de Meij

Diep in mij is een bron die altijd borrelt om excuses te zoeken en soms te vinden in een grootse mondiale domheid: veel (mannen) begrijpen niet dat de aarde van ons allemaal is, dat je ze zee niet kunt opdelen in territoriale wateren en dat het luchtruim helemaal niet bestaat, de lucht boven de aarde is de lucht boven de aarde, verder niets. Dus vervuilen we onze zee, we vervuilen onze lucht en bovendien versjitteren we onze aarde, die flora en fauna waar ik me persoonlijk zoveel beter mee kan. 



Ik heb kinderen gebaard en opgevoed, ik heb mijn kleinkinderen bij me alsof ze van mij zijn, ik houd van de mijnen, mijn vriendinnen en vrienden en ben daar ruimhartig en loyaal in. 

Ik blijf steeds vaker uit de buurt van de rest en dat is niet voor niets. Ik vind de bezitterige domheid of de domme bezitterigheid steeds vaker onaanvaardbaar.

Volgens mij ligt de oplossing nog steeds in respect en promotie van hoe leuk het is om iets goed te doen, voor anderen, voor jezelf. En het nee zeggen tegen alles wat zweemt naar ophitsing en kantenkiezen. Gewoon nee, NEE, ik wil er niets over horen, houd alsjeblieft op met je gestook. Russell Brand heeft het over liefdevolle tolerantie van elkaar. Moeilijk. Maar met een beetje goede wil moet dat lukken. En als je de haatzaaiers niet liefdevol kunt tolereren, negeer hen dan.

Laten we daar mee beginnen, nu. We negeren de haatzaken die voornamelijk van de politiek gerichte media komen en we maken alleen nog melding van wat wel goed gaat. Ik ga deze propaganda, van oorlog en mishandelingen van alle kanten, negeren en uit mijn TL's verwijderen. Ik lees wel het nieuws en denk daar het mijne van. Ik ben tegen geweld en ophitsen en het in stand houden van haat. Ik ben tegen de PVV en tegen alle andere haatzaaiers. Hun domheid verpest ons leven. Het woord tolerantie is hen vreemd. Zolang dat kan negeer ik hen.

Ik weet wel wat er gebeurt en wil daar geen deel van uitmaken.

©Gavi Mensch

Centrum van de Aarde

15-11-2015

.

2 0 1 2 resumé

Dit jaar heb ik wat minder geblogd en 120-woorden stukjes geschreven, wat meer getwitterd, dat had zo zijn redenen, en veel gelezen van anderen. Ik heb me verdiept in zaken waar ik al 30 jaar weinig tijd voor had genomen. Kunst kijken en met ogen dicht luisteren naar muziek. En meer luisteren naar mijzelf.

Maar waar ik het meest mee bezig ben geweest was met het spook van  het grote en s verbazingwekkende snelle verval van en in ons land.
Eigenlijk heeft het verval overal op de wereld een naar modderspoor achtergelaten.

Het maximale regeren met geld, het zwaaien met toverstokjes om daar nog meer geld van te maken, het over mensen heen walsen, soms letterlijk. Gemene oorlogen, broers die tegen elkaar opgestookt worden. Armen die zich moeten wentelen in het vuil dat de rijken achterlaten. Gevaarlijk gestoorde volwassenen, haatzaaiers, slechte voorbeelden, verdrietig gestoorde kinderen, dodelijk geplaagde jongeren. Gevoelloze ministers die elk in hun eigen met fluweel gevoerde tunneltjes zitten.

Er waren tijden dat ik er niet meer tegen kon. Een zweep krijgen om je collega's mee vooruit te jagen, gillend hysterische managers die aan huisvrede breuk deden. Ik heb het gekauwd en herkauwd en het blijft onbegrijpelijk.
Onmensen, met veel te hoge salarissen hebben hun eigen spaarpot gevuld met de zorgvuldig gespaarde centjes van anderen.
Patiënten die niet eens de tijd krijgen om te sterven, moordenaars als geneesheer.
Bestuurders die met gemak 10 tot 20 keer zoveel nemen als die twee handen aan het bed krijgen en bejaarden zonder koekje bij de koffie laten of  nog erger zonder wc papier.

Zoveel ellende dit jaar, ver weg maar ook dichtbij.
Hoe krijgt het Kabinet het voor elkaar om twee ton te willen blijven ontvangen, terwijl de voedselbanken zelfs leeg zijn. Een Koningin die op haar strepen staat.
Het is moeilijk om met droge ogen of lage bloeddruk een krant te lezen.
Ik had me zo de wereld niet voorgesteld.

En toch, ik heb twee prachtige kleinkinderen ik heb drie prachtige kinderen, ik heb vriendinnen en vrienden en een handjevol lieve familie.
En ik heb hoop.
Hoop dat 2013 een beter jaar wordt. Ik hoop het niet alleen, ik weet het zeker. Verder afzakken is onmogelijk. We zijn beland op de bodem van de put. Maar we hebben grond onder de voeten, jawel, we kunnen ons afzetten, naar boven.

Ik heb mezelf een belofte gedaan. Ik houd nergens mijn mond meer over. Er gaat veel fout, ik ga vertellen wat ik zie. En ik ga meer corrigeren, gewoon op straat, in winkels, op mijn werk.

En meer schrijven, meer lezen, meer houden van en meer knuffelen.

En veel meer lachen; 2013 wordt het jaar van de schaterlach!

Le jour aprés la nuit désastreuze

Alle feestelijkheden voor vandaag heb ik gecanceld.

Ik heb gewoon nergens zin in.

Mijn kleintjes zijn naar de aankomst van Sinterklaas.
Weer zo'n schijnheilige.

Vandaag even niets van dat alles.

Ik ben boos op fanatici, orthodoxen en ultraconservatieven, op godsdienstaanhangers en blinde gelovigen.

Geloof wat je wilt, voor mijn part in de Paashaas maar dicht die nooit de door ons ontworpen bestialiteiten toe.

Het is maar een Paashaas.

Het is absoluut zinloos om iets te doen in naam van de Paashaas.

Ga een GOED boek lezen, ga je zieke buurvrouw bezoeken, geef je kinderen goed onderwijs en een goede opvoeding.

Wees goed voor de ander.

Wees geen baas en geen knecht.

Denk zelf.

Dan kun je wat mij betreft op de dag dat we het voorjaar inluiden, ongegeneerd zo'n paashaas op je tafel zetten.

©Gavi Mensch

402 km van Parijs

13/14 november 2015

Van Jaap Burger en Commissie Stiekem

Ondanks het dalen van de prijs van incontinentie materiaal, blijft de politiek maar lekken. Sommigen als een overrijpe Franse kaas, anderen over veiligheidszaken via de Commissie Stiekem. Dat vind ik toch zo'n leuke speelse naam....het lekken zou wel eens kunnen komen van een achterwege gebleven zindelijkheidstraining. Dan hebben we niets aan inco-materiaal, dan moeten we over op luiers; liever geen huggies of pampers.

Hoeveel zou er betaald worden voor zo'n lek, vraag ik me af. Gaat dat per alinea, per item of per dossierblad? Wat is, behalve het geldelijke gewin, nog meer zo leuk aan lekken? De roem van het klokkenluiden? Tegenwerken van andersdenkenden? Sussen van criminelen?

De controle op de Nederlandse veiligheidsdiensten werd ingesteld in 1952 door Jaap Burger. Een man met een lange loopbaan. Hij werkt in Dordrecht. Ik herinner me vaag de verhalen over hem, mijn neef Bert weet daar zeker meer over. Bert ging namelijk al gewoon op stoelen zitten waar ik destijds nog op moest klimmen. Verschil van leeftijd moet er 'wezen'.

Vaag herinner ik me dat Jaap Burger advocaat en 'rood' was. Mijn vader had, denk ik, mixed feelings, hij was niet zo rood, maar had wel ondergedoken gezeten en had bewondering voor hem. Voor mij was Jaap Burger een held die met een bootje onderduikers naar Engeland bracht en later collaborateurs berechtte.

Ik vroeg me vanmorgen af wat Jaap Burger gedaan zou hebben met de niet waterdichte personages. Weg met die staatsonveilige figuren, opsluiten voor een jaar of wat en hoge geldboetes. Politici zijn er voor het volk, voor de burger en niet voor de criminelen die goed voor informatie betalen. Of voor eigenzinnige afluisteraars en observanten die met chantage eventueel een zakcent bij zouden kunnen verdienen.

Gisteren las ik ook een debiele tweet van een ultrarechtse nitwit dat Den Uil een Hitler aanhanger zou zijn geweest. Dan denk ik: "Nitwit, schud eens met je hoofd, houd die 3 neuronen soepel en ga vissen, daar kun je het minste kwaad".

Jaap Burger zou wel raad geweten hebben met peroxide dingen en aanverwant ongedierte. Vuilnis'omroep' Powned zou nooit een kans gekregen hebben en er zou nog een pietseltje fatsoen in de politiek aanwezig zijn geweest.

Maar ja, toen was er ook nog geen internet. 

Ik ga even een potje Yatzee spelen.

Gegroet!

©Gavi Mensch

Nederland BV, 12-11-2015 

.

Slotervaartgate, E-Wealthmaffia.

.


Ik wilde al lang een stukje schrijven over de wantoestanden in het Slotervaart ziekenhuis en het trio dat daar 'iets 'mee te maken heeft maar het kwam er maar niet van.
Nu denk ik dat de limiet bereikt is.
Het Slotervaart blijkt jarenlang een producent en dealer te zijn geweest van heroïne.

http://nos.nl/artikel/2068415-slotervaartziekenhuis-verzwijgt-heroinewinsten.html

http://www.nrc.nl/nieuws/2015/11/11/slotervaart-verdiende-miljoenen-met-het-maken-van-heroine

Foto Olivier Middendorp

Niets verbaast mij meer. De hele top van bijna alles is verrot, corrupt en vertieft. 

Ik wil desondanks nog wel even mijn verzameling linkjes over Erbudak, Spijker en Schippers kwijt. Het archief Schippers en Co is nog veel groter maar ik beperk me maar tot  'Slotervaartgate'

Met name de functie aldaar van dhr. Spijker, echtgenoot van mw. Schippers, (die van het lobbywerk) en de berichtgeving daarover verbaasde me toen nog.

Waarom gaat iemand in zee met een geraffineerde dame als Erbudak was en is me een raadsel.
Even een korte bloemlezing over Aysel Erbudak uit Wikipedia:

[Aysel Erbudak (Damal, Turkije, 1966) is een Nederlandse zakenvrouw van Turkse afkomst.

Erbudak kwam in 1979 naar Nederland waar haar vader als gastarbeider werkte. Ze volgde de mavo en een opleiding maatschappelijk werk. Erbudak richtte verschillende ondernemingen op. Ze opereerde tot 2006 onder de naam Aysel van Waveren, de naam van haar toenmalige vriend, omdat ze het idee had dat haar Turkse achternaam haar zou belemmeren in haar carrière.

 In 2006 werd ze bestuursvoorzitter van het Slotervaartziekenhuis. Op 22 februari 2013 werd ze uit deze functie geschorst door de raad van commissarissen wegens 'solistisch optreden'. De zaak belandde vervolgens bij de Ondernemingskamer, waar Erbudak bewijs aandroeg, in de vorm van interne e-mails, waaruit moest blijken dat haar medebestuur en raad van commissarissen wel degelijk betrokken waren geweest. Sindsdien is een onderzoek naar het onderwerp gaande.

In 1996 werd Erbudak veroordeeld wegens medeplichtigheid aan uitlokking van een poging tot afpersing. Ook werd ze in 1996 veroordeeld voor het arrangeren van schijnhuwelijken. Nadat een van de vrouwen zich had willen terugtrekken, zou Erbudak een schadevergoeding van elfduizend gulden hebben geëist. In 1997 werd ze gearresteerd omdat haar uitzendbureau tussen 1992 en 1994 illegalen zou hebben laten werken en ze zou hebben gefraudeerd met de afdracht van belastingen en premies. In 2000 werd ze in hoger beroep hiervoor veroordeeld tot vijftien maanden gevangenisstraf. Na een verzoek tot gratie werd de celstraf omgezet in een werkstraf. Op 29 mei 2014 werd bekend dat het Openbaar Ministerie onderzoek naar Erbudak doet, omdat het haar ervan verdenkt een bedrag van 1 miljoen euro aan zorggeld aan het Slotervaartziekenhuis te hebben onttrokken.^[5]

Op 22 oktober 2014 besliste de rechtbank in Haarlem dat Erbudak in 2011 en 2012 in haar functie van bestuursvoorzitter van het Slotervaartziekenhuis ten onrechte € 250.000,– aan een privé-bv had laten overmaken, en veroordeelde dit bedrijf – Meromi Participaties, een vennootschap waarvan zij zelf bestuurder en aandeelhouder is – tot het terugbetalen van dit bedrag. Ook loopt er nog een onderzoek naar verschillende transacties die door Erbudak tijdens haar bestuursvoorzitterschap zijn aangegaan, waaronder de mislukte aankoop van een stuk grond in Turkije, in het kader waarvan in 2008 een miljoen euro door het ziekenhuis werd overgemaakt zonder dat daar een tegenprestatie tegenover stond.
Op 21 januari 2015 oordeelde de rechtbank in Amsterdam dat het ontslag van Erbudak in 2011 rechtmatig was geweest. Tevens besliste zij dat Erbudak ruim 1,7 miljoen euro moet terugbetalen. De rechtbank achtte bewezen dat zij het geld op onrechtmatige wijze aan het ziekenhuis heeft onttrokken. Erbudak gaat in beroep tegen het besluit van de rechtbank. ]

Zo'n 'dame' dus.

Op zich is het al heel bijzonder dat een ziekenhuis als het Slotervaart geen onderzoek deed naar de antecedenten van deze (sponsor)bestuursvoorzitter die er ook nog, ondanks alles, 7 jaar op haar krent zat en met de creditcard van het ziekenhuis vrolijk uit winkelen ging. Maar de charmes van Aysel zullen menig commissaris het hoofd op hol hebben gebracht. Haar medebestuurder en de raad van commissarissen, lijken hiervan te hebben geweten.

 (http://www.zorgvisie.nl/Personeel/Nieuws/2013/7/Slotervaartziekenhuis-liet-Erbudak-haar-gang-gaan-1304774W/)

en

http://medischcontact.artsennet.nl/archief-6/Tijdschriftartikel/128884/Dees-Brandjes-ooit-steunpilaar-van-Erbudak.htm

en

http://www.slotervaartziekenhuis.nl/Nieuws/tabid/4163/EntryId/37/Nieuwe-directie-Slotervaartziekenhuis-in-Amsterdam.aspx

In 2012 verscheen plotseling ook de man van de Minister van VWS, Sander Spijker in beeld. Volgens zijn berichten en die van zijn vrouw, deed hij daar iets vaags met een E-healthproject; volgens andere bronnen was hij de persoonlijke adviseur van Aysel.

http://www.skipr.nl/actueel/id14294-echtgenoot-schippers-werkzaam-bij-slotervaart.html

Verder waren er andere zaken, na het gedwongen aftreden van Erbudak, waarvan de 'bewindsvrouw' heeft gezegd dat ze er niets van afwist; vreemd omdat haar bedgenoot bij het ziekenhuis in dienst was.

http://www.ftm.nl/bestuursvacature-in-het-slotervaartziekenhuis/

Voor zover ik begrijp heeft wat Sander vanaf 2009 deed weinig te maken met E-health, E-wealth is meer zijn ding. D

Hij werd ooit ingehuurd voor de ontwikkeling en expansie van de diensten van Duff & Phelps, waaronder de gebieden business recovery, financiële herstructurering, werkkapitaalmanagement en turn-around. In 2010 heet dat E-health in het Slotervaartziekenhuis.

http://www.advocatie.nl/duff-phelps-benoemt-sander-spijker-en-edwin-weststrate-voor-corporate-restructuring-praktijk

 Op dit moment is Sandertje voorzitter van de Vereniging tegen Kwakzalverij, hoogstwaarschijnlijk omdat zijn pyjamapartner hoogstwaarschijnlijk lobbyt voor de farmaceutische industrie, een club die geen heil ziet in alles wat complementaire

geneeskunde is.

http://www.wanttoknow.nl/gezondheid/minister-edith-schippers-toont-ware-gezicht/

Toeval?  

Toeval bestaat niet.

http://www.artsenauto.nl/de-schijn-tegen/

Nu, enkele jaren later is er nog steeds sprake van vreemde zaken in het Slotervaart Ziekenhuis. De zaken van de vorige eigenaars liepen duidelijk nog steeds door. Hoe groot is deze doofpot nu weer. Wordt het geentijd om ook Mw. Schippers eens door te lichten nadat haar man Sander Spijker alle boekjes eens heeft opengedaan in bijzijn van de FIOD?

Lees meer over dit trio/duo zie het volgende dossier:

http://medischcontact.artsennet.nl/Kennis/Dossiers/Slotervaartziekenhuis/Slotervaartziekenhuis.htm

Ik wil niet zeggen ik wist het wel, maar eigenlijk wist ik het wel en dit is slechts de top. E-wealth is een maffia club op hoog niveau. Slotervaartgate is daar slechts een onderdeel van.

Ik wacht met spanning op de stappen van het zuiverste deel van het OM, gelukkig is Demmink er niet meer en is Teeven gedropt in de doofpotzetel van de Tweede Kamer.

Wie durft?

Gavi Mensch

Nederland BV, 11-11-2015

.

Onbeschermde kinderen

Ik heb een bloedhekel aan onrecht, zeker als het gaat om onrecht dat kinderen aangedaan wordt. Waarom zou je kinderen uit huis plaatsen? Plaats de ouders uit huis! Of voeg dagelijks toezicht toe aan het gezin. Eis van maatschappelijk werk in de jeugdzorg een pedagogische achtergrond, een opleiding gezinsbegeleiding, kinderpsychologie….

Ik heb pleegkinderen in huis gehad van een moeder die haar kinderen gewoon achterliet om achter een minnaar aan te reizen. De kinderen, jonge pubers, hebben het daar moeilijk mee gehad. Heerlijke meiden die maar niet begrepen dat die moeder zomaar weg ging.

Van jeugdzorg heb ik in die tijd nooit veel gehoord. Na drie maanden moesten ze weg bij mij. Omdat moeder dat wou. Waarom weet ik nog steeds niet. Triest voor de meiden. En dat gebeurt wel vaker.

Jaren geleden vroeg ik waar je kon klagen over jeugdzorg, over de instellingen en over vreemde pleegouders die hun inkomsten telden alsof het kinderen waren. Er zijn gelukkig heel veel lieve en goede, wijze en zorgzame pleegouders maar sommigen krijgen echt te weinig controle. Ik geloof daardoor ook niet in kindertehuizen. Het zijn vaak een soort gevangenissen waar kinderen elkaar het kwaad van de wereld leren of ondergesneeuwd worden door pestkoppen zowel door kinderen als ook door leiders. Ik ken mensen die bij jeugdzorg werken, een hopeloze puinhoop van hun leven maken, boos zijn en zo de boer opgaan om andere ouders de les te lezen. Ik geloof daar ook al niet in. Ik geloof in dialogen, met echte psychologen en pedagogen  en gezinsvoogden en andere jeugdzorgmedewerkers die de kinderen en het gezin persoonlijk kennen. Het gaat immers om het leven van kinderen..

Maar hemel bewaar me voor een groot deel van de zogenaamde hulpverleners. Een ex-collega van mij die 'gedragswetenschapper' werd bij jeugdzorg en die de hele dag liep te blazen over hoe goed het wel niet is om je kinderen absoluut antiautoritair op te voeden. En die bij een alles-in-de-war-gezin het 'bevel' gaf tot strenger aanpakken. Ik kende dat gezin. Een nare schoonmoeder die om de haverklap jeugdzorg belde, zowel over haar zoon als over haar kleindochter. En uiteindelijk werden de kinderen uit huis geplaatst.
Na veel gesprekken werden ze weer terug geplaatst maar toen was het al te laat.

Dit is maar een voorbeeld, voor echte ellende lees http://jeugdzorg-darkhorse-plus.blogspot.nl/2015/02/hansje-een-kinderdrama-op-herhaling.html

Uithuisplaatsingen zijn traumatisch voor kinderen. Er is zoveel administratie bij jeugdzorg dat ik denk dat als elke medewerker een laptop krijgt ze die mooi kunnen gebruiken bij 1 op 1 begeleiding. En stel eens Nanny's aan, van die echte, daar heeft een gezin wat aan.

Enfin, jaren doofpotten leidt nu tot dit krantenartikel:

http://www.volkskrant.nl/binnenland/commissie-beeld-van-structurele-mishandeling-in-jeugdzorg~a4179617/

Kunnen we de kinderen nu eens beschermen? Het is ook bescherming van de toekomst. Te veel doofpotten borrelen over van kinderleed, veroorzaakt door volwassenen.

Hier, daar en overal!

Gavi Mensch

Nederland BV, 6-11-2015

1997: de internaatsgedachte

http://www.volkskrant.nl/binnenland/-en-anders-doen-we-je-op-een-internaat~a503912/

Jeugddetentie:

Met oa: Straf voor jongeren met ontwikkelingsstoornis of psychische aandoening (PIJ-maatregel)

https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/straffen-en-maatregelen/inhoud/straffen-en-maatregelen-voor-jongeren

2001:

http://vorige.nrc.nl/krant/article1540898.ece

2001: Een verslag 

http://www.human-being.nl/Bibliotheek/geysen_art.htm

2013: André blogt;
https://andreblogt.wordpress.com/

Leven in een notendop 10

Ze schreeuwt tegen het katje. Verder heeft ze niemand. En ze wil ook geen zorg. 

Ik kom zogenaamd koffie drinken; dan geef ik medicijnen, ze heeft schizofrenie.

Ze gaat zitten en legt haar handen in haar schoot, de eeuwige stofdoek in haar tachtigjarige vuist geklemd. Ik zie roodomrande ogen. Ik vraag of ze al gegeten heeft. Dan huilt ze opeens, grote dikke tranen. Ze heeft geen geld meer. Brood nog wel, maar niets erop. 

Ik griezel van de superschone lege koelkast. Ik race naar de winkel voor beleg, fruit, vers brood, melk, eitjes; we drinken koffie. 

Ik ben dik over de zorgminuten heen.

Zíj is het gelukkigst met het bakje kattenvoer.

Ik schaam me voor ons systeem.

En u meneer Rutte?

foto NRC

Maastricht, 29-10-2011

Ook gepubliceerd op 120 woorden 

NB De reden dat deze patiënte geen geld had was omdat een familielid  haar zaken beheerde. Naar later bleek gaf hij haar weekgeld, noteerde dat en gaf haar de helft. Ook daar letten wijkverpleegkundigen op en maken het bespreekbaar. Soms met de huisarts en soms met een vertrouwenspersoon die het familielid er op kunnen aanspreken. Nu is daar geen tijd meer voor. 

Aan de goden overgeleverd, deze zeer kwetsbare patiënten......

Gavi Mensch

Maastricht,4-11-2015